I look at her with so much guilt spread around my body. Nakasalampak ito sa sahig habang umiiyak.
"Rhea, i-m sorry."
Gusto ko siyang hawakan pero natatakot ako. Napahinga nalang ako ng malalim. I silently curse myself. Dapat hindi ko pina iral ang galit ko.
Dumaan pa ang ilang minuto bago dahan dahan tumayo.
"You're right, hindi na dapat ako pumunta dito. At pesensya sa kung nadamay ka man sa kapalpakan ko. I'm sorry shan." Kalmadong sabi nito atsaka hinila ang dala nito suitcase. Seriously, mukha talaga siyang naglayas sa kanila.
"Wait, where are you going?" Naglakad kasi ito papuntang pintuan.
"I'm leaving." Tipid na sagot nito. Pero bago pa man niya mahawakan ang doorknob ay pinigilan ko ito.
"No, rhe. Just stay here, masyado nang malalim ang gabi. It's very dangerous for you to go outside."
"Hindi na, masyado ng marami akong abala sayo. I can take care of myself."
"Rhea, I'm sorry okay? Sorry sa nasabi ko kanina, naiinis lang talaga kasi ako."
"You don't need to apologize, it's my fault naman diba?"
"Look, i know we're both tired and shit. Just stay here for tonight. Kung gusto mong umalis, alright hindi kita pipigilan, pero bukas mo nalang gawin yun dahil masyado ng malalim ang gabi baka mapano kapa sa labas."
"It's okay, kaya ko naman ang sarili ko."
"Tsk wag nang matigas ang ulo." Naiiling na bigkas ko. "See that door?" Sabay turo ko dun sa spare room, katabi lang din ng kwarto ko. "Diyan ka muna magpalipas ng gabi, and please don't be stubborn. Masakit yung ulo ko at wag munang dagdagan pa."
"Good night rhea, bukasan nalang tayo mag usap cos i badly need some rest right now." Dagdag ko at basta nalang naglakad patungong kwarto ko. Pabagkas ako dumapa sa kama. Pinikit ko ang mga mata ko, hindi naman nagtagal at nakatulog na ako ng tuluyan.
___
Nagising ako sa ingay ng alarm clock. Kahit na gusto ko pang matulog ay pinilit kong bumangon para patayin ito. Pagkatapos ay naupo ako sa kama habang nagiinat. I take a glance at my clock, it's almost seven thirty. Napasarap ata tulog ko. Tumayo na ako at pumasok sa banyo. I need to get ready for my early meeting with one of our investors.
Pagkatapos kung mag ayos ay lumabas na ako sa kwarto. Naabutan ko si rhea na mukhang paalis na.
"Good morning," I said casually.
Hindi ito sumagot at nagdirediretsong lumabas ng bahay. Ako na man ay sinundan ito.
"Hatid na kita." I offered nung huminto ito sa may elevator.
"No thanks." Tipid na sagot nito tsaka pumasok sa loob, sumunod din ako sa kanya. Tahimik lang kami hanggang sa nakababa, ang awkward ng atmosphere. Dati kinukulit ko pa siya para lang kausapin ako, ngayon ewan haysss.
"You shouldn't be lifting anything heavy, rhe." Pigil ko sa kanya habang hila hila nito ang kagabi pang dalang suit case.
"Ako na, Magaan lang yan."
"No rhe, ako na. Ihahatid na rin kita."
"Look, if you just doing this dahil sa mga masasakit na sinabi mo sa akin kagabi don't feel sorry about it kasi tama ka naman eh, just leave me alone dahil ayokong nandadamay ng iba." Seryosong pahayag nito.
"Rhe, I'm sorry ulit, hindi ko dapat sinabi yun. Pero kahit ngayon lang hayaan mong tulungan kita."
She sighed heavily. "Alright, fine."
_______
Rhea
"Saan ba kita ihahatid?" Napatigil ako sa tanong niya. Nakapukos ito sa pagmamaneho.
Saan nga ba?
Yes, i do have friends here, pero alam kung kinakaibigan lang nila ako for fame and shit. Si irish lang masasabi kung naging totoong kaibigan ko pero wala pa dito!
And hindi din ako pwedeng umuwi sa bahay. Even in my own condo unit, kinuha na sa akin ni dad. He disowned me. Ayaw niya na may anak na disgrasyada, masisira ang palangan niya. He said he wouldn't talk to me. Not until i fixed my problem.
Lahat kinuha niya! My unit, my car, and credit cards.
Sobrang galit ni dad nung nalaman nito na buntis ako, si mom naman sobrang disappointed sa akin. Wala na akong ibang maisip na puntahan kagabi kung di si shan lang, alam ko kasing hindi matabil ang dila nito and i was hoping she could at least help me. But I'm all wrong. Completely wrong.
"Just stop right there." Turo ko nung may natanaw akong hotel, may kaunting pera pa naman ako. Maybe i could stay there for a few days.
Ibinaba ako dun ni shan.
"Are you gonna be okay here?" Shan asks.
No.. Gusto ko sanang isagot sa tanong niya. This hotel looks cheap, maarte pa naman ako. Pero kailangan ko kasing mag tipid kaya no choice na ako.
"Yes." Tipid na sagot ko dito.
"Alright, mauna na ako."
Umalis na ito at naiwan akong mag isa. Urgh i don't know if makakatagal ba ako ng ganito.
...unedited.
