Simula
I drink the champagne in a few gulps when I already see him. My lips touched the rimmed of the glass as his foot landed on the floor.
Napatuwid ako ng tayo nang makitang pumasok na siya sa entrada ng bar. Naningkit pa ang mata ko para siguraduhin kung siya ba talaga iyon.
His tall frame, a bit wavy black hair, lighter skin, a muscular and mature body that he managed to have at a young age. If I'm not mistaken, he's in his last year of being a teen, or he's in his early twenties.
Makapal ang kilay niya at kumukurba sa dulong bahagi. Ang ilang hibla noon ay kitang kita sa unahan. It make him look so manly. His last name is Japanese pero hindi naman ganoong kasingkit ang mga mata niya. Katamtaman lamang iyon.
The only features that can make him look like a Japanese are his hair and skin color. His eyes were brown. Matangos ang ilong at manipis ang namumulang labi. Her prominent jaw emphasized his whole features.
Matangkad siya kumpara sa mga lalaki na kaedaran kaya naman agaw pansin siya rito sa loob ng bar. Everyone turned their eyes on him. The music is blaring out from the speaker and echoing on the whole bar. I am in the bar counter, sitting and watching him silently like a hawk here.
The dancefloor was also wild now with the drunk people dancing. Lumalalim na ang gabi at normal lamang ang ganitong sitwasyon sa mga bar o clubs.
Kanina bagot na bagot ako kakahintay sa tagal niyang dumating. Malapit na ring mairita. I've been here two hours ago. Alas nuebe pa lang narito na ako at alas once na saka pa lang siya dumating. Muntik na akong umuwi at susuko na dapat sa tagal niya! Nauubusan na ako ng pasensiya.
Good thing he's here now. I smirk but with a bit of irritation. Humigpit ang hawak ko sa baso.
Maingay na sa loob ng bar. Punong puno na iyon ng mga tao na nagkakasiyahan. It was filled with different group of person. But most people here are same with my age. A group of rich person, a heir or heiress of a wealthy family.
This bar is quite exclusive so it's not a surprise anymore to see rich and famous people here. At isa siya sa mga iyon kaya narito at mukhang kilala nang iilan dahil may mga sumalubong sa kanya. Their eyes glistened on seeing him.
Prente lang siyang naglalakad papasok. Binati siya ng sa tingin ko ay mga kakilala o kaibigan. Hindi pa man siya nakakalayo sa entrada ay pinalibutan na rin siya ng iilan na narito rin. Ang mga lumapit ay mukhang mayayaman rin base sa mga elegante nilang kasuotan.
I can even see some branded bag from those girls who are talking to him now. Humagikhik pa ang mga iyon nang may sinabi ang tinitignan kong lalaki. Pinalo pa siya sa braso at tipid lang siyang ngumisi roon. I rolled my eyes.
"How could you have fun here if you're ruining my friend's life! You asshole." bulong ko sa sarili.
Marami ring bumaling ang tingin sa kanya. Almost all of the people here inside the bar, seems to know him. Pati nga rin iyong mga waiter at bouncers ay binabati rin siya.
So he's regular here huh. My hunch is right. Dito ko nga siya makikita.
Nang makalapit na siya ay doon ko lang napansin na may nakasukbit pala sa balikat niyang sa tingin ko ay guitar container. Kulay itim iyon at halos kalahati ng katawan niya ang haba.
"You're going to perform tonight Joaquim?" rinig kong tanong sa kanya ng isang babae. She even laugh flirtatiously after she said it. Kumunot ang noo ko. Hinaplos niya pa ang braso ni Joaquim.
Some guys laugh on it. Inabutan siya ng bote ng alak na tinanggap niya naman at walang kahirap-hirap na iniinom iyon. Lahat ng babaeng nakapalibot sa kanya ay nakatingin sa kanya na puno ng interes at hanga. They are expressing their affection to him straightforwardly, just by listening to their flirtatious tone.
BINABASA MO ANG
Ephemeral Beats (Eissenious Series #1)
General FictionRaylina Celine always thinks that every relationship is ephemeral. That anyone can't stay as what they promised. Sweet words will only last for a short time, and feelings will fade in a blink of an eye. Kagaya nang pakikinig sa isang kanta. The melo...