Chapter 5

0 1 0
                                    

Chapter 5

Mama is okay now. Bumalik na rin siya sa pagoonline selling, pero sinisigurado ko naman na hindi niya papagurin ang sarili niya.

I give my payment to Cose and let him hand it to Kysen.

Any encouter with him will be bad for me kaya hangga't kaya, hangga't maaari wag muna, wag ko muna siya makita.

And based on my classmates, he will be excused for some competition. He will compete together with his team to the National Soccer Association.

This year NSA is special than the others because there are scouts and coach, twice the number they had last year at talagang nakaranas na ng championship.

Everyone will be glad to be on their team.

At kahit naman siguro si Kysen gugustuhin makasama sa ganoong team.

Hiling ko rin na mapabilang siya sa ganun. He deserve that. His talent needs to be showned not to be hidden.

Ang maybe, that's the space that I need. Makakalimutan ko naman siguro siya by that time na bumalik na siya.

Ung pangarap ko muna bago ang iba. I won't let my Mama die without experiencing everything she did for me, gusto ko masuklian man lang ung pagod na ginawa niya sa pagpapalaki sa akin.

"Buti sa locker mo iniwan ung mga jersey mo"

"We can't let you borrow our things, baka pati amin mawala"

"This sucks bunso, I mean you sucks hahaha"

Salita ng mga nasa likuran ko. Nasa library ako at nagrereview dahil may quiz kami mamaya.

Silang tatlo ay nandito lang ata para mamahinga. At ang ingay pa ni Bryan.

I wonder, bat hindi sila sinasaway eh ang ingay ingay ng kuya nila.

I shifted my gaze at the librarian and there she goes, fantasizing the triplets.

Wala si Ms. Iya, ung masungit na matandang librarian, ang nandon ay ung assisstant niyang si Cloe. Kaya nakakapagingay tong tatlo eh.

"Can you shut up! I can't study"Kysen hissed to them. That made me smile a little, pinahahalagahan niya pa rin ang pagaaral niya.

"Yes brother,I am shutting up"Allen said.

"Ay magaling Allen, andito ka lang naman dahil mamaya nandito na naman siya. Ayaw mo lang masampal kapag nadulas ka na naman na sinusundan mo siya"and Bryan laugh, he laughed loudly. Rinig na rinig sa buong library lalo na't ang tahimik na tahimik.

"I'm thankful that my uniform in school is safe"Kysen said when the laughter died. He said it casually kahit halos lahat ng narito ay nakatingin na sa kanila.

Few encounters with him. Napapadaan ako sa classroom nila at may kausap siya lagi. Nadadaan ako sa gym at nakapokus siya sa kanyang ginagawa.

I have no time in everything. But I make sure that I give to Cose the money. Mababayaran din kita Kysen.

Last two months before graduation. Bryan is nowhere to be seen and Allen left and fly to America.

Last exam then we can graduate. Kung maipapasa namin ung exam.

Hanggang ngayon may utang pa rin ako kay Kysen. Last month, Mom needed to be on the hospital, at lahat ng ipon ko naubos.

Ayoko namang mangutang na naman para bayaran ang isang utang.

Pasalamat na rin ako dun sa laging bumibili kay Mama.

"Uy Rose may nagpapaabot nga pala"sabi ni Kyla,isa sa mga classmates ko at inabot ang bouquet ng red rose. She turned her back at me bago ko pa man matanong kung sino.

Player Until I Met You(Sports Series 3)Where stories live. Discover now