****
Hi!!!!! So this is my 2nd story here in wattpad and I hope you guys enjoy this story and after this, I'll be publishing my First Series ( or not), thank you all for supporting me until now, I love you all, my soul's, 4lyfers!!<8
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the product of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
-J
-----------------------------------------------------------
Here in this Coffee Shop they were so may people around me. Maybe inlove, having dates, coffee dates, having head aches because of hangover, or people who just want peace to study. I'm one with the people who just want to study in peace.
While I'm busy reading Taxation, biglang tumunog ang glass door ng coffee shop at tumambad ang lalaking naka plain white shirt black wide slacks converse boy na naka suot ng earphones na tila may hinahahanap kaya nang tumingin sya sa gawi ko ay kunwari nag takip ako ng libro.
"Harina! Biglang tawag nya sakin mula sa pinto narito pa naman ako sa pinaka dulo ng coffee shop ngunit kita ang pumapasok at lumalabas sa glass door. Lumapit sya sakin at sinalpakan ang tainga ko ng earphone.
"Sa ilalim ng kalawakan........... pangalan mong isisigaw
Sa ilalim ng buwan........ ay titigan at hawakan Aking kamay
Isasayaw ka nang dahan dahan hanggang 'di mo mamalayang ako na pala ang kailanganAt gusto mong pakasalan..........." hindi ko na kailangang magtanong kung sino iyon dahil kilala ko--kilalang kilala ko kung sino iyon.
"Ano Harina?......ganda ba nung song?" malakas na tanong nya kaya napatingin ang mga tao sa amin.
"Hinaan mo nga 'yang boses mo, Pana nakakaistorbo ka sakanila"
He chuckled ".....Ano maganda nga?" mahina na niyang tanong.
"Oo maganda, 'nong tittle?"
"Unang Sayaw, Nobita"
"Kaya pala iconic---T-teka nga! Anong ginagawa mo pala rito?.......mambu-bwiset lang ganon?"
"Hindi naman, masyado ka talagang harsh sakin. Miss kaya kita"
"Tigilan mo ako sa bahay ka nga natulog kanina, nung isang araw, nung isang linggo, nung bakasyon! Akala mo wala kang sariling bahay" sabay irap ko.
"Ay ang shunga, mag L-Laywer ka nyan..?" pinanliitan nya ako ng mata.
"Sira ulo ka ah! sampid ka naman sa bahay" sinapok ko ang ulo nya.
"Ah talaga ba ——? At anong sinasabi mong sampid? mas mahal kaya ako nila mama Cindy at papa Jo, Ikaw ang tunay na sampid......at saka nandito ako kasi sabi ni mama Cindy hindi mo daw sinasagot ang mga tawag at text nya, nag text din ako sayo hindi ka rin nag re-reply"
"Hala! Totoo ba?" hinanap ko ang cellphone ko sa tote bag ko. Wala. Tumingin ako kay Pana at na gets nya na nakalimutan kong dalhin ang phone ko.
"Kahit kailan talaga, hindi ka dapat nandito sa generation na 'to ——, dapat sa past ka namumuhay. Wala kang social media, text at tawag lang. Ang boring ng buhay mo tapos lahat pa ng mga gamit mo katulad nalang nitong camera mo puro vintage" kinuha nya ang camera ko na gift ni Lola.
"Ang ganda kaya, at least dyan pang habang buhay pag sa normal na camera ngayon mabilis i-delete"
"Pero ang cellphone iPhone 13 Pro Max 256gb Sierra Blue, Fully paid asus tapos nakakalimutan mo lang ni wala kang laro tapos nakikilaro ka sakin" nakikinig lang ako sa mga sinasabi nya. Ang daldal talaga nito akala mo nakalunok ng voice recorder.
"Hoy alam mo ba yung trending ngayon sa twitter?" Magsasalita na sana ako.
"Wala ka nga palang social media, minsan download ka naman. Kahit ig lang para kapag nag s-story ako na kasama kita ma tag kita" Lumapit na sya sakin at bumalik na ako sa pag babasa.
"Tignan natin" yun lang ang tanginang sinabi ko dahil ang ayaw ko sa lahat ay ang nangangako.
My Mom and his Dad are bestfriends and they remained friends until now. We are friends since as far as I can remember sabay kaming lumaki sabay kaming grumaduate nursery, primary, junior school, senior high school at ngayon next year graduating na kami, Pamilya na ang turing namin sakanila at ganon rin sila.
Kasabay ko sya sa lahat lahat ni hindi ko nga nakikita ang sarili ko hindi sya katabi pag gising, pag tulog, pag kain tuwing bakasyon ganon well hanggang ngayon sampid parin sya samin, sakin dahil napaka ingay ng lalaking ito.
Mag D-debut narin sya next month at sabi nya ako daw ang last dance nya, oh diba akala mo babae. Ako nga hindi nag ganyan kasi sya lang naman ang totoo kong kaibigan lahat aquaintances lang ewan ko ba kung bakit wala akong nagiging totoo kaibigan, sabi nila masyado raw akong ilag o di kaya dahil daw mayaman kami? I don't think so, hindi naman sa akin yon, my Mom is a Ceo ng pinaka malaking hotel rito sa manila at si Dad ay isang well-knowned Engineer sa Dubai at High paid dahil sa galing nya at pulidong mag trabaho ang mga co-workers nya.
Hindi rin ako makapag focused sa pagbabasa buti nalang patapos na ako kanina nung dumating sya at isang page nalang yon out of 110 pages, kanina pa ako rito simula 7am at 3am na kaya ramdam ko na rin ang sakit ng likod ko at pwetan. Niligpit ko na ang libro ko at nagsimula ng ligpitin ang mga pinagkainan, puro plato at cups 'yon ng iced coffee.
'Naka ilan akong coffee today?' binilang ko at natawa ako sa sarili ko, naka limang cups pala ako.
"Hindi ka nag-p-palpitate, Rina? Grabe ka mag kape ako nga hindi ko pa maubos itong inorder ko" itinaas nya ang cups nyang hazelnut frappe.
"Ubusin mo! sayang ang pagkain maraming nagugutom!" pagpagalit nya kay Pana.
"Jusko po, bakit ko naman itatapon ke' mahal mahal nito"
"Tandaan mo hindi lahat ng nararanasan mo ay nararanasan ng iba naiintindihan mo? matuto kang mag tipid hindi yung gagastos ka ng sobra mga mahal na gamit katulad nyang sapatos mo alam ko na bago na naman 'yan"
"Boss Rina naman, reward ko 'to sa sarili ko kasi nag flat uno ako ngayong sem"
"Naks naman! 'yan? 'yang mukhang 'yan makakakuha ng flat uno?" hinawakan ko ang panga nya at hinarap sa kanan at kaliwa.
"Aray ko ah, na hurt talaga ako" ani nya sabay hawak sa puso akala mo nasaktan talaga.
"Parang tanga, tara na uwi na tayo ang sakit na ng likod ko saka nagugutom na"
"Kain muna tayo bago umalis ng mall para pag uwi natin gutom ulit tayo, tapos daan muna tayo sa bahay kuha ako damit tapos matutulog ulit ako sa kama ko sa bahay nyo"
"Maka-kwarto ko, ka eh kwarto ko 'yon."
"Natin kwarto natin yon simula nung pinanganak tayo. Anong sayo?" pinagtaasan nya ako ng kilay at pabirong umirap. Nakakaasar!
"Ay bwiset"
"Pogi naman"
"Mukhang tae, letche" Tumayo na ako at iniwan sya sa coffee shop.
<3333
