karanlıktan asla korkma

Bölüm 19- Korku Gecesi

"Max!" Josh onu bana doğru biraz daha itti , yüzüne baktım kaşı ve dudağı patlamıştı,Josh'a kızgın bir bakış attım ne olursa olsun bunu yapmamalıydı."ne var!" diye tepki vermekle yetindi.max'i yerden kaldırdım ve koltuğa oturttum. kafasını kaldırıp yüzüme bakamıyordu, yanına oturdum Josh'da karşımıza oturdu. "neden?" diye bildim sadece. kafasını kaldırmadan " yapmak zorundaydım" dedi alçak bir sesle. " ama neden" "eğer yapmasaydım aileme zarar vereceklerdi" " ya sen kimi kandırıyon olum!!" diye lafın arasına girdi josh, gözlerimi büyüterek ona baktım ..sustu. " kim istedi senden bunu yapmanı" " gece yatak odamdaydı karşımda duruyordu...." korkmuştu belli gözünden akan bir damla yaşı gizlemeye çalıştı ama beceremedi "....önce önemsemedim hayal görüyorumdum dedim sonra gece yan odamdan ses geldiği için kalktım ve kardeşimin odasına girdim onu tam yatağın başında kardeşime bakarken gördüm,bunun bir tehtit olduğunu anlamıştım ne istiyorsun dedim bir anda ortadan kayıp oldu odamdan gelen sesleri duyunca odama gittim yatağımın başında bir müzik kutusu buldum bir de mektup içinde senin resmin vardı birde not kutuyu sana vermem gerektiği yazıyordu yoksa kardeşime ve ailemin başına geleceklerden sorumlu olmayacağını yazmıştı" ağlıyordu kafasını kaldırdı ve bana baktı " sen olsan aileni korumak için herşeyi yapmazmıydın?" yapardım tabiki ama başkaların hayatını tehlikeye de atmazdım,o bunu düşünememişti belkide o an ki psikolojiyle yapmıştı bunu, elini tuttum " seni anlıyorum Max bende ailemi korumak için elimden geleni yapardım" kafasını omzuma yasladı hala ağlıyordu sıkı sıkı sarıldım ona elimden başka bir şey gelmiyordu. Josh'a baktım neden bilmiyorum ama çok sinirliydi yumruğunu sıkıyordu. Clara Max'e bir bardak su getirdi. Clara konuşmaya başladı " bak max eğer aileni korumak istiyorsan bize yardım etmelisin ki paraziti yok edelim" "

"olmaz yapamam" Clara biraz sesini yükselterek

" Max kutuyu verdin diye seninle işinin bittiğinimi sanıyorsun bundan sonra hep tehtitler ve emirler alıcaksın bundan tek kurtuluşun bize ardım etmen" Max düşünmeden

"ne yapmam gerek!"

***************************************************************************

aradan iki gün geçmişti hergün araştırmalar yapıyor, david'in gelmesini bekliyorduk. gene çalışmıştık yorgunluktan erken saate yatağıma girdim gece 3 gibi gelen seslerden ötürü uyandım. karanlıktan pek birşey göremiyordum tek gördüğüm şey dolabımın kapağının açılmış olması, korktum kalkamadım,yerimden en son aldığım bir cesaretle kalktım yavaş adımlarla dolabıma doğru gittim dolabın kapağını kapatıp yatağa geri yatağıma gittim "ahh lanet olsun!!" dolabın kapağı gene açılmıştı kalkıp lambayı açtım ve dolabın içini konrtol ettim hiç bir şey yoktu o korkunç cesed kokusundan başka " sabah dolabın içini temizlesem iyi olacak" dedim ve lambayı kapatıp yatağa geri döndüm kulağıma gelen uğultularla kafamı kapıya doğru çevirdim .

kapının onunden hızla bir karartı geçti hemen kalkıp kapının yanında ki lambaya koştum açmaya çalışınca bir anda ampul patladı ve ben korkuyla yatağıma geri döndüm yorganın altına girdim oda bir anda buz gibi olmuştu kafamı yavaşça yorganın altından çıkardım kapı çok az gıcırdadı kapının arkasında iki beyaz ışık gibi birşey gördüm biraz daha dikkatlı bakınca korkudan tekrar yorganın altına girdim bunlar ışık değil bir çift gözdü!

cesed kokusu odama daha fazla yayılmıştı nefes almakta zorlanmaya başlamıştım uğultular yükselmişti yorganın altından gördüğüm kadarıyla yatağımın etrafında dönüyordu odanın içinde bir anda müzik kutusundaki melodi çalmaya başladı.

melodi,uğultu,koku delirek gibi oldum bir an bir anda odanın içinde bir çığlık koptu sanki kulak zarımı parçalayacaktı. ardından derin derin alınan nefesinin sesini duyabilmeye başladım bana yaklaşıyoru artık ne uğultu ne koku nede melodi vardı ve birazdan bende olmicaktım aa tanrım!! ve bir anda yorganım açıldı!