Büyük bir çığlık atarak uyanıyorum.
İlk defa böyle bir rüya görüyorum.
Neden gözlemciyken bir an da kahraman oluyorum?
Bu çok saçma!
Zaten böyle rüyalar görmem de başlı başına saçma ya!
Sıkıntıyla yatağımdan kalkıp balkonuma çıkıyorum.
Çiçeklerimi unuttuğum için çoğu solmuş.
Onlara üzüntüyle bakıyorum.
Kendimle uğraşmaktan onlarla ilgilenememiştim.
Sıkıntıyla masada ki su dolu şişeyi alıyorum ve çiçeklerimi suluyorum.
Onları seviyorum ve içeri giriyorum.
Fakat benim girmemle odamın kapısının hızla kapanması bir oluyor.
Anlamazca odamı tararken her şeyin yerli yerinde olmasıyla kaşlarım çatılıyor.
Fakat açık çekmeceyle hızla oraya yöneliyorum.
Çekmecemde aylar önceden içmeyi bıraktığım ilaçlarım bana selam veriyor.
Onları görmezden geliyorum ve komodinde ki sigaramı alarak yakıyorum.
Şu an bana iyi gelebilecek tek şey buydu zira.
○●○●
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oylarınızı eksik etmeyiniz lütfen!
