karanlıktan asla korkma

3.Bölüm Josh

"Hayır,hiç bir bilgim yok"

"bir insan dedesi hakkında hiç bir şey bilmezmi baba...hadi ama biraz düşün"

"hmmm....25 yaşındayken intihar etmiş."

"peki neden intihar etti"

"bilmiyorum tatlım,onu hiç görmedim ,sadece babamın verdiği eski bir fotoğraf var." 

"hmm... anladım  başka ne biliyorsun?"

"babamın dediğine göre; dedem 17 yaşındayken yetimhaneye yardım amaçlı,kağıt fabrıkasında çalışmaya başlamış.Orada yakın bir arkadaş edinmiş ,Alex Baker .Şu an onun oğlu babasının eskiden çalıştığı fabrikanın müdürü ."

"Saol baba"

..............

Bugün cumartesi sabah erkenden kalkıp fabrikaya gitmek için hazırlandım (sadece cumartesi günleri görüşme yapılabiliyormuş) ama annem  bırakmadı,çünkü annemin yakın bir arkadaşı (  Emma teyze) buralara yakın bir mahalleye taşınmış.Ve evet şimdi herkesin ağzından çıkan tek soru ve cevabı "ben neden geliyorum ki , senin arkadaşın anne benimle ne ilgisi var." 

"Tatlım emma teyzen seni görmek istiyormuş"evet bir daha önce Emma teyzeyle hiç görüşmedik ,genelde annemle dışarıda buluşurlardı bize geldiğindede ben daha 1-2 yaşlarındaydım.oflaya puflaya salona geçip kendimi kanepenini üzerne, attım kumandaya uzanmaya çalışırken annemde mutfaktan " hadi ama Naina Emma teyzen seni çok merak etti.hem orada sıkılmazsın Emma'nın bir oğlu var"Heh tam oldu bir de oğluyla uğraşcaz Emma teyze bitti sıra oğluna geldi.

"Hem sen cumartesi sabahı nereye gidecektin ki?"

"şey....katie ile işimiz vardı"

"neyse o İŞİNİZİ sonra yaparsınız artık."

annemin pişirdiği havuçlu kekin kokusunu içime çekeçeke mutfağa gittim ve tahmin ettiğim gibi "yeni komşularımızın" dedi ve beni kovdu .( sadece şansımı denemek istedim)

.........................

Tak tak taakk ve Emma teyze kapıyı açtı "Aaaaa hoş geldiniz buyrun içeri girin"salona geçip oturduk.

"aahh Zoe (annem) seni çok özlemişim canım arkadaşım"

"Evet tatlım bende seni çok özledim"

"Aaaa sen naina'mısın?"

"evet"

"nasılda büyümüşsün... seni görmeyeli çok olmuş en son gördüğümde altında bir bez vardı" annemle beraber gülmeye başladılar."josh hadi aşşağıya in !!misafirlerimiz geldi!!!"Geleli daha 5 dakika olmuştu ama bana 1 saat gibi gelmişti.Kafama takılan sorulara dalmışken merdivenlerden gelen ayak sesleriyle irkilerek kafamı sesin geldiği tarafa doğru çevirdim.Ve işte Josh!!,simsiyah saçları ve kahverengi gözleri ile bize doğru geliyordu."çok hoş çocuk" dedim içimden. 5 dakika sonra Josh'ın üst kattaki odasına çıktık.cesaretimi toplayıp konuşmaya başladım

"selam ben Naina"

"Josh"

"biliyorum" biliyorum mu? bu nasıl bir cevap böyle.

"Şey..alışabildinmi buralara?"

"hayır,ama alışıcam"5 dakika sonra iyice kaynaşmıştık.Josh'ı çok sevmiştim, çok komik , soğuk kanlı ,bir o kadarda sıcak ve samimiydi.Gitme vakti gelmişti.Eve gitmemle telefonumun çalması bir olmuştu arıyan Katie idi ona Josh'tan bahsettim yaklaşık bir saat sohbet ettik sonra yattım.