[Bu kısım gerçek hayatta yaşanıyor]
[Pazartesi, öğleden sonra antrenmanı]
Koç Nekomata: Durun! Yaku, Lev.. dinlenin biraz...
Kai: Bu biraz sorun olabilir.
Kuroo: Üstelik yarın antrenman maçımız var.
Nekomanın kaptanları umutsuzca iç çekti.
Koç Nekomata: Nekoma 'bağlanmak' demektir. Bizim diğer takımlar gibi dahi oyuncularımız olmayabilir ama biz ekip çalışmasıyla ayakta kalırız. Biz bağlanırız! Siz ikinizin sorunu ne? Eğer bu şekilde devam ederseniz yaralanabilirsiniz...
Lev: ...
Yaku: ...
İkisi de bu soruya cevap veremedi. Sadece başlarını öne eğmekle yetindiler.
Koç Nekomata: Hadi antrenmanı bitirelim...
Kuroo: Fazla erken değil mi?
Yamamoto: Aynen! Yalnızca 30 dakikadır çalışıyoruz!
Kenma: (sonunda yeni aldığım oyunu oynayabileceğim)
Koç Nekomata: Salonu temizleyip kapatın ve eve gidin. Yarın sabaha herkesi normale dönmüş bir şekilde görmek istiyorum!
Koç spor salonundan ayrılınca herkes sessizliğe büründü. Kuroo sessizliği bozana kadar hiçbiri konuşmadı...
Kuroo: Temizlik vakti millet!
Herkes bunun ne anlama geldiğini biliyordu...
Yamamoto: Haii!
Kenma: Heh-
Kenma, Kuroo malzema odasının kapısına doğru yanaşırken gülmemeye çalışıyordu. Yaku ve Lev dışındaki herkes çantalarını kapmış ve Yaku hala malzeme odasının toparlanmasıyla cebelleşirken sessizce dışarı sıvışmışlardı.
Kuroo: Görüşürüz canlar❤~
Lev: BEKLE! KUROO-SAN!
Kuroo kapıyı çarparak kapattı ve kilitledi. Yamamoto, Kuroo ve hatta Kenma bile gülerken Yuki ve Inouka endişeliydi.
Inouka: Bunun iyi bir fikir olduğundan emin misin Kuroo-san?
Kuroo: Şey... iki tane olasılık söz konusu... Ya ikisinin bir araya gelmesiyle sonuçlanacak ya da Lev ölücek. Ben bahsimi ilkine koyuyorum.
Kenma: Benimki ikinci seçenekte
Inouka: Kenma-san?!
Kenma: Ne? Yeni oyun almak için parayı kullanabilirim.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Lev: Kuroo-san!😭
Lev kapıyı yumruklarken bir yandan da zorlayarak açmaya çalışıyordu.
Yaku: HEY! BU SES DE NEYİN NESİ?!
Lev: /(//•/-/•//)/ kilitli...
Yaku: KUROO SENİ ŞEREFSİZ!! CİDDİ MİSİN?!
Yaku koşup kapıyı açmak için zorlamaya başladı.
Lev: Eğer ben açamadıysam muhtemelen sen de açamazsın Yaku-san
Yaku, Lev'i ısırmak üzere olan azgın bir köpek gibi bakmaya başladı.
Yaku: (aramızdaki bağı kopartmaya çalışıyorken başıma gelene bak)
HEPİNİZİ ÖLDÜRÜCEM!!!
(Kenma, Shohei, Kai, Yuki, Inouka hari- kısaca sadece Taketora ve Kuroo'yu öldürücem)Yaku malzeme odasının öbür ucuna doğru yürüdü ve elinde iki süpürgeyle Lev'in yanına döndü.
Yaku: Al! Şu büyük bedenin işe yarasın.
Bunu söyledikten sonra süpürgenin birini Lev'e fırlattı. Lev süpürgeyi kolaylıkla yakaladı.
Yaku: Ben bu kısmı temizliyorum sen de arkada biyeri hallet. Sakın bana yaklaşayım deme!
Lev: ...
5 dakika sonra
Lev: Bitti sonunda!
Yaku: DUR, NE?!
Lev: Uzun bacakların olunca temizlemek uzun süre almıyor
Yaku: >:(
Lev yere otururken bacaklarını bağdaş yaptı.
Lev: Telefonun yanında mı Yaku-san?
Yaku: Eğer yanımda olsaydı muhtemelen şimdiye kadar kullanmış olurdum değil mi? Offf çantamı klüp odasında bırakmasaydım keşke.
Lev: Benimki de orda kaldı😭
Yaku da temizlik işini bitirince Lev'in yaptığı gibi yere çöktü. Lev'den olabildiğince uzağa oturmaya çalışmıştı. Uzun bir süre boyunca ikisi de konuşmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Connections between us >yakulev<
FanfictionLev artık Yaku'ya karşı olan hislerinden emindi... [ÇEVİRİ/texting+düzyazı]