CHAPTER 35

662 11 0
                                    


Chapter 35 

"Aiden you should rest first you're not that so strong". 

my mom told to me. We're here in the hospital because my left chest suddenly hurt and at the same time that made me black out. And there is my symptoms heart disease went back which made me hard to accept. Because I taught that this sick of mine were already done but I was wrong. 

Since I was a kid, I already had this kind of disease. And because of this, I didn't that enjoy my childhood days instead, I spend only all my days in my room all day reading and studying. Aside from that it's because my mom didn't let and allowing me to go outside because of my situation. 


"mom! I'm not a kid anymore." I shrugged and complained to her but she didn't care and listen to what I've said. Sa halip ay inalalayan niya na lang ako na mahiga ulit. Pero pagkatapos niyon, kaagad  na lang din namin na nilingon ang pinto ng may kumatok. Mom was the only one who stood up to open the door while me was only waiting for her. But mom suddenly looked at me quickly. 

"may fi fill up an lang ako sa lobby" pagpapaalam niya dahilan para tumango na lang ako. 

pero pagkaalis na pagkaalis din ni mommy ay wala ako sa sariling kinuha na ang phone ko na nakalapag sa ibabaw ng mesa. Binuksan ko iyon at mabilis na dumaretso sa gallery para tignan isa - isa ang lahat ng litrato naming dalawa ni Chandria na sa tingin ko ay hanggang doon na lang at hindi na maibabalik pa. 


I wonder how she's been doing right now. Kung ano na ba ang lagay niya after six years passed. Napaisip din ako kung may pamilya na ba siya ngayon o wala pa ba tulad ko. Sa lahat ng litrato na nasa sakin pa, ang pinaka gusto ko sa lahat ay ang mga stolen shots na kinuha ko sa kanya nung pumunta kami sa birthday ni Aiofe. She was silently sitting down in the sand habang naghahagis ng mga bato which is I think her hobby. It was a perfect shot also because of the beautiful sunset. Pero sa kabila din niyon, I didn't think that that was the last day that we I saw her. Because after that I didn't had any update about her. 


I continue  doing scrolling looking at our pictures when someone knocking on the door again making caught my attention.  Tinignan ko lang iyon at inantay na bumukas at ganon na lang ako nangiti nang makita sila Gianna, Yvette, Gaviniel at Carlton.  Lahat sila ay may dala dalang prutas na siyang ikinailing ko. 

"kamusta ka na?" Yvette asked me. Umupo siya sa tabi ko habang si Gianna ay abalang abala na ayusin ang pagkakalagay sa mga prutas na dala nila sa mesa. Sila Gaviniel at Carlton naman ay tahimik lang na nakatayo at nakatingin sakin habang nakangiti rin. 

"I'm fine you all don't have to be worried. The doctor said that I can discharged here tomorrow so that I can back to my work again". nakangiti na sabi ko at mabilis na ibinalik ang paningin sa phone to continue looking at Chandria's photos which is hindi ganon na nakaligtas sa kanilang lahat. It's so obvious also to their eyes that they already worried about me but I gave them a small smile to ease what their thinking. 

"you still missed her?" Gianna asked me too.  She was sitting beside of Yvette na kaagad rin namang umurong para makaupo silang parehas. She letting out a heavy sighed and looked at me straight. "hindi ka nag iisa, kami rin miss na miss na siya ng sobra". She seriously said ganon na lang rin mahahalata kaagad sa kanya ang gustong maiyak. 


wala sa sariling inalis ko din muna sa kanilang dalawa ang paningin at ibaling iyon kila Gaviniel at Carlton na ngayon ay mga tahimik lang. Carlton was only licking his lips while Gaviniel was looking down his head already. Ayoko mang tanungin 'to pero araw araw tong nasa isip ko. Sa tingin ko oras na yata para itanong ito sa kanila para na rin matahimik ako. 


The Secluded Yore (Flight Attendant Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon