Tantalized By The Serene (Reistre Series #3)

Chapter 13

Chapter 13: Apologize

"Darn it!" Paulit-ulit akong nagmumura habang minamadali ang pagsuot ng sapatos at jacket na binili niya.

He left me there out of annoyance. At dahil inis din ako sa kaniya ay nanatili ako nang saglit hanggang sa natanto na may punto siya at ako ang may mali kaya ngayon sinusuot ko na. I really hate it. Lagi siyang tama at ako ang laging mali. Masama ang loob ko habang mukhang tangang naglalakad at nagpalinga-linga para hanapin sila.

I called Archie on the phone until he answered it. "Hello, Archie? Where are you?"

"Takte naman 'tong si Audrey! Nawala tuloy iyong clown, sasabunutan ko pa sana! Alam mo ba? Halos mamatay ako sa gulat kanina, walang hiyang mga multo, mamaya kayo sa 'kin —"

"I don't care, Archie! Where the hell are you?!"

"Mommy!" I heard him scream and the line went off.

I cursed under my breathe and didn't call him again. That idiot.

Wala akong ibang nagawa kun' 'di mag-ikot-ikot nalang, hindi naman siguro ako mawawala at mahahanap din naman ako ni Archie kung hahanapin niya talaga ako.

I felt comfortable now since I wore a jacket and a comfy shoes. I realized it wasn't bad at all, siguro nga... maarte lang talaga ako. Pero, hindi niya ako masisisi dahil nasanay ako sa marangya! I wonder if he's that rich? I mean, he acts normal and seems living a simple life. Naalala ko naman na may BMW siyang sasakyan, so maybe he's rich, pero sadyang simple lang talaga.

I shook my head. "I'm pissed, so I shouldn't think of him," I whispered to myself.

I was just wandering somewhere when a guy approached me.

"Are you lost, miss?" he asked.

I rolled my eyes. "Do I look like? Of course not."

"Wow, ang taray." Inilahad niya ang kamay. "I'm Josh, you are?"

"I don't care." I was about to walk on the other way when he blocked me.

"Ihatid na kita, miss. Ang suplada mo nagpapakilala nga lang, e."

"Don't you understand that I'm not interested?"

"'Sus, pakipot pa. Sige na." Hahawakan niya sana ako nang umatras ako. "Pakipot nga talaga."

"Umalis ka sa harap ko."

"E, kung ayaw ko. Ihatid na kita, sa'n ka ba nakatira?"

"Sa impyerno, sama ka?"

"Woah! Chill, sige na, miss."

"Hindi ka talaga makaintindi?" I flicked my tongue. "Umalis ka sa harapan ko kung ayaw mong magkagulo tayo rito."

He laughed. "Hindi naman tayo magkakagulo rito kung sasama ka sa 'kin."

I smirked. "Mapilit ka?" mariing tanong ko, masama ang tingin sa kaniya. I looked around and I don't see much people dahil nasa gitna naman kami ng daan.

He grinned. "Yay, sasama ka na. Sabi na nga ba't bibigay ka rin —"

Pero hindi pa man siya nakakatapos ay lumipad na ang kamao ko sa mukha niya, pinukpok ko rin siya sa ulo ng heels na dala-dala kaya napatago siya sa mga braso.

"Served you right, asshole," I said and walked on the other direction.

Napahinto ako nang hindi sa kalayuan ay nakita ko ang lalaking kinaiinisan ko. Si Zian. Kakatalikod niya lang sa direksyon ko nang may kumuha ng atensyon niya.