lacrimale

ruhumu boşluğa düşürmüşüm gibi bir histi

Kendim olacağım.
En sonunda büründüğüm birçok yaşamdan sıyrılıp en azından bir seferliğine de olsa bu sefer kendim olarak birkaç şey yazacağım. Bunu daha önce hiç yapmadım, şiirlerimde ve hikâyelerimde yaşam hakkında bir şeyler karalarken de kendim değildim.

Onlarca kişiyi insan ruhunun değerli olduğuna inandırmaya çalışırken bunu kendi içimde halletmeyi bir türlü beceremedim. Aynalardan nefret ettim, bir katil olmamı kolaylaştıyorlardı çünkü. Kendimi defalarca kez öldürdüm, kendime en büyük haksızlığı yaptım.

Zihnimi meşgul ettim, yazı yazmaya çalıştım, beceremedim. Hâlâ bir şeyler yolunda değildi çünkü. Hayatla dalga geçtim, ironik bir hikâye yazdım iyi geleceğini düşündüm. Ve sonuç olarak ne yaparsam yapayım başaramadım.

İlk defa kendim oldum ve hâlâ başarısızım. Bir amaç edindim, sonra ona tutunamadım. İnsanlarla tanıştım, insanları hayatımdan çıkardım, hobiler edindim, derslerimde başarılı oldum.

Hiçbir anlamı olmadı.

Bu kadar fazla anlamsızlığın olması haksızlıktı ve bugün de dahi anlamsız bulduğum bir yaşamda sürükleniyorum. Sorunun kendim olduğunun da farkındayım, aslında birçok şeyin farkındayım ve bu hiçbir şeyi değiştirmiyor.

Kafamın içinde eskisi kadar çok insan barındıramıyorum, hepsini öldürmüş olmak beni yaralıyor. Onların Tanrı'ları olduğumu düşünüyordum, benim tarafımdan yaratılmışlardı ve bir yerlerde varlıklarını sürdürüyorlardı. Fakat o kadar beceriksizim ki çok fazla istememe rağmen onları hayatta tutamadım.

Beceriksiz bir Tanrı gibi davrandım, kabul ediyorum.

En çok onları özlüyorum, arada mezarlarına çiçekler ekiyorum ve aptal olduğum için zamanımın çoğunu onları unutmakla geçiriyorum. Üzgünüm çocuklar, size sahip çıkamadım. Eşsiz bir ruha sahiptiniz ve ziyan oldunuz. Hepsi benim hatam.

Fakat yine de kendime verdiğim sözü tutacağım. Ne kadar yetersiz ve değersiz olsam da zamanında bir söz vermiştim. Ne olursa olsun yazacaktım. İyiliğe ve insanlığa inanmasam da yazacaktım. Kendimi bir toz parçası haline gelecek kadar küçültmüş olsam da yazacaktım. İnsanları inanmayı başaramadığım şeylerin var olduğuna inandırmak uğruna yazacaktım.

Bugün berbat hissediyorum fakat şimdi gidip sizler için bir şeyler daha karalayacağım. Size göstermek istediğim çok fazla şey var ve hayata benim penceremden bakmanızı istemiyorum. Bu yüzden şimdi gidip sizler için pencereler yaratacağım. Size uğruna savaşabileceğiniz kavramlar vereceğim. Bunu hepiniz için yapacağım. İlk kez kendim oldum ve ilk kez kendim olarak söz veriyorum.

Sizler için savaşacağım.