shane povs:ewan koba kung bakit bigla na lang akong nahirapang huminga hindi ko alam kung ano yung gagawin ko angtagal kong nangulila ang tagal kong hinanap si mama tapos malalaman ko alam pala nila kung nasaan yung taong matagal ko nang hinahana
jen:shane patawarin mo kami ginawa lang namin yun para sa kapakanan mo
shane:hindi po tita hindi yung kapakanan ko yung iniintindi nyo kung hindi yung repotasyon nyo
jen:hindi,hindi ganon hiha iba ang pagka-kaunawa mo
jacob:shane makinig ka naman sami kailangan ba laging ikaw ang nasusunod,kailangan ba kung ano yung gusto mo gagawin ka agad may mga bagay na hindi pwede sana intidihin mo muna kami
shane:hindi bakit kayo ganyan kailangan ba lagi na lang ganyan lagi na lang ako ang uunawa minsan kuya nakakapagod na
jacob:ano naririnig moba yung sinasabi mo ahh
shane:oo kuya bakit nung nasa thailand ako kunting away lang sermon kunting gulo lang bugbog minsan ba kuya kasalanan bang ipag tanggol ko muna yung sarili ko at minsan ba masamang mangulila sa mga magulang at kasalanan bang mag hanap ng tunay na pamilya kasi kung kasalanan yun napaka rami ko nang kasalanan sa mundo
jacob:hindi mo kasi naiintindihan
shane:hindi kayo ang hindi maka intindi sa akin dahil ni minsan hindi mo naranasang mawalan nang magulang nang kapatid hindi ka nawalan nun kasi buo kayo hindi kayo nag-iiwanan hindi kagaya ko iniwan
jen:tama na please tama na
shane:patawad po tita pero duon po muna ako sa kaibigan ko matutulog hindi ko papo kasi kayang makita kayo hindi ko papo kayang makita na yung akala kong tunay na pamilya yun pa pala yung magsisinungaling sa akin
wala na ngang nagawa sa akin si tita kasi pag katapos nang mga dramahan namin kanina ay lumabas na ako nang derty kitchen,pumunta muna ako sa loob nang kwarto ko kukuwa muna ako nang mga damit at uniform hindi ko alam kung saang kaibigan ako tutuloy siguro mangungupahan muna ako tutal naman may sapat na ipon pa ako,bababa na sana ako pero may biglang pumasok sa kwarto ko
jake:aalis kana naman
shane:chai
*yes-thailand
jake:bakit ba ganyan ka kapag maay problema ka lagi mo na lang tinatakasan
shane:khun tha xari
*what do you know
jake:tigilan mo ako sa kaka thai mo
shane:tss
kinuwa kona ang maleta ko at lumabas na nang kwarto hindi kona pinansi si unggoy kahit sumisigaw na gulungan ko kasi nang maleta yung paa nya eh
sorry
jen:hiha talagang ang aalis ka
shane:opo babalik na lang ako kapag ok na ako sa ngayon gusto ko munang mapag-isa
lumabas na ako nang bahay nayun ewan koba kung bakit hidni ko kayang tumagal parun basta ang alam ko lang kailangan ko ulit mabuhay nang ako lang,pumara na ako ng taxi hidni ko alam kung saan ako pupunta siguro duon na lang kung saan ko nakita yung bahay na pwedeng maupahan duon ako nag padala sa driver,nung makarating na ako sa bahay nayun ay bumaba na ako at bunayaran yung driver
shane:tao po
misis:ano po yun maam
shane:may bakanti papo ba
misis:ay mangungupahan po ba kayo
shane:opo
misis:halika tuloy ka
pumasok na ako mukang ok naman yung bahay dahil gawa to sa bato kung yellow yung mga ding-ding at maaliwalas naman ang kapaligiran hindi sya masyadong malaki hindi rin masyadong maliit tama lang sya sa isang pamilya
misis:ahh hiha up end down tong bahay may derty kitchen at my c.r meron ding kwarto wala kasi ang mga may-ari nang bahay nato nasa abroad pa ako lang ang namamahala dito at ang dalawa kong anak na babae
shane:eh magkano po ang down payment
misis:ahh 2000 ang down peyment at kadabuwan naman ay2500 hindi namin sagut yung tubig pero sa kuryente ay pwede kang makikabit samin
shane:ehh pwede po bang ngayon na ako tumuloy
misis:ahh ganun ba pero makalat pa sa loob
shane:ok lang po lilinisin ko na lang po
misis:oh sige ikaw ang bahala
shane:mag kano po lahat
misis:4500 lahat kasama na yung buwan nato
shane:ok po
binigay kona yung bayad sa ali,pumasok na ako sa loob at mukang ok naman yung bahay sa kaliwang banda yung c.r at sa ilalim nang hagdan yung lababo at derty kitchen at yung natitirang hespasyo ay pwedeng maging sala tinignan ko naman yung taas mukang malinis den may konting agiw nga lang malawak yung taas kaya pwede pang malagyan nang mga libro o akalat tinanggal ko muna yung mga laman nang maleta ko tutal naman may aparador na pag katapos kong ilagay lahat nang gamit ko ay sinumulan ko nang mag linis nung una nakakapagod pero habang tumatagal ay nag eenjoy narin ako dahil mabubuhay na ako ulit nang mag-isa
after 1 hour ay natapos narin ako dala nang pagod ay nakatulog na ako
ethan povs:kamusta na kaya si shane hindi ko alam kung nakauwi ba sya nang maayos
clayton:alam mona ba
ethan:alin
clayton:nanadirito na yung dati nating president
ethan:ano alam ba ni boss to
carter:oo
ethan:pero bakit hindi manlang sya kumikilos
carter:ewan
clayton:pero teka nakita nyo na ba si shane
ethan:hindi panga eh
kate:baka naman napano nayun
clare:huwag ka naman mag salita nang ganya
kate:baka lang naman eh
hindi ko na lang sila pinansin dahil mukang wala namang mapupuntahan yung usapan nayun eh
shane povs:nagising na lang ako sa sinag nang araw sheeet patay ako late na ako sa school nasanay kasi akong ginigising ni tita eh,dai-dali na akong bumangon at naligaw matapos kong maligo ay sinuot kona yung uniform ko,habang nag lalakad ako hindi ko alam kung papasukin pa ako loob dahil ferst time ko palang malate binilisan ko pa lalo yung pag lalakad ko kulang na lang ay madapa na akosa kakapamadali ko hanggang sa may-nabangga akong pader ay tao pala
boy:ano ba miss hindi kaba tumitingi sa dinadaanan mo
shane:sorry
boy:tsk
buti nga nag sorry pa ako sa kanya hindi kona lang pinansi yung lalaking yun muka namang pogi pero muka ring masungit
ethan:shane
shane:oh ethan bakit nasa labas pa kayo anong oras na ahh
ethan:eh kasi hinihintay ka namin eh baka kasi hindi ka pumasok
shane:ano kaba pwede ba naman yun,tara pasok na tayo
pumasok na kami sa loob nang school
