To Love Again (Teen Series #2) |Completed|

6

"Naks! Ang galing mo na talaga mag luto Joy! How to be you po?" Mia was teasing Joy.

"Naku po. Salamat po" she acted like so overwhelmed "Gaga ka. Magaling naman talaga ako. 'Di mo lang appreciate"

"Ngayon mo lang pinamalas e"

Kumagat ako sa fried chicken. Gumawa ako ng sawsawan kanina para sa inihaw.

"Si Kaye naman! Magaling din sa pag luluto! Ang sarap ng ginawa mong sawsawan" Mia praised me.

"Well. Magaling naman talaga ako" I stop "After this hatid nyo ako sa sementeryo ha?"

Joy looked at me"Anong gagawi---
o-okay sige" she faked smile.

"Kaye sigurado ka? Uuwi na kami? Ayaw mong may kasama?"

I nod to Mia "Oo. Ako na yung bahala sa sarili ko. Kaya ko na. Basta lagi akong mag iingat. Kung may mangyayari man. Tatawagan ko kayo agad"

"We're just worried about you. Natatakot kami na maulit yung nangyari sayo noon"

I smiled at Ate Sandy "Don't worry. Lalabanan ko sila okay?"

"Okay if you say so. Good bye. See you on monday. Mag ingat ka. Jojowain mo pa si Ajiro the guy with the biceps and abs" she teased.

I rolled my eyes "Good bye! Ingat kayo sa daan!"

Pinanood ko silang umalis bago pumunta sa puntod ni Mama. Nilinisan ko ang kanyang lapida at umupo sa tabi ng puntod nya. I smile. Her name was Cristina.

"Hi Ma. It's me Kaye. Did you miss me huh? Kasi ako I always miss you" my voice broke "It's been 8 years when you leave us. I was 9 years old that time" huminga ako ng malalim "I am now turning 18. Kaso wala ka. Hiling ko na sana nandito ka pagdating ng birthday ko. Pero malabo yon. Si Kairo, he needs attention. Pakiramdam ko nagseselos na yon sa akin. Hindi nya lang pinapahalata. I was wishing na nandito ka pa Ma. Hindi siguro ganito yung nangyayari no? Si Keyi naman. Ang bibo-bibo nya. He was so sweet. Binibisita mo naman siguro kami roon no Ma? Kung buhay ka pa. Matutuwa ka don. Panigurado" I smile "I miss you so much Ma. I will continue what you want for me. The dancing. Do you know na nanalo kami? We celebrated it kanina. On tita Joyce house" ang mama ni Joy "Ang saya ko Ma. Sobrang saya ko. I can't wait to get my dreams" my eyes automatically closed when I feel something cold. Like it was hugging me. My Mama was hugging me. I was crying silently.

I wiped my face and try to smile "I love you Ma" I looked at the sky.

Pagklingon ko. Isang panyo ang lumitaw sa harapan ko. A guy offering his handkerchief on me?

I looked at him. I was surprised when it was Jiro. Tiningala ko sya. Nakaupo ako at nakatayo sya.

"Here. Kunin mo"

"Bakit ko kukunin yan?" Pagmamaldita ko.

Umupo din sya "Kasi ang pangit mo. Ang pangit mo kapag umiiyak"

Agad kong hinablot sa kanya ang kanyang panyo "Kahit umiiyak ako, maganda pa rin ako" I use his handkerchief.

"Yuck. Dapat nalabahan yan pag balik mo sa 'kin ha? Iww ka" he acted like I'm a virus.

"Mas yuck ka" I rolled my eyes "Why are you here?" I ask him "Sinusundan mo ba ako?"

Hindi sya nakasagot agad "A-Ano?" Tumawa sya "Ang kapal mo naman. Bukod sa maldita ka na. Feelingera ka pa" tumawa sya ng malakas "Grabe! Ibang klase ka Kaye!"

I looked at him confused "Then why are you here if hindi mo ako sinusundan?"

He still laughing "Hays. Sementeryo 'to. Syempre may dadalawin din akong namatay kong kamag-anak" napailing sya.