Uzun süredir Taehyung ile görüşmemiştik fakat her gün durumunu öğreniyordum.
Onu ne kadar özlesem de yaptığı yanlışı iyice fark etmesini istiyordum.
"Kızım biz babanla yemeğe gidiyoruz." Annem güzelce süslenmiş bir şekilde karşıma çıkmıştı.
"Beni götürmüyor musunuz?"
"Kızım sus kaç yıl sonra ilk defa baş başa yemek yiyeceğiz girme aramıza."
"Peki peki ama bu yaştan sonra kardeş istemiyorum ona göre!"
"Terbiyesiz." Diyip aşağıda bekleyen babamın yanına indi.
Evde tek kalmanın verdiği sevinç ile dolabı kurcalamaya başlamıştım.
Elime geçen atıştırmalıkları yerken telefonumun çalmasıyla durdum.
Taehyung uzun bir süreden sonra beni arıyordu,kısa süreli bir ikilemde kalsam da telefonu açtım.
"Taehyung?"
"Aşağı iner misin?"
"Aşağıda mısın?"
"Evet."
"Bekle geliyorum."
Daha yeni çıkardığım ceketimi geri giyip aşağı inmiştim.
Taehyung her zamanki gibi motoruna yaslanmış beni bekliyordu fakat bu sefer motorda bir değişiklik vardı üstünde 7 rakamı bulunuyordu,bu da beni gülümsetmeye yetmişti.
"Neden buradasın?"
"Hem seni görmek istedim hem de sana bir şey göstermek istiyorum,vaktin var mı?"
Mahçup bakışları sayesinde motora binmiştim ve bu sefer onun demesine gerek kalmadan beline sıkıca sarıldım.
Dışarıdan ayrılmış bir çift gibi göründüğümüzü hiç sanmıyordum.
