Bogini Łagodnej Śmierci

6

  Czasem problemy potrafią nasilać się do takiego stopnia, że czuć tylko tępe odliczenie czasu, do twojego marnego końca..i choć próbujemy sobie wmówić  że się nie przejmujemy, i spływa to po nas jak po kaczce, to nic bardziej mylnego. Gdyż coraz bardziej czujemy się tak, jakby to wszystko zżerało nas od środka. Nie zostawiając po sobie nic, oprucz na wpół martwego ciała..

Chodź chciałabym stwierdzić, czy właśnie teraz tak się czuje. Nie umiałabym, gdyż dobrze wiem że zostałam pożarta już bardzo dawno temu. Przez wszystkie okropieństwa tego świata, kawałek po kawałku aż została tylko okropna pustka która pochłoneła mnie do reszty..

Okropny chłód owiał moje nagie ramiona, a zielona satynowa sukienka lekko zafalowała pod wpływem wiatru.
Przerażonym wzrokiem błądziłam po nagich drzewach pozbytch, z otulających ich liści. Zostawiając tylko przerażające gałęzie, które pod wpływem czarnej nocy przypominały najstraszniejsze rzeczy do wyobrażenia.
Tylko, i tak to przed czym teraz stałam nie wyciskało we mnie tyle bólu, jak to jedne wspomnienie, przez które się tutaj znalazłam. I chodź wiem że powinnam poprostu zapomnieć i się z tym pogodzić, ale nie mogę..

  Przez pewien czas miałam wrażenie że odżyłam, tak jakbym znowu powróciła z tego okropnego stanu. Jakbym na nowo stała się człowiekiem który w końcu żyje, a nie jest tylko częścią tego co się wokół niego dzieje.

Tylko że on wrócił, i kolejny raz wszedł butami w moje życie, niszcząc je na nowo. Jakby sprawiało mu to przyjemność.
Tyle że jednak, bardzo dobrze wiem że nie chce mieć ze mną nic wspólnego. Przez zagrożenie jakim dla niego jestem. Wie że wiem o nim wszystko, mam zdjęcia, dowody i mogłabym go wydać w każdej chwili, i nie chodzi tutaj tylko o jego dziewczyne a moją przyjaciółkę. Chodzi tutaj o policję..

Kiedy uciekł, nie wiedziałam co robić. Oczywiście zostałam przesłuchana przez władze odnośnie całego zdarzenia z kradzieżą.
Chcieli wiedzieć jak tacy mali "gówniarze" wtargnęli do ich muzeum, i ukradli cenny obraz pod dużą ochroną. Byli wściekli, ba złość wychodziła im uszami, a ich czerwone twarze świeciły by z kilometra.
Do dziś dokładnie nie wiem jak przekupili ich rodzice, żeby nigdzie mnie nie zabrali, pewnie wysoka ranga społeczna, pieniądze i pogrożenie wyrzuceniem z pracy musiały podziałać bardzo dobrze. Poza tym, sam strach przed Josefine i Pulem Agesandros mogły zdziałać cuda.

  Moi rodzice potrafią wywierać na obcych ludziach ogromny strach, nawet samą obecnością. Są bardzo surowi, i nic nie ma prawa być tak jak oni sobie nie życzą.
Kiedyś dawny ogrodnik pomimo tego że był najlepszy w swoim fachu, przez przypadek zasiał białe róże zamiast czerwonych.
Moja matka nie musiała krzyczeć żeby wzbudzić strach. Potrafi mówić tak silnym głosem, że nie jeden siłacz uciekł by pod wpływem jej głosu.
Oczywiście ogrodnik został zwolniony w trybie natychmiastowym, a wyjechał jeszcze tego samego dnia.

W momencie pobytu na komisariacie, bałam się tego co odbędzie się w domu, tego co się tam stanie. A działo się wiele..Była to najgorsza noc w rezydencji jaka mnie spotkała, a naprawdę było takich wiele. Ale nic nie może się równać z tą..

Lecz pomimo tego wszystkiego nigdy nie wydałam Navarro, chodź miałam do tego tyle sposobności.
Ciągle się łudziłam że może jednak jakoś do mnie wróci, i mi to wszystko wytłumaczy.. ale nic się nigdy takiego nie stało.
W tamtym momencie byłam okropnie naiwną osobą, później poprzestałam na wszystkim, straciłam chęci do czegokolwiek. A ogromna pustka zasiała się w moim organizmie, pochłaniając mnie do reszty.

Pewnie żyłabym tak zawsze gdyby nie Clem która mnie z tego wyciągnęła. Nie miała pojęcia o niczym w końcu wtedy dopiero zaczynała naukę w moim  "ukochanym liceum".
Mogłabym wymieniać dużo powodów dlaczego go nie lubię, ale ogranicze się tylko do jednego. Mianowicie, do okropnie zadufanych ludzi przyjaźniacych, podlizujacych się tobie, tylko dlatego że masz pieniądze.