The End

134 33 8
                                    

(Y.A)

Bir hafta... Bir hafta Jimin ölü gibi dolaşmıştı. Yaşam enerjisi daha fazla çekilmişti. Aynalara bakamaz olmuştu. Korkuyordu.

Park Jimin kendisinden korkuyordu.

Evde bir dakika bile bulunmak istemeyen Jimin, yine her zamanki gibi sahile gitmişti.

Dalgaların kayalıkları vurması ve çıkardığı o huzurlu sesi seviyordu. Martıların ötmesi ve ağaç yapraklarının hışırtısı onu mutlu ediyordu.

Ruhu doluyor ve yeniden doğmuş gibi hissediyordu. Bir haftalığına işinden izin almıştı. Tatildeydi...

Tatilde mutlu olması gerekirdi değil mi?

Ama değildi... Kalbi bir kafeste sıkışıyor ve kurtulamıyordu. Bu bataklığın çıkış yönü yoktu.

Park Jimin, ölüme terk edilmiş yaralı bir kuştu...

Akşam civarları sahil her zamankinden daha fazla soğuk olmuştu. Beyni onu, bundan sonra ne yapacağını düşünmeye zorlarken, vücudu ısınmak için eve gitmeyi arzuluyordu.

Dalgaların kayalıkları dövdüğü yerin tam da önüne, banka oturmuştu. Küçük elleri ile kollarını sıvazlıyor ve ısıtmaya çalışıyordu. Sadece çalışıyordu...

Gün batımının yansıması en güzel şekilde denize vururken, Jimin bu güzelliğin tadını çıkaramıyordu.

En ufak su birikintilerine bakmaya bile korkar olmuştu. En ufak seste bile etrafını kontrol eden birisine dönüşmüştü Jimin.

Hava iyicene kararınca oturduğu banktan kalktı ve yavaş adımları ile evine doğru yürümeye başladı.

Me İn The Mirror ~PJM~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin