Chanyeol havaalanına girdiği gibi Seungwan'ın elini tutmayı bıraktı. Bayan Son, ikisini gitmeden önce bir kez olsun yalnız bırakmak için havaalanına gelmemiş, kızını yalnız başına göndermişti. Seungwan dişlerini sıktı, ağlamamak için. "Alışmıştım." dedi yalnızca, uzun konuşursa ağlayacağını hissediyordu.
Chanyeol gülümsedi. "Yine geleceğim. Hem de daha sık."
Chanyeol güldü bu sefer. "Hadi ağla, sıkma kendini. En azından benim yanımda ağla da, yolda 'ağlıyor mudur' diye içime endişe sokmayayım." Seungwan en sonunda dişlerini sıkmayı boşaltım yalnızca birkaç damla gözyaşı döktü. "Söz ver, bir daha geleceğine dair."
Chanyeol kaşlarını çattı. "Elime geçen her bir tatil süresinde yanına geleceğim, söz."
Seungwan gülümsedi. "Aferin." Dolu gözleriyle birden gülmeye başladı. "Fizik dersinden geçebileceğim sayende. İyi ki varsım Yeol." Chanyeol gülümsedi. "Sen de iyi ki varsın Seungwan. Gitmeliyim artık."
Chanyeol birkaç adım gitti. Seungwan arkası dönük, gitmekte olan sevgilisini sadece izlerken Chanyeol arkasını döndü ve yolu geri döndü. "Bir şey unuttum." Seungwan 'ne' der gibi kaşlarını kaldırdı. Chanyeol eğilerek Seungwan'ın dudakları üzerine bir adet buse kondurdu. "Tamamdır, şimdi gerçekten gidiyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eğer üşenmezsem bir one shot yazacağım. Bir de yarın yeni bir kitap daha gelecek :) İyi geceler canlarım ❤
