Connections between us >yakulev<

○10○

Lev: (Hinata, Kenma ve Akaashi-san'in söylediklerini hatırla) Yaku-san...

Yaku: Ne var?!

Lev: Benden tiksiniyor musun?

Yaku: Ne? Haa şey.. tiksinç derecede uzunsun.

Lev: ...Hayır onu kastedmedim

Yaku: Cinsel yönelimin mi? Hayır, neden tiksineyim ki? Homofobik olduğumu filan mı zannediyorsun?!

Lev: Hayır hayır! Sadece soruyordum...

Lev ayağa kalktı ve Yaku'ya doğru yürüdü.

Yaku: Hey! Bana yaklaşmamanı söylemiştim!

Lev: Yaku-san... Söyle bana... Gerçeği söyle...

Yaku: Neyden bahsediyorsun?!

Lev: Yaku-san.. bana aslında neden "hayır" dedin?

Yaku: Ç-çünkü, ben senin gibi hissetmiyorum!

Lev: Yalan söylüyorsun!

Yaku: SÖYLEMİYORUM!

Lev: Gözlerini kaçırıyorsun.. Yaku-san sadece gerçeği söyle işte! Eğer bana söylemezsen gerçeği bilemem!

Yaku: Sana dedim ki, duygularımız karşılıklı değil!

Lev: ...O zaman bana bir şans ver Yaku-san

Yaku: Sana çoktan hayır dedim değil mi?!

Lev: Neden?! Bana tek bir şans ver! Sadece 1 ay... ondan sonra eğer hala aynı şekilde hissediyorsan söz veriyorum peşini bırakıcam.

Yaku: Lev, HAYIRın hangi kısmını anlamadın?!

Lev: Hiçbir kısmını! Anlamıyorum işte! Sen gerçeği söyleyene kadar da anlamayacağım!

Lev'in gözleri dolmaya başladı. Yaku ise ağlamasını bastırabilmek için dudaklarını ısırıyordu.

Yaku: Çünkü sana aşığım!!!

Lev'in gözbebekleri büyürken Yaku ağlamaya başladı.

Yaku: Duygularım büyüsün istemiyordum... Onları öldürmek istedim... Sana karşı olan duygularımı öldürmek istedim... Birinden hoşlanmak, başıma gelen en güzel duyguydu... ve korkutucuydu...

Lev: O zaman neden 'evet' demedin?

Yaku gözyaşlarını sildi. Hala gözlerini kaçırmaya çalışıyordu. Parmaklarıyla oynamaya başladı.

Yaku: Çünkü mezun oluyordum. Başarabileceğimi sanmıyordum. Ayrılık düşüncesi beni yiyip bitiriyordu. Sürekli "bunu başaramam" diyordum kendi kendime.

Lev: Tanrım, Yaku-san çok şapşalsın...

Yaku: Ne dedin sen?!