Çok uzun zaman sonra edit yaptım iğrenç oldu aşzçaixçsixçsi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'
Dakikalardır hastane duvarına bakıp duruyordum haberi alıp da gelen arkadaşlarım da aynı şekildeydi.
"Bize bunca zamandır hiçbir şey söylemedi eğer bilseydim yemin ederim bırakması için elimden geleni yapardım." Jennie zorla çıkan sesiyle konuştuğunda Jungkook boynunu eğdi.
"Ben biliyordum."
"Bravo sana Jungkook,neden bize söylemedin?" Lisa Jennie'ye oranla daha sinirli çıkışmıştı.
"Ben elimden geleni yaptım tedaviye başlayacağım demişti oysa neden bana yalan söyledi ki?" Onların sesine katılan kısık sesimle gözler bana döndü.
"Sen ne zamandır biliyordun?" Sehun geldiğinden beri ilk kez konuştu.
"Onu tanıdığım günden beri."
İçerdeki sessizlik devam ederken doktorlardan birisinin çıkmasıyla hepimiz yanına gittik.
"Biz hastanın yakınlarıyız durumu nasıl?"
"Tedavi çok gecikmiş fakat hâlâ imkansız değil en kısa zamanda hastanelerimizden birinde tedavi olmak zorunda."
"Onu görebilir miyiz?"
"Hemşirelerimiz işini bitirdiğinde görebilirsiniz,iyi günler."
Doktor yanımızdan ayrılırken hepimiz biraz da olsa rahat nefes vermiştik.
"Hemşireler çıktı girelim artık." Chaeyoung'un kapıya yönelmesiyle hepimiz odaya girmiştik.
Taehyung yorgun gözlerle bana bakarken ona en uzak yere geçtim.
"Aptalsın Kim Taehyung!" Jennie'nin bağırmasıyla Lisa ona hak verdi.
"Yarından itibaren tedaviye başlıyorsun!" Herkes bir ağızdan Taehyung'a kızarken ben öylece yüzüne bakıyordum.
Sonunda gözlerini gözlerime çıkardığında pişmanlığını görmüştüm.
"Tamam kızmalarınız bittiyse ben Jisoo ile konuşabilir miyim?" İçerideki herkes durumu bildiğinden anlayışla dışarı çıktı.
"Dinliyorum."
"Özür dilerim Jisoo." Dediğinde alayla güldüm.
"Benim tek yaptığım seni korumaktı fakat sen bana yalan söyledin Taehyung."
"Denedim ama yapamadım işte anlamıyorsun."
"Evet anlamıyorum tedavi olma fırsatın varken neden istemediğini,bana neden yalan söylediğini ve kendine neden bunları yaptığını anlamıyorum."
"Beni affetmeyecek misin?"
"Benim affetmem önemli değil asıl sen kendini affet önce,yeter kendine yaptığın bu işkence."
"Elimden tutup beni kurtar o zaman."
"Senin elini defalarca tuttum ama sen kurtulmak istemedin Taehyung hâlâ sana destek olacağım elimden ne geliyorsa yapacağım fakat yol yakınken bence bu ilişkiyi bitirelim."
Yere bakarak söylediğim o cümle ile Taehyung konuştu.
"Bunu yapma Jisoo,seni yeni bulmuşken bunu yapma."
"Her gün tedaviye gidip gitmediğini kontrol edeceğim zaten bizimkiler de kontrol eder şimdi dinlen." Kapıdan çıkacakken sesiyle durdum.
"Gerçekten bizi bitiriyor musun Jisoo?"
"Belki de arkadaşken daha iyiydik hiç bu yola girmemeliydik."
"Kendini kandırma Jisoo biz hiçbir zaman arkadaş olamadık." Jisoo kapıdan çıkarken Taehyung'un söylediği son cümleyi duymuştu ve kendi kendine fısıldadı.
"Biliyorum."
°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•°°•
"Jungkook bekle!" Okul koridorundaki bağırışımla Jungkook bana döndü.
"Efendim Chae."
"Ben sana Taehyung'u soracaktım daha iyi mi?"
"Henüz yeni başladı ama daha iyi." İkimizde birbirimize bakarken yeniden konuştu.
"Sadece Taehyung'u sormak mı istedin?"
"Başka ne olacak ki?"
"Bilmem belki ilişkimiz hakkında konuşmak istersin."
