"Ang pogi kong tae" sabay pa "pogi" sign. Ugh! I rolled my eyes. Nakakairita! Bakit ba ito pumasok sa buhay ko, pag mulat palang nariyan na sya hanggang sa pag tulog at pag gising. Hindi na ako makakatakas dito sa kumag na 'to. Hindi na.
"Saan tayo kakain, Rina?"
"Nagmamadali tayo kaya sa KFC nalang, nag-c-crave din ako sa Mushroom Soup at Mango Krashers nila pati ng chicken!" totoong gusto ko ng mag KFC nung nakaraan pa kaso naging busy ako, ngayon nalang ako nagkaroon ng free time at may asungot pa.
"Pagtapos nga pala natin kumain daan tayo sa National Bookstore, titingin lang ako.
"Sabi mo rin 'yan nung nakaraan pero halos mabili mo na ang buong NB sa katakawan mo sa libro at stationary stuffs." nailing nalang sya dahil sa sobra kong adik sa mga stationary stuffs at books. I Love Reading and Writing Journals.
I pouted. May bago kasi akong nakita nung nakaraan, sa sobrang pagmamadali ko hindi ko na nabili kaya ito ang pagkakataon para bilhin iyon. Tumingin ako kay Pana at nagpaawa.
"Oo na--oo na! paawa ka pa dyan! basta libre mo ako ala na akong pera dahil sa pagka-mahal mahal ng pisteng Kapeng 'yon!" reklamo na naman nya dahil sobrang kuripot nitong kasama ko.
"Malamang sa dinami dami ng pera mo kahit piso wala kang nagalaw, pero tama rin yan basta 'wag mong gipitin ang sarili mo dahil hindi mo rin naman madadala sa hukay ang pera mo." pag sesermon ko sakanya. Patuloy parin naming tinatahak ang KFC dahil medyo malayo 'yon.
"Tama ka dyan! kaya nag do-donate ako sa mga charities at feeding programs ayoko rin naman maging maramot sa mga hindi kasing palad natin.." He sigh.
"Alam mo, lagi ako nagpapasalamat sa mga natatanggap ko at sa buhay na mayroon ako kasi hindi lahat nakakaranas ng mga nararanasan ko. Yung iba pa nga nag tatrabaho na sa murang edad samantalang ako pasarap lang, kaya kapag may nakikita akong mga taong nanglilimos or mga homeless sa daan lagi ko silang binabalikan ng may dalang pagkain at kaunting pang gastos, para kahit sa maliit na paraan natutulungan ko sila" he's really vocal of what his doing even when im not around, he always keep me updated to his life.
"How many years mo na ulit ginagawa 'yan?" I asked.
"Maybe since primary? I don't know kung ilang taon na, Naalala mo yung binigyan ko nung magkasama tayo last Feb 2019? Si kuya Jose, yung anak nya na.....patapos na ng Junior High School ngayon kasi sabi ko kasi kay Tatay na gawin syang scholar kaya, nagkita kasi kami ni kuya Jose nung nakaraan at naikewnto nya sa akin na ngayong year makakapagtapos na yung anak nya" naka ngiti nyang kwento at ako ay nakikinig lang ako habang naglalakad kami.
Madaldal sya, oo pero minsan seryoso katulad ngayon pero kadalasan parang sinasapian ng sampong tao sa sobrang kadaldalan.
Pumasok narin kami sa KFC at wala masyadong tao dahil weekdays at hapon na. Nakahanap agad kami ng upuan at mas pinili ko sa may bandang dulo dahil ayoko ng nakakakita ng mga tao, hindi sa Anti-Social ako, I have Social Anxiety afraid of being watch and judge by others. Nagpachecked-up narin kami, also I have monthly check-ups at hanggat maaari daw sabi ng Doctor ko wag akong mag depende sa gamot dahil marihap 'yon kaya hanggat maaari umiiwas ako sa masisikip at maraming tao para hindi ma triggered ang phobia ko.
"Hoy ang lalim naman nyan. Deep" muntik na akong mahulog sa inuupuan ko dahil sa gulat ng magsalita si Pana.
"Tarantado ka nagulat ako, gusto mo bang tanggalan kita ng boses?" inis kong sabi sakanya na ikinatawa lang nya.
".....'to naman, ang lalim kasi ng iniisip. Ano ba kasing iniisip mo?" pagtatanong nya.
"Wala naman, san na order natin?" pag-iiba ko ng usapan.
"Sabihin mo sakin......please!" pagsusumamo nya kaya napabuntong hininga nalang ako.
"Sige na nga.........Social Anxiety ko kasi diba" bumuntong hininga ulit ako at nakita kong nakatingin sya sa'kin, nakikinig.
"Nandito lang ako, hindi kita iiwan. Best Friends tayo diba?" paniniguro nya sa'kin.
"Mabuti nalang pala pinuntahan kita....kumusta ka nung nakaraan? Alam kong magkasama parin tayo nung mga nakaraan pero kumusta ka?" pagtatanong nya sa akin.
"Okay naman ako, nakita mo naman na lagi akong nagbabasa diba at as long as hindi marami ang tao at crowded, ayos ako.......pero ang pinagtataka ko lang nung kasama kita kanina kahit maraming tao isang store at marami tayong nakakasalubong hindi ako natatakot or inatake ng phobia ko, bakit?" Hindi ko maipaliwanag yung kanina. Nung kasama ko sya or kapag nagbabasa ako hindi ko naiisip ang ibang tao or inaatake ng phobia ko.
Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko at mukhang napasin rin nya. Sakto namang tinawag na ang number nya kaya pumunta na ulit sya sa counter at naiwan na naman akong mag-isa pero hindi na ako sobrang takot kasi alam kong kasama ko sya? is he my therapy? Hindi ko alam.
Bumalik na rin sya at may kasama pang waiter dahil sa dinami-dami naming order hindi na nakayanan, pwera lang sa French Fries dahil hindi namin pareho gusto. Tinulungan ko narin ang waiter magbuhat.
"Waiter! Waiter!" nagulat ako ng may nagsi sigaw ang isang lalaki roon ay mukhang may kasama pa, sa may bandang harap namin.
"Mamaya mo na nga asikasuhin yan! tinatawag kita diba?" mayabang na sabi nung lalaki. Nagpintig ang tainga ko...... I sigh at tinungo ko ang direksyon nung waiter at dun sa lalaking akala mo prinsipe. I cleared my throat. ".....Excuse me" mahinahon kong sabi sa nakatalikod na bulto nung lalaki.
"Anong kailangan mo? Kung magbebenta ka tatawag ako ng guard para mapaalis ka rito" usal nya habang nakatalikod parin. Unti-unti nyang hinarap ako ng mag simula na akong magsalita.
"I'm just concern on your attitude on waiters, you are so impetient kanina ka pa nakakarindi yung mga inuutos mo! baldado kaba? You should have respect on waiters or other people kasi alam mo WAITER'S ARE NOT SLAVE they are just doing their job to served people that are not like you, they don't deserve a costumer like you because you are not deserving to be served at all. Nasa fastfood chain ka, self service. Ni wala pa nga yung halaga ng kinakain mo sa sahod nila. I hope you enjoy your food." sabay ngiti ko sa kanya. Hindi ko na hinintay ang sagot nya dahil wala akong pakealam.
:0
