Zihnimin içerisinde süregelen bir savaşın ortasındayım,
Hislerimi katlediyorum,
Hayallerimi yok ediyorum,
Ruhumu başıboş bırakıyorum.
Burada her yer karanlık,
Adımlarım, hayallerimin mezarlarına takılıyor.
Yere düşüyorum,
Öldürdüğüm ruhumun kanı ellerime bulaşıyor.
Katlettiğim hislerime kendi masallarımı anlatıyorum.
Burası zihnimin içi,
Ve burada tek konuşan benim.
Sessizlik sağır edici,
Sustuğum an bir şeyler ölecek.
Ölü hayallerimin ucundan sarkan ipleri boğazıma doluyorum,
Satırlarıma kendi zihnimin içindeki kanı akıtıyorum.
Ben hep kendimle savaşıyorum,
Ve her seferinde kaybediyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lacrimale
PoésieBazen bir katil olmam için, Ellerimi zihnimde dolaştırmam yeterli oluyor.
