အပိုင္း (၁၅)

1.8K 192 4
                                    

" ယြီဖုန္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘာကိုမႀကိဳက္လို႔လဲ"

"ဗ်ာ အဲ အကုန္ႀကိဳက္ပါတယ္ ဟီးဟီး"

"ေအာ္ မင္းမ်က္ႏွာမေကာင္းလို႔ေျပာပါဦး
ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"

" အဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့တာ
  ဟို နံနံပင္စားမိလို႔ အိပ္ခ်င္ေနတာ ႐ွဲ႔ေကာ"

ယြီဖုန္းအေျဖကိုေစာင့္ေနတဲ့လီ႐ွဲ႔"..............."

hostဥာဏ္ေကာင္းတယ္ထင္ေနတဲ့မုန္႔မုန္႔
".............."

** ငါ့ႏွယ္ အံျသတာေနာ္ နံနံပင္ေၾကာင့္အိပ္ခ်င္
သြားတာတဲ့ ခင္ဗ်ားက တစ္ခုတည္းေသာ
နံနံပင္ပါတဲ့ ဟင္းကိုစားလို႔လား!!**
systemကေတာ့အေတြးထဲမွာႀကိမ္ဆဲေနရဲ

ဒါကိုမသိတဲ့ ယြီဖုန္းက

"အဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ ceoအခန္းမွာပဲ အိပ္ခ်င္လို႔"

"ဟမ္???"
လီ႐ွဲ႔သူ႔နားကိုမယံုလို႔ထပ္ေမးလိုက္တယ္

"ဟုတ္တယ္ ႐ွဲ႔ေကာ ~~ကြၽန္ေတာ္အခန္းထဲမွာ
ဒီလိုသီးသန္႔အခန္းလဲမ႐ွိလို႔ေလ အိပ္ရမွာအဆင္
မေျပေလာက္ဘူး ေနာ္"

လီ႐ွဲ႔ကမၻာႀကီး ေဇာက္ထိုးမိုးေမ်ွာ္ျဖစ္သြားသလိုပင္

"အင္း မင္းအိပ္ခ်င္အိပ္လို႔ရပါတယ္"

"ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ"
ဆိုၿပီး ဆိုဖာေပၚကေနဆင္းၿပီး လီ႐ွဲ႔နားကိုသြား
လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္လိုက္တယ္

လီ႐ွဲ႔ကေတာ့ အေျပာနဲ႔တင္ေက်းဇူးမတင္ပဲ
တိုဖူး ေလးပါေပးတဲ့ယြီဖုန္းကို တဖန္ျပန္လည္
တိုဖူးယူလိုက္တယ္

' host တဂယ္အိပ္ရမွာေနာ္ '

' ခ်ီးပဲ ငါဒီေလာက္စိတ္ေတြလႈပ္႐ွားေနတာ
ဘယ္လိုေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္မလဲဟ'

' အဲ့ဆို အိပ္ေဆးေပးလုိက္မယ္ေလ '

' အင္း အဲ့တာမွပဲငါ missionၿပီးမွာပဲ'
systemကေတာ့ေျပာေျပာဆိုဆိုကို
အိပ္ေဆးေပးလိုက္တယ္

ထိုစဥ္ ႏွစ္ဦးတည္း အၾကည့္ျခင္းစံုေနရင္း
တစ္ဖက္လူရဲ႕မ်က္ဝန္းက တစ္ျဖည္းျဖည္းမွိတ္
သြားၿပီး သူ႔ေပၚမွီက်လာတဲ့လူကိုလီ႐ွဲ႔ျပန္ဖက္
လိုက္ၿပီး ေပြ႔ခ်ီလိုက္တယ္

System က အသက္လည္းကယ္ေပးတယ္လင္လည္း​ေပးစားတယ္    System က အသက်လည်းကယ်ပေးတယ်လင်လည်းTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang