Midnight love |bokuaka|

-20-

BOKUTO

Her ne kadar ısrar etsem bile ne beni, ne Kenma'yı hiçbirimizi dinlemedi.

Benim yanımda ölmek istediğini söyleyip durdu. 

Ona fark ettirmeden her gece sessizce ağladım. Tek yapabildiğim ağlamaktı. Onun ellerinden tutup gitme diyemezdim, benim gibisinden de bu beklenirdi. 

Bugün 19 Eylül 2021. Beni terk etmesine sadece 1 ay, hatta daha az bir süre kaldı. Gitgide elden ayaktan kesilmiş, tuvalete bile tekerlekli sandalye ile gidebiliyordu. 

Bugün benden son isteğini gerçekleştireceğim. 

Küçüklüğünden beri Akaashi hep lunaparka gitmek istemiş ama gidememiş. Bugün beraber lunaparka gideceğiz. 

Akaashi'yi giydirip, arabaya doğru taşıdım. 

"Gitmek istediğine emin misin?"

Akaashi sadece başını salladı.

Son bir haftadır neredeyse hiç konuşmamıştı. Gitgide nefes borusu küçülmüştü, konuşamamaya çalışıyordu. Mesajlaşarak anlaşıyorduk.

Geldiğimizde Akaashi ilk olarak pamuk şeker yemek istedi. Sonra ise balonlardan almak istedi. 

Onun yüzüne bile bakamıyordum. Korkuyordum bakmaya, solgun ve incecik kalan o yüze. Belki de insanlar ona iğrenerek bakıyordu ama benim için bir çiçekten farksızdı. Sadece zamanı tükenmişti ama hala parıldıyordu. 

Akaashi elinde tutamıyordu balonu; "Dur, bu şekilde bağlarsak uçmaz."

Her zaman attığı o içten gülümsemeyi attı bana. 

O narin ellerinde bir balon bile tutamıyordu artık, kemikler erimişti. 

Saat ilerlemiş, geceye gelmişti. Son olarak dönme dolaba bindik. Akaashi'yi kucağıma alıp koltuğa koydum. Hemen yanına oturup ellerini tuttum, üşümesini istemiyordum.

"Akaashi, dur hırkamı vereyim. Titriyorsun Akaashi."

Korktuğu için mi yoksa üşüdüğü için mi titriyordu, anlayamıyordum.

"B-Bo *öksürür* bokut."

"Hayır, sakın. Konuşma benimle."

Güçsüz ellerini sıkabildiği kadar sıktı ve ellerimi tutmaya çalıştı.

"B-beni-m az bir zamanım var. Ama ben sana teşek- *öksürür- etmedim."

Neler oluyor, Akaashi neden konuşmaya çalışıyor?

"Yapma Akaashi, teşekkür etme bana. Zorlama kendini. Daha koskoca bir ayımız var, değil mi?"

Gitgide ikimizde gözleri doluyordu; "B-Be-n gidi-n *nefes alır* gidince k-kendine yeni b-b-bir yuva k-ku -öksürür* kur. Yatak odası-sında ki dolapta k-kut-kutu var. O-onu aç ben -öksürür* ben gidince."

"Akaashi, saçmalama daha gitmiyorsun. Beni bırakamazsın şu an. Benim sana her şeyden çok ihtiyacım var."

"Seni s-seviyorum B-bo-bokuto. Her *nefes alır* her ş-şey için *gözlerini kapatır* özür dilerim."

"Akaashi, AKAASHİ!, UYAN AKAASHİ. EVİMİZE GİDELİM HADİ, UYAN. HER GECE OLDUĞU GİBİ UYUYALIM BERABER, NOLUR KALK."

"Beni bırakma."