Chapter 36

632 23 0
                                    

Shiroi POV

"By the way pres bat ka pinatawag ng tito mo "tanong ni hilary habang nililigpit ang pinag kainan namin

"May bagong transfery "vince

"What sabagay wala panamano tayo sa kalagitnaan ng ng first semester "hilary

"Ano ko connect sayo nun "takang tanong ko

"Hahaha im the school president shiroi sakin inatas igala yung transfery "natatawang sabi nito

"Sorry i forgot na ikaw nga paa ang president hahaha "

"Hindi ka kase mahalaga kaya madali kang kalimutan "mahinang sabi ni hilary

"Wow nag salita si miss vice no , palibhasa anak ng may ari kaya walang ganong ginagawa "vince

"Hoy for your information adai ko kayang ginagawa ikaw ngatung pagala gala lang sa school eh "hilary

"Hindi gala ang tawag dun"vince

"Eh ano "hilary

"Nevermind tsk"vince

"Hahahaha"hilary

"Guys ma una na ako , pupunta pase ako ng library "mahina kong sabi

"Sige shiroi kita nalang tayo mamaya "vince

"Ingat ka Shiroi "hilary

Pag katapos kong mag paalam na sakanila ay nag umpisa na akong mag lakad paputang library , need kong mag search about sa isang subject namin , wait nasa bag ko ngapala yung papel na listahan ng mga hahanapin ko .

Habang hininahalungkat ko ang bag ko bigla akong may na kabangga

"Nako sorry diko sinadaya "mahina kong sabi sabay sa pag angat ng aking paningin sa taong aking nakabangga

"Tsk "andre

"Tingin ka nga sa dinadaanan mo "malamig nitong sabi

Ani ba problema nito at nahawa kay kuya dark

"Sorry hindi kase ako tumitingin sa dinadaanan ko "opaumanhin ko sakanya

"Buti alam mo "andrei

Kainis na kakapikon na siya ah , ang bait bait ko ang cold cold niya hindi na siya ung andrei na kilala ko noon

"Ano bang problem mo ha andrei "galit kong sigaw

At dahil wala namang tao dito ok lang walang eskandalo .

Andrei POV

"Ano bang problem mo ha andrei "galit na sigaw ni shiroi

"Wala ka na doon "galit koring sabi

Buti at wala tao dito ngayun

"Ano batalagang problema mo ha hindi kanaman ganyan dati ha"mahina nitong sabi waring malapit na itong umiyak

"Sabing wala ka na doon "cold kong sabi

"Sabihin mo nalang na ayaw morin sa kin katulad ng mga kuya natin , wag kang mag paggap pa na parang anghel sa harap ng mga tao "umiiyak nitong sabi

"Alam mo naman pala na ayaw ko sayo eh bat hindi kanalang umalis , umalis buhay namin alam mo rin naman ayaw sa iyo nila kuya pero bakit pilit mong pinag sisikan ang sarili mo"galit kong sabi dito

"Alam kong ayaw sakin nila kuya kaya hindi ko kayo pinipilit kaya hindi ko kayo kinukulit dahil gusto ko na kayo mismo ang mag sabi sa akon na tanggap niyo ako bilang kapatid , hindi eh na bully na ako lalahat lahat pinanonood niyo lang pero ok lang sakin kinaya ko kase gusto kong patunayab sa inyo na malakas ako na kaya ko , kaya ko kaya kong mag hintay "humagulgol na sabit nito

"Wag ka ng mag atay , wala rin namang say say yan dahil never ka namin tatanggapin "cold kong sabi at akmang aalis na ng bigla itong mag salita ulit

"Bat ba nag bago ka dati ang bait bait mo bakit bigla kang nag bago , bakit ba bigala kang nagalit sakin may nagawa ba ang kong masama sayo "umiiyak kong sabi

Hindi ko ito pinansin at nag patuloy saking pag lalakad , bigla akong napahinto ng bigala niyang hinatak ang kamay ko paharap sakanya

"Sagutin mo ko bakit ba galit na galit kanarin sakin "shiroi

"Tsk"tanging na sagot ko riot

Pero bakit ganon bakit parang ayaw ko siyang makitang umiiyak ang bilis ng tibok ng puso , gustong guto kong punasan ang mga luha niya pero diko magawa , na babaliw na ba ako

"Sumagot ka kase ang sakit sakit na dito hindi ko na kaya , gusto kong malam kung bakit , kung bakit galit kayo sakin "umiiyak nitong sabi

Gusto ko siyang yakapin patahanin pero taksil ang katawan ko , kaya tinulak ko siya palayo , palayo mula sakin

"Galit ako sayo dahil kinuwa mo lahat ng atensiyon ni mommy kahit wala ka lagi kanalang niya kuwento , puro ikaw puro shiroi lalo na nandito kana wala na inagawa mo na lahay lahat ,kaya wag na wag mong tatnungin kung bakit galit na galit ako sayo kasalan mo tong lahat kung sana mamatay ka nalang "galit kong sigaw

Hindi ko na napigilan ang bibig ko ilabas ang mga hinanakit ko .

"Sorry hindi ko alam kung alam ko lang sana hindi na ako pumayag sa guto ni mommy "shiroi

"Bakit may magagawa pa ba yang sorry mo "galit kong sigaw

"Bakit pag ba namatay ako sasaya na kayo ha "sigaw nito

"Oo "tanging na sagot ko rito

"Talaga ba andrei gusto mo kong mawala na "mahing sabi nito

"Oo "tanging nasabi ko

Nagulat naman ako ng bigla na lang itong gumiti ng matamis sakin at tumakbo palabas ng gate ng school , kaya agad ko siyang sinundan

Nakita ko nalang siya patawid na ng kalsada ng biglang may kotse na paparating paputa sakanya , agad akong tumakbo paputa sa kanaya para sana iligtas siya pero huli na ako huli na dahil nakita ko nalang na tumilampon ang katawan niya ,

Diba ito naman ang gusto ko ang mawala siya ng tuluyan pero bakit , bakit ganto ang na raramdaman ko .

Nahito ang aking mundo , rinig ko ang mga taong nag sisigawan , parang wala na akong kontrol saking katawan

Nakita ko nalang sariling ko na tumatakbo papalapit sa duguang katawan ni shiroi at walang tingil ang pag tulo ng luha ko habang tinawag ang panganlan niya.

My 5 Devil StepbrothersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon