Under the Rain (R A I N S E R I E S 1)

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 1:

                C H A P T E R 1:

      "It all started with the rain."

I  walked pass through the forest, hindi ko na sila hinintay pa. Ang gusto ko lang naman ngayon ay makauwi na galing sa boring na field trip na'to.

Sinukbit ko sa magkabilang tenga ko ang head phone at nagsimulang magpatugtog ng music habang naglalakad. I put one of my hand inside the pocket while holding the umbrella and started strolling inside this very place.

'Bahala na siguro mamaya.'

The place was something, so serene, na para bang may malungkot na nakaraan ito.

Nakakita ako ng mga maliliit na bato sa paligid. Tinitigan ko itong mabuti at napansin kong kakaiba ang shape na 'yun.

A heart shaped stone?

Dinampot ko ito, at tila kasabay ng pagdampot ko nu'n ay ang pagtunog ng kidlat.

It was one.

I lift my hands.

Rain started pouring, until it gets heavier i get my umbrella. And run down the path, para bumalik sa site na tinigilan namin kanina.

Then, it registered to me. I was left alone. Standing here in the middle of nowhere, while rain's pouring heavily like there's no tommorow.

I immediately get my phone para sana tawagan sila, as i see it dead bat with no damn signal.

Just what the!

How am i suppose, to go now?

Nagsimula na'kong tumakbo, pabalik sa tinigilan ng van kanina. Sa pagkakatanda ko, down way path 'yun tapos may arko ng Merideth Forest. I'm loosing it, okay now's not the time para mag panick ako.

Tumakbo ako ng makakita ako ng mga kumpol ng tao at agad na sumigaw para humingi ng saklolo.

"Wait up! Ben humanda ka sa'kin hudas ka, pag iniwanan niyo ko! Sir! Kayo ba 'yan?! Sandali—"

Nagulat ako ng may humila sa'ken palayo, dahilan para mag pa daos-os kami sa lupa.

"Hey! Ano bang problema mo miss," iritadong tanong ko sa babaeng nakaputi na puro putik na din ang damit.

"Ssh!"

Pinagpagan ko ang katawan ko at nakitang nagka putik-putik na ito. Pagka minamalas ka nga naman o.

I was about to look at her face, kung sino man siya ng bigla niyang hilahin ang ulo ko at ilapit sa dibdib niya.

Wha- what the hell? At mas lalo niya pang diniin. The heck!

"Miss what on earth—"

"Ssh, sabi ko sayo 'wag kang maingay e, hindi mo sila kilala maari ka nilang patayin!"

"What? Aren't they normal—"

Nagulat ako ng ambahan niya ako ng bato sa ulo, and everything went black around me.

***

Nagising ako na nakararamdam ng kaunting pagkahilo. Parang nag ba- black out pa 'yung paligid ko e. Inikot ko ang paningin ko sa paligid, i'm in a hospital. Mabuti naman, akala ko talaga katapusan ko na kanina e. I immediately reach for my head at nakapa ko na nakabenda ito. I felt the stinging pain again. Damn! How unlucky I am today.

That woman.

Naalala ko na siya ang dahilan bakit mas lalo akong nahihirapan ngayon.

I rushed outside room, seeing my mother outside with her worried expression.

"O, my dear. Okay ka la'ng ba? Wala bang masakit sayo? Sabi ko na kasi sa dad mo dapat hindi na kita pinayagan sa trip- trip na 'yan e, napahamak ka pa tuloy! Oh, my dear son."

"Ma, ano ka ba. Okay lang po ako nakakahiya parang bini- baby niyo na naman ako. Nauntog lang po ako habang pabalik sa trail that's all. Maputik kasi dahil umuulan."

"Basta, next time Raize anak mag-iingat ka, paano kung walang nakakita sayo dun? Naku, hindi ko na alam siguro gagawin ko. Nga pala nak, mag pasalamat ka kay iha— teka, nasan na 'yun?"

"Sino ma?"

"May babaeng naghatid sayo kanina e, baka kaklase mo. Teka nasan na ba 'yun."

"Hayaan mo na ma, nag pasalamat ka na naman ata. Saka isa pa ma pagod din 'yung mga 'yun kasi galing kaming lahat sa trip 'di ba? Discharge mo na'ko ma, i just want to go home na rin let's just rest."

"O, sige 'nak antayin mo na ako dito."

Tanging tango na la'ng ang naisagot ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa bubog sa harap and saw how mess i am. Bakat pa ang putik sa damit at jeans ko, tsk.

Bumalik ulit sakin ang ala-ala ng babaeng 'yun.

"Tsk, how lunatic. Psychopath ata 'yung babaeng 'yun tapos ako 'yung napagtripan."

Then i realized i never see her face, damit niya la'ng. Dahil sa t'wing itataas ko ang ulo ko siya namang—erase, erase.

“Anak, okay na. Wait, bakit ang pula ng mukha mo may lagnat ka ba? Naku bakit ka kasi nag pa upan dun!”

“Ma, it's nothing pagod la'ng ako. Just don't my mind me umuwi na tayo.”

“Sige if you insist.”

Habang nasa byahe kami kinapa ko ang bulsa ko para kunin 'yung phone ko.

Wait.

“Mom, naibigay po ba sa inyo 'yung phone ko?”

“Oo, anak nilagay ko sa dashboard kunin mo d'yan.”

As i saw my phone, i grab it and open when i saw it was on its half percent. What the? It was dead bat way back there!

“Ma, chinarge niyo po ba 'to?”

“Tingin mo ba anak, may panahon pa akong i charge 'yan sobrang aligaga ko kaya kanina, pinagalala mo kami ni Ben ng sobra!"

“Okay, sorry. It's not my intention mom it's an accident.”

“Alam ko naman 'yun anak ang pinupunto ko dito, sa susunod mag-iingat ka.”

***

Ang gusto ko la'ng ngayon ay makapag-pahinga. I badly need a rest from that unlucky field trip and that... girl.

Naiinis na'ko sa sarili ko dahil pa ra na'kong masisiraan ng bait dahil sa babaeng 'yun.

Sino ba kasi siya?

Anong ginagawa niya sa pusod ng gubat?

Sino 'yung mga papatay na tao na tinutukoy niya?

Is she being followed?

The heck, nababaliw na nga ata ako.

“No men. Stop that damn thinking, baka bukas siraulo ka na!"

I shakes my head as i erase the thought. Tumayo muna ako at nag-inat bago naghanda ng susuutin, i badly want a hot bath para naman ma relax ko sarili ko.

***

@yellow_scarlet