Güler Özince-Masal Biter
KIRIK ŞÖVALE
Bir gün, tam anlatmaya...
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım...
Anlayacaksın.
Özdemir Asaf
🎨
2014
Güne pozitif başlamak için gereken malzemeler benim için oldukça basitti. Minimum altı saat uyku, filtre kahve ve yarım çay bardağı kadar mutluluk hormonu. Uyku kısmı güneşin doğuşunu çizmek için fazla erken sona erse de mutluluk ve kahveyle tıka basa doymuştum. Bu da yetmemiş eve gelince büyükannemin ısrarı ile enfes bir kahvaltı yapmıştım. Kahvaltı esnasında arabada uyumanın verdiği sersemliği üzerimde taşıyor olsam da sonrasında toparlayabilmiştim. Bunda benimkilerin aksine büyükannem tarafından sıkı sıkı örülen saçlarımın, yakalarına iğne takılan Çinli askerler gibi boynumun gıdım öne düşmemesini sağlaması büyük rol oynuyordu.
Örgünün büyüsü okulda da devam ettiği için yoğun bir günü kolaylıkla atlatabilmiştim. Kolaylıktan kastım hiç uyuma girişiminde bulunmamam tabii. Yoksa pek de kolay bir gün olduğunu söyleyemem. Öğretmenlerimizin yarısı ile önceki günden tanıştığımız için genel olarak hepsinin odağı isimlerimizin ne olduğundan netlerimizin ne olduğuna doğru hızlı bir şekilde kaymıştı. Bu da Elvin'i fazla strese sokmuş, Elvin de içine doldurduğu bütün stresi bize kusmuştu. En son Asya diye bir kız ağlayarak sınıfı terk etmişti de Elvin nasıl bir tepki verdiğini kavramış geriye kalan saatlerini bizden özür dileyerek geçirmişti.
Bense etrafımda dönen kaosu umursamayı, yemekhane menüsünü öğrendiğim andan itibaren bırakmıştım. Hamburger ve puding vardı... Bütün güzellikler bununla da kalmıyordu; Sefa ve Elvin vejetaryen olduklarını söyledikleri için Reha ile ikinci hamburgerimizi de yiyebilmiştik. Bana kalırsa Sefa kesinlikle vejetaryen değildi çünkü hamburgeri önünden alındığında gözlerinin dolduğuna şahit oldum. Bunu kendine neden yaptığına gelirsek içimden bir ses Elvin'in gözüne girebilmek için yaptığını söylüyor eğer öyleyse de bol şanstı ona.
Sonunda eve gelebildiğimde Aziz amcanın sergisi için hazırlanmam gerekiyordu ancak öncesinde biraz kestirmeliydim. Aksi takdirde mosmor gözaltlarım ile konuk tablo olarak Çığlık'ı canlandırabilir ve orijinalinden çok daha korkunç olabilirdim. Aklımdan geçen düşünce ile yüzümde anlık bir tebessüm oluştu ancak daha fazla gülemeyecek kadar yorgundum bu yüzden kafa derimi yüzmüşüm gibi hissettiren askeri örgüleri açtım ve uyku pozisyonumu aldım.
Yarım saatlik kısa bir uyku molasının ardından isteksizce yatağımdan kalkıp hazırlanmaya başladım. Aynanın karşısına geçtiğimde uyumadan önce dalgasını geçtiğim morlukların yerini alan şişkinliğe bakıp yarım kalan sırıtmamın devamını getirdim. Munch'ı her türlü koltuğundan edebilirdim.
Sergi için ideal giysinin ne olabileceğine biraz fazla kafa yorduktan sonra genelde aynı simalar olduğunu ve hepsinin de sadelikten yana olduklarını göz önünde bulundurarak bu kadar düşünmenin yersiz olduğuna kanaat getirdim. Ve dizlerimin üstünde biten bisiklet yaka kadife elbisem ile onunla aynı renkte olan bandanamı taktım. Elime bir sepet alıp Çilek Kız'ın arkasına takılsam ne kadar eğlenceli olurdu diye düşünmeden de edemedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Şövale
General FictionÇizdiğin resmi tamamladım, değiştiğimle kaldım. Aradıklarım onda sandım, koca bir boşluğa gözlerimi açtım.