Çiğdem tanesi boynunu bükmüş
Güneşini arıyor ne zaman gelir diye
Biraz savunmasız
Biraz kırılgan
Sevmek istiyor sadece
Tüm dünyanın en acı hikayelerine rağmen
Güneşim ol yağmurum ol yeter
Bende varım diyebilmek için
Özlemle hasretle pişiyor
Olgunlaşıyor belkide
Beklemek o kadar zorken
Yanarak kül olmayı öğreniyor
Küllerinden doğmayı
Yeşermeyi Çiğdem olmayı
Ben sen derken biz olmayı öğreniyor
Ağlamanın bu kadar keyifli olduğunu
İçten gelen bir tebessümün
Yaralarını iyileştirdiğini
Aşkın yüreğinin sonsuzluğu olduğunu
Kimseler görmedi boynu neden bükük
Hissetmedi sen gibi....
