2.BÖLÜM -Randevu-

44 3 2
                                    

TV de çıkına boş şeylerden sıkılıp kaç saattir oturduğum ve nerdeyse popomun yapıştığı  koltuktan kaktım ve çok az bir etrafıma bakındım , tepsiler , abur cuburlar , bardaklar her yer heryerdeydi. Ya ben bu kadar dağıttığımı hatırlamıyorum ama , gerçi bunu söylesem bile yine ben topladım ve doğruca yatağın yolunu tuttum.

*ertesi sabah*

"Hala mı beklemede"
Dediğime karşılık sıkın bir şekilde kafa salladı
"Şimdiye hatta düşmesi gerekirdi"
Dediğim anda bana sus işareti yaparak telefona sessiz ve çekingen bir şekilde
"Alo" demişti.
...
"Şimdi benim kesin ve kesin  randevum yarın SABAHIN 8 ' inde öyle mi "
"Aynen canım doğru duymuşsun SABAHIN 8'inde "
"O zaman gel mutfağa geçip biraz atıştırmalık yapalım "
"Olur " diye karşılık verince koşar adım mutfağa gittik , yemekler  yapmaya başladık ve bir yandan sohbet ediyorduk
"Ya eun ?
"Efendim "
"Acaba benim gibi olan biriyle karşılaşır mıyım ? "
"Salak , yolda binada nasıl karşılaşçan acaba , Kore'de bir dünya insan var o kişiyi yolda nasıl bulcan ki "
"Sensin salak , yolda değil yarın hastanede "
"Belki "
"Ay bide yakışıklı bişeyse"
"Bak havalarda uçuyorsun kötü çakılcan sonra dersin 'ya eun-unniii bana yardım et ' "
"Ya ben öyle mi yapıyorum"
Diyip koluna bir tane vurdum
"Evet "
Diyip oda bana vurdu
...
1 saatin ardından kavgalı dövüşlü yaptığımız yemekleri sakinlikle ve güzel bir sohbetle devam ettirdik. Şimdi film izliyorduk   Ya un üzerinde ki hoddie -yanlış yazmış olabilirm- yi düzletirsen  bian ayağa fırladı ona şaşalım şakın bakarken
"Artık gitmeliyim , geç oldu "
Dedi ve gerçekten saat geçe geliyordu kal demek  istedim ama yarın için kendimi hazırlamam ve biraz yalnız kalmam lazım
"Peki" dedim ve geçirdim. Daha sonra içeriye biraz çeki düzen verip odama doğru giderken, ani gelen kriz beni dizlerimin üstüne çöktürdü ellerimle saçımı yıkarcasına tutarken kendimi kaybetmiştim yine aynı sesler
"Lütfen gitme "
Zorlukla çıkan kelimeden bunları pekiştirdim
"YETER " diye sesli bağırmıştım
Başımın dönmesi yavaşça geçti , çöktüğüm yerden kalkmadan önce kafamı kaldırıp karşıdaki duvara baktım haya meyal gördüğüm kişi bütün haliyle karşımdaydı ama hologram gibi

Umarım beğenirsiniz , yorumlarınızın her türlüsüne açığım
Seviliyorsunuz 💕💕

Lee minho // dejavu Where stories live. Discover now