Ve o katildi,
Boğardı ruhunu derin sularda.
Kurtarmaya yetmezdi;
Çığlıklar ,
Umutlar,
Ve insanlar.
Ve o katildi,
Ellerinden 21 gramlık ruhun görünmeyen kanları damlardı.
Parmak araları kan kokardı,
Ama avuç içlerinde çiçekler açardı.
Ve o yazardı,
Satırlarında kan kokan ruhunu nasıl öldürdüğünü anlatırdı .
Sayfanın mürekkebi kırmızı olurdu,
Ama yazdıklarını ruhunun kırmızı kanı bile kapatamazdı .
Ve o katildi,
En çok kendisi için yaşardı,
En çok kendini öldürdü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lacrimale
ПоэзияBazen bir katil olmam için, Ellerimi zihnimde dolaştırmam yeterli oluyor.
