Seni düşünmediğimden değil parmaklarımın tuşlarla buluşamamasından dolayı bu. Neyi nasıl yazacağımı bilemediğimden oldu bu mesafe. Mesafe. "Mesafe daha iyi, olunca daha çok özlersin, daha çok özleyince daha çok seversin ve değerini daha iyi bilirsin." Belki haklıydın, o kilometreler olan mesafe duyguları daha güçlü ve anlamlı kılıyordu. Ama ya araya birden giren mesafe? O güzel bir şey değil sevgili.
Aslında uykum var ama bu gece yazmak istedim. Ah o gecelerden. İçmek için uygun gecelerden. Aklıma sana yazdığım iyi geceler mesajı geldi. Sen daha eken yattığın için sabah görmüştün, günaydın mesajı olmuştu. Uykulu uykulu olduğun için okumaz sonraya bırakırsın, sonra da unutursun ya da üşenirsin diye endişelenmemiştim diyemem. "Oha, oyyyş yazınca da iyi yazıyormuşsun aşkım."
"Geceleri çok severim, gece bana özeldir çünkü. Gündüz yapamadığım kendime zaman ayırmayı bu zamanda yaparım. Anca o zaman ilham gelir ve ne yazacağımı bilirim. Gözlerimi kapattığımda hayal etmek daha kolaydır ve saatlerce yazarım. Bazen örnek resimlere bakarak bir şeyler çizmeye çalışırım. Tabii ki kulaklık ve son ses müziği atlayamam. Bazen canım istemez ben de film izlerim. Ya da supernatural, veya senin önerin üzerine sons of anarchy. Tüm gece benim, sabahlayarak istediğimi yapabilrim. Yavaş şarkı açıp tavana mal mal bakarak hayal kurmak da yaptıklarımın başında. Yalnızlık duygusunun ağır yaşandığı zamanı seviyorum işte. Benim bir derdim yok, yalnız olmadığımı biliyorum. Yalnız değilim. Sevdiğim biri var. Sadece biri değil o. Annem, babam, Pelin, kuzenler, arkadaşlar... sevdiklerim var ama hayır ben başka birinden bahsediyorum. Onu bu gruplardan değil, onun başka bir yeri var. Farklı kutuplar birbirini çeker, öyle, çekiyor yani. Onunla çok farklı yönlerimiz var. Öncelikle düşünce tarzımız. Ama zamanla birbirimize alışıp farklılıkları tamamlıyoruz. Onu seviyorum. Çok uzun zamandır tanımıyorum ama kendimi oldukça yakın hissediyorum. Gece bile beni yalnızlık duygusuna itemiyor çünkü o var. Seviyorum ama her güzelin olduğu gibi gecenin de var kusurları. Nasıl oluyorsa artık ona olan özlemimi arttırıyor, keşkeleri başlatıyor. Keşke yanımda olsa, keşke elimi tutsa, keşke bana sarılsa, keşke dizine yattığımda saçımla oynasa, keşke onun sıcaklığıyla kendine has kokusuyla beni saran kollarının arasında uyuyakalsam, keşke uyandığımda eli hala belimde olsa ve uyku sersemiykenk gülümsemesini görsem... Bitmek bilmeyen keşkeler. Ama olsun gecenin karanlığında bokunu çıkarana kadar şarkımızı dinleyerek uyuyakalmak da ayrı bir şey. O şarkının boku çıkmaz, sıkılınmaz orası ayrı konu. Ben yine de geceleri seviyorum, geceler benim.Gece olunca duygular daha da bi artıyor, daha da güçleniyor ve ben onu bir daha seviyorum."
Artık sevgi yerini burukluğa bıraktı bu gecelerde. Mutluluğun yerini acı kapladı. Göz yaşları, hüzünlü şarkılar... Bittiğinden beri şarkımızı dinlemedim. Her gece dinlediğim o 8 dakikalık şarkıyı dinlememeye alışmak kolay olmadı. Ama çal tuşuna bastığımda kendimi bir daha uzun süre boyunca toparlayamacağımı çok iyi biliyordum. Şimdi o şarkı bana uzak kaldı sevgili. Aklımdan, kalbimden, benden tamamen çıktığın zaman sevdiğim diğer güzel şarkıları dinler gibi dinleyeceğim, o zamana kadar bekleyeceğim.
Ağardım güneş yeğiyle
Sarıldım ay tüyüyle
Örüldüm saçının teliyle
Ben sana ölüyorum
Görüldüm gözünün feriyle
Ben sana ölüyorum
Ben sana ölüyorum
Açardım gamze çiçeğiyle
Yanardım aşk ateşiyle
Erirdim gönül kepçesince
Bana sana ölüyorum
Akardım kanının nehrinde
Ben sana ölüyorum
Ben sana ölüyorum
Goncaydın sana açıldım
Aralık bıraktım sinemi
Sinemde rüzgar saçlarından düşerdim
Bekledim teninin ateşini
Ateşinde yakardım
Sonsuza yol alacak olan
Sevdalar fenerini
Makamlardan hicaz makamı
Zamanlardan aşk zamanı
Ben düşünüyorum niye
Sana ölüyorum diye
Düşünüyorum
Ağardım gamze çiçeğinde
Sarıldım aşk ateşiyle
Örüldüm gönül kepçesinde
Ben sana ölüyorum
Görüldüm kanının nehrinde
Ben sana ölüyorum
Ben sana ölüyorum
Bu gece 00.00 da içimdeki burukluk bir daha acısını gösterdi. 14 şubat. Dünya öykü günü. Sevgililer günü. Kutlayamadığımız gün...
![](https://img.wattpad.com/cover/32048793-288-k903794.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umurunda Mı Sandın Bu Dünya
Não FicçãoSenden önce de yazıyordum senden sonra da yazacağım. Ama bu yazdıklarım sana. Belki canın acıyacak, belli kızacaksın, belki hoşuna gidecek, belki umursamayacaksın belki de okumayacaksın. Neyse..