23

24 3 0
                                    

A tear fall down into my cheeks.

"Naiingit ako sa mga babaeng kagaya ko. Kasi kasama pa nila yung mga Mama nila. Kay Joy, naiinggit ako kasi kasama ka pa niya, madami pa kayong magagawang memories. E, ako? Wala na, wala na akong chance pa para gumawa ng memories kasama siya Tita, kinuha na siya sa akin e. Hindi na siya pwedeng bumalik. Kahit gustuhin kong makasama siya, wala na" pinunasan ko ang luha na tumulo sa pisngi ko.

Tita Joyce hug me "Shush. I'm here. I will never leave you, okay?"

I cry on her. A minutes later, I stop crying.

"You can cry, hindi naman masamang umiyak e. Kung sobrang bigat na talaga, ilabas mo na. Wag mong kimkimin 'yang nasa loob mo. Umiyak ka lang para mabawasan ang bigat na nararamdaman mo"

"Thank you Tita, thank you for listening. For making me feel better"

"Well, alam ko namang kailangan mo ng comfort, so I did"

That's it. I like Tita Joyce how make me feel better. But it's more better if my mother was the one who do that. 

I stare myself at the mirror. Where is the last time I cry again? On tita Joyce's house. Oh my god. I can't believe this, baka sinabi niya kila Joy ang pag iyak ko. Oh, aasarin na naman nila ako.

I glanced Kairo busy looking at his phone. This time, nag iba ugali niya, the time na nareject siya ni Ada, nag iba ugali niya, mas lalo pa siyang nag sungit.

"Kairo"

"What?" Tinignan niya ako.

"Anong ginagawa mo?"

"Can't you see? I am busy doing something"

See? But it's okay. Gan'yan lang talaga siya. It was my sibling after all. Ayokong mag-away kami dahil sa ganitong sitwasyon.

"Ah, do you want me to do your meryenda?" I ask him.

"No. I'm okay"

I didn't bother him anymore, ayaw niya namang gawan ko siya ng meryenda e. At saka masyado siyang busy sa ginagawa niya, baka madistract lang siya dahil sa pangungulit ko. Magugulo pa 'yong ginagawa niya.

I sigh. I suddenly remember Jiro, is he okay right now? Hindi pa kami nagkikita nitong nakaraang araw.

Nakakareceive lang ako ng text sa kaniya tapos wala na. It's already vacation. Christmas break.

I look at the calendar. December 21. Malapit na ang pasko. Kasama ko kaya siyang magpapasko? Saan kami magpapasko?

I get my phone, I want to call him but, I have doubts. Ewan ko ba, natatakot ako na hindi ko masabi.

I want to hear his voice. Pero hindi ko magawang tawagan siya.

I sigh, but in the end, I found myself calling him.

I let out a silently sigh when his phone ring.

[Hello po?] It was voice of Airo.

"Hello Airo, this is Ate Kaye, remember me?"

[Ah, yes po. Why did you call Ate?]

"I just want to talk to your Kuya, nandiyan ba siya?"

[Ah, wala po siya rito Ate, he left his phone. May kasama po siyang babae, they go somewhere po]

I suddenly feel nervous "Ah ganoon ba? can I have a favor?"

[What is it Ate?]

"Pwede mo bang huwag sabihin kay Kuya mo na hindi ako tumawag?"

To Love Again (Teen Series #2) |Completed|Where stories live. Discover now