BEŞ YENİLMEZ

3. YENİ GÜÇLER

Ders bittikten sonra teneffüse çıktık.Elena ile kapalı basketbol sahasına gittik oradaki tribünlere oturduk"seni bir çok kez gördüm ama konuşmaya fırsatım olmadı yani aslında sen pek fırsat vermedin"dediğinde güldü."Biraz utangaçım ve insanların yüzüne bakamıyorum yani bakamam onadan dolayı sana konuşmak için fırsat vermemiş olabilirim"dediğimde karşıya bakıyor ve basketbol oynayanları izliyordu izlerken yüzü ekşimişti çünkü Jacob'u görmüştü bir top alıp sektirmeye başladı."Şimdi ne değişti peki"soruyu anlamamıştım"ha".
"Diyorum ki önceden benimle konuşmuyordun ama şimdi ilk gördüğün fırsatta benimle konuşmaya başladın bunun sebebini merak ediyorum."
"Ben...ben yani şunu demek istiyorum beni kimse kabul etmezdi senden başka çünkü..."
"Çünkü ne?"
"Sen beni kabul ettin benimle konuşmaya çalıştın beni böyle kabul ediyorsun."
Sessizlik oldu kendimi sorguya çekiliyormuş gibi hissettim sanki bana trip atıyordu çok küskün davranıyordu ona uzak davranmam onu bu kadar mutsuz mu etmişti?Gerçekten bu ilginçti çok ilginç.
"Luna gözlerine olan şeyin hastalık olmadığını biliyorum"
dediğinde sersemledim.
"Hayır o hast-"
"Luna beni saf yerine koyma sen de benim gibisin biliyorum bunu özellikle davranışlarından anlıyorum"
Sustum,susmaktan başka bir şey yapamazdım ama zaten onu bulmam gerekmiyor muydu?Sadece insanlardan herşeyi saklamaya alışmıştım ve bundan dolayı insanlara kolay kolay açılamıyordum.
"S-sen ne zamandan beri biliyorsun"
"Luna gözlerinin renkli olmasından başka şeylerde gördüm bir keresinde hatırlıyor musun?Bilmiyorum ama bir kız kafasını çok hızlı bir şekilde kaldırımıştı ve kafası pencerenin ucuna gelecekken sen elinle bir kaç hareket yaptın pencere hızlı bir biçimde kapanmıştı ve sen sınıfın öbür ucundaydın."
"O pencereyi rüzgarda kapatmış olabilir"
dediğimde güldü"Luna o pencere o kadar hızlı kapandı ki pencerenin yanındaki pencereler de sallandı ve bunu o hafif rüzgar yapamaz sen güçlerini kullanmayı bilmiyorsun biliyorsun ama çok az,en büyük güç kontrol edilmesi en zorlu olandır senin gücün çok büyük Luna hemde tahmin edemeyeceğin kadar büyük."
dediğinde sustum sadece bir pencere kapamamdan mı bunları çıkarmıştı saçma ama tabii beni eve kadar takip ettiyse bu yorumları yapabilirdi çünkü yolda güçlerimi kullanıyordum ve bir kaç taşı havalandırıyordum veya yardıma ihtiyacı olan insanlara yardım ediyordum bir keresinde koskocaman kamyonu kaldırmaya çalışan bir vinç görmüştüm ve sanki o kaldırıyoromuş gibi yavaşça kamyonu elimle kaldırdım bunları görmüş olabilir miydi?
"Sen beni mi takip ediyordun"
dediğim an başını öne eğdi.
"Emin olmak zorundaydım Luna senin benim gibi olup olmadığından emin olmak zorundaydım çünkü... çünkü ben çok yalnızım"dediğinde şaşırmıştım gözleri dolmuştu sesi titriyordu.Gözlerinden bir kaç damla yaş düştü sonra ona hemen sarıldım ve sırtını okşadım ve kulağına doğru eğilip"artık yalnız değilsin"dediğimde zorda olsa güldü.Kendimi ondan çekip Elena ile birlikte basketbol oynayanları izlemeye başladık.Bir kaç dakka onlara baktıktan sonra ben Elena'ya dönüp tam bir şey söyleyecekken Jacob bana top attı hiç bir şey yapamadım yani o an çok ani olmuştu herşey ondan dolayı sadece gözlerimi kapatabildim ardından Elena benim kolumu tuttu ve sonra her şey kapkaranlık oldu hiç bir şey göremiyordum.
"Elena şey elektrikler falan mı kesildi?"diye saçma bir soru yönelttim ona,yani hava aydınlıktı elektrikler kesilse bile küçük bir ışık olurdu ama herşey karanlıktı Jacob'un bana attığı top yüzüme bile gelmemişti ve hiç bir ses duymuyordum.
"Şey hayır...ben ben zamanı durdurdum"
"Neee nasıl bu kadar normal söylemen biraz saçma olmadı mı Elena sanki her gün zamanı durduruyorsun"
Güldü ben hala şoku atlatamamıştım demekki onun gücü buydu ilginç ama şunu anlamamıştım neden hiçbir şey göremiyordum.
"Elena ben neden hiçbir şey göremiyorum"
"Şimdi aslında bu çok basit şöyle düşün biz hani derste görüyoruz bir cisme ışık çarpar sonra bizim gözümüze ulaşır ve görme olayı gerçekleşir falan yani...Eee ben zamanı durdurduğumda bu cisimlerle çarpan ışıkları da durdurmuş oluyorum yani anladığın kadarıyla her şey durduğu için ışık ışınları da durdu yani sen şu an hiçbir şey görmezsin"
"Şu an ne diyeceğimi bilmiyorum"
"Gel şu topun önünden çekil" deyip benle birlikte yana kaydı ve herşeyi normale döndürdü.Durdurulmuş bir video gibi hiçbir şey olmamışçasına herkes günlük yaşamına devam etti.Jacob'un bana attığı top yanımdan sekip geçti biraz sersemlemiş gibiydi istersem bana attığı topu onun suratına zevkle atardım ama kendimi tuttum.Zil çalınca sınıfa gitmek için yerimizden kalkıp sınıfın yolunu tuttuk Elena'ya "sen git ben lavaboya gidip geliyorum"dedim ve orda ayrıldık tam lavabonun kapısını tutup açacakken kafama çok sert bir darbe yediğimi hatırlıyorum sanırım sonra bayılmıştım ve garip bir odadaydım hıh garip oda dediğim okulun herhangi bir odasıydı işte sonra gözlerimi açtığımda Jacob'u önümde görünce yüzümü buruşturdum beni bir sandalyeye oturttmuş arkadaşlarıyla beraber ayılmamı bekliyordu."Sonunda"dedi arkadaşlarına "çıkabilirsiniz"deyip onların çıkmasını bekledi hepsi çıktığında bana döndü ve kapıya doğru gidip kapıyı kitledi ve benim yanıma doğru koşar adımlarla yürüdü yüzünde hiç bir kin nefret yoktu şaşırtıcı."Çok güzelsin"dediğinde ayağa kalktım ne olduğunu anlamamıştım manyak bu çocuk manyak "ben sana aşığım"dediğinde gülmeye başladım "sen mi hahahaahha dalga mı geçiyorsun benimle"dedim bana yaklaşıp "çok güzel kokuyorsun"dediğinde geri çekildim oda o kadar dardı ki hemen duvara yapıştım onu ayağımla tekmeledim sonra tam kapıyı açmaya çalıştığımda kilitlediği aklıma gelip derin bir of çektim elimi uzatıp"anahtarı ver"dedim "o zaman ilk önce bana istediğimi ver" dediğinde duraksadım"ne istiyorsun?"
"Seni" deyip kollarımı duvara yapıştırdı ve dudaklarıma doğru yaklaşıp"o kadar güzelsin ki"dediğinde sinirim tepeme attı ona karşı güçlerimi kullanamazdım herkese anlatırdı bu düşüncelerle kafamı meşgul ederken dudaklarıma yapıştı beni öpmeye başladı onu çok fena ittirdim duvara yapıştı fazla güçlüydüm ve bu benim hoşuma gidiyordu.Tam kapıyı kıracakken elimi tutup kendine çekti elini belime yerleştirdi ve boynumu öpmeye başladı iğrenmiştim ondan ellerini yukarı doğru çıkarıyordu ama ben bu sefer onu affetmedim kolunu tuttum ayağımla onun koluna baskı yaptım acı içinde inledi ardından onu bildiğiniz duvara yapıştırdım ellerimle ve dedimki"bir daha bana yaklaşırsan seni gebertirim anladın mı beni?!"
Gözlerim kıpkırmızı olmuştu ki şaşkın bir biçimde bana bakıyordu sonra onu bir kenara fırlatıp kapıyı kırarak çıktım ordan bana çok şaşkın bakıyordu arkadaşları,onları umursamadan merdivenlerden çıktım tam sınıfa girecekken Elena ile karşılaştım saçlarımı darma dağın görünce bana ne oldu dercesine bir bakış attı "teneffüste"dedim fısıldayarak.Teneffüs çaldı herkes dışarı çıktığında olanları anlattım gözlerimdeki yaşları zorla tutuyordum sonuçta ne kadar güçlü olsamda ben de insan değilmiyim.Bana sıkıca sarıldı"bu okuldan gidelim"dedim sarılırken ağlamaklı bir sesle "bencede"dediğinde ondan ayrılıp"sen harika bir insansın Elena"dediğimde hafif bir şekilde güldü bana bakıp"sende harika bir insansın Luna"