healer || shigaraki

2. Bölüm : Hırsızlık

"Bu yüzden kıyafetlerimi ödünç almak mı istiyorsun? Böylece dükkana gidip birkaç kitkat çalabileceksin ??" diye sordu Shigaraki, duyduğu saçmalığı onaylayarak.

Cho, "Herhangi bir kitkat değil! Yeşil çay aromalı olanlar! Yılda bir falan çıkıyorlar!!", diye savundu.

Cho son bir saattir onu rahatsız ediyordu ve Shigaraki bununla başa çıkacak havasında değildi. USJ saldırısını planlıyordu ve bu planın tüm dikkatine ihtiyacı vardı.

Shigaraki derin bir iç çekti. "Sadece kapüşonumu al ve çık. Eğer ona bir şey olursa, kendini ölmüş bil."

"Teşekkür ederim!" diye haykırdı Cho, Noel'de ki bir çocuk gibi parıldayarak.

Hızla Shigaraki'nin çekmecesine gitti. Her bir kıyafeti çıkararak siyah bir kapüşonlu aradı. Bütün kıyafetleri siyahtı, bu yüzden kapüşon bulmak ordukça zordu..

İç karartıcıydı.

Nihayet bulduğunda, onu beyaz yıldız  detaylı tişörtünün üstüne giydi. Kapüşonlu, uzun saçlarını gizleyebilsin diye saçlarını aşağıdan topuz yaptı.

Shigaraki, kıza baktı. Kapüşon biraz boldu ve en sevdiği kapüşondu. Kapüşonunu geri alabilmek için çabuk gelmesini umuyordu. (Kardeşim ne kapüşonmuş ha..)

"Tekrar teşekkürler! Ah, bu arada, kırmızı ayakkabıların ciddi olmak gerekirse , siyah giysilerinle hiç uyuşmuyor.", dedi Cho odasından dışarı hızla çıkarken.

Shigaraki sonrasında bu yorumla bırakıldığında, nerede ve ne zaman onun fikrini sorduğunu merak ediyordu.

Bir dahaki sefere hoşlanmayacağı bir şey söylediğinde ağzını yüzünden parçalamaya karar vermişti.

★彡 healer 彡★

Cho şu anda ellerini kapüşonun cebine koymuştu. Cep biraz büyük olduğu için, olması gerektiği yere değil, karnının biraz altına geliyordu.

Kapüşonunun şapkasıyla kâküllerinin üzerini kapattı. Biraz eğildi ve kambur gibi yürüdü, gerçekten bir emo ergenine benziyordu.

görünüşünü bir kez daha kontrol ettikten sonra markete girdi.

Doğruca şekerleme reyonuna doğru yürürken, kitkat bölümüne oldukça yakın durdu ve elini çikolatalara sokup yeşil çaylı kitkattan iki paket kaptı.

Sonra çabucak kapüşonunun cebine doldurdu. Şekerleme reyonunun sonuna doğru yürürken, biraz pocky de kaptı, bu yüzden bir şey alıyormuş gibi görünüyordu.

Cho ödeme yerine ulaştığında, elini sertçe tezgâhın üzerine çarptı ve  böylece sinirli genç havası yaydı.

"Bugünlük hepsi bu mu? u-umm ... efendim?" diye sordu kasiyer. Bu kişinin bir erkek mi yoksa kız mı olduğunu tam olarak anlayamıyordu. 50/50 bir şanstı ve bunu düşünmekten vazgeçti.

"Evet", dedi Cho sahte, kısık bir sesle. Sesi oldukça tuhaf çıktığı için kendini gülmemek için zor tuttu.

Kasiyer pocky paketlerini kasadan geçirirken, Cho onun dikkati dağıldığı anı yakaladı ve mağazadan dışarı koştu.

"HEY! SEN NE YAPI-"

Cho, kısa bacaklarının onu kaldırabileceği kadar hızlı koştu. Kısa süre sonra barı görünce hızını yavaşlatmaya başladı. Merdivenlerden yukarı çıkıp kapıdan içeri giren Kurogiri soluklanan kıza baktı. Bir kez daha kafası karışmıştı.

"İyi misiniz Bayan Cho?" diye sordu Kurogiri, bir bardak su hazırlayarak.

"e-evet .... * huff * ... Ben sadece biraz ... biraz ...
* huff * ..... kitkat ... "Cho, kocaman bir yudum su alırken biraz daha rahatladı.