Kayboldum! Hayallerimle birlikte kayboldum. Hani derler ya ''Kaybol!'' işte öyle kayboldum. Bu çocukluğumda oynadığım kaybolma oyunu gibi değildi. Bu kayboluş bir oyun değil tamamen gerçekti. Dilim suskundu ama içimdeki o malum ses hakkı olarak sürekli konuşuyor ve hiç susmuyordu. O sesi dinlemenin vakti çoktan gelmişti. Zihnimdeki düşüncelerle, kendimi bulmak ve bir bütün olmak için kayboldum!
2001 Ilık bir haziran sabahıydı. Yine mektup yazmayı düşünmüştüm fakat başıma ne geleceği belli değildi. Dönmemek üzere gitmeyi düşünsem de yine geri dönmek zorunda kalabilirdim. O yüzden bu sefer mektup dahi bırakmadan evi terk ediyordum... Yine erkenden kalkmış; ailemle yer sofrasının etrafına kurulmuştuk. Bu kahvaltı onlar için sıradandı fakat benim için bir veda kahvaltısıydı. Dilim çoktandır susmuştu lakin gözlerim her şeyi anlatıyordu. Bir yandan çayımı yudumluyor bir yandan tüm aile bireylerimin tek tek gözlerinin içine bakarak onlarla konuşuyor ve sessizce veda ediyordum.
DEVAM ETMEK İÇİN E-KİTAP ALTTAKİ LİNKİ KOPYALA
https://play.google.com/store/books/details?id=W3r9EAAAQBAJ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir transseksuelin hikayesi icimdeki kiz
Não Ficção(+18) Not- (Bu Trans kadın hikayesi seks hikayesi değildir!) İçimdeki tutsak kızın çığlığını duyabilir misin? ''Beni bu bedenin içine hapsedemezsin! Özgür olmak istiyorum!'' diye haykırıyor. İyi dinle! İyi oku ve duy onun sesini.
