Unstable

3

VOID

Kumakain ako ng breakfast sa lamesa habang nanonood ng tv.

I live alone, I have my own condo. I'm enjoying my job and I could interact with my family and friends easily.

The only problem is, it's difficult for me to meet and interact with strangers. I'm afraid to be scrutinized or judged by them. I'm scared to be embarrassed.

Because of my mental disorder, I never had a girlfriend. I never had one in my 27 years of existence.

Papunta na ako sa shower nang biglang magring ang phone 'ko. Kinuha 'ko ito sa ibabaw ng lamesa at sinagot ang tawag.

Hindi 'ko ugaling tignan ang mga tumatawag sa'kin, sagot agad.

''Hey dude.''

Oh,  it's Cally.

''Hey, 'sup?''

''I'm doin' good, how 'bout you?'' he asked me.

''As usual.''

When I say ''as usual'', it means I'm okay.

''Alright, I just called to check you.'' he said before ended the call.

Natawa ako. He's sweet, pero mahiyain.

We've been friends since our childhood and he's my first friend. I only have 3 friends, Cally, Russell and Matthew. Nang lumipat kami ng bahay, si Matthew at Russell naman ang naging kaibigan 'ko. Hindi ako nagkaroon ng kaibigan noong highschool at college.

Naligo na ako at naghandang umalis para sa appointment 'ko sa isang psychologist.

Paalis na sana ako pero may tumawag sa phone 'ko. Sinagot 'ko iyon nang hindi tinitignan kung sino ang tumawag.

''Anak.''

'' Yes, ma?"

''Namimiss na kita, dalawin mo naman kami dito ni ate Vicky mo. Hindi naman kalayuan mula dito at dyan sa condo mo.'' ani niya.

''Ma, bibisita na lang po ako dyan kapag wala na masyado akong project.'' sabi 'ko.

''Kailan naman 'yon?" 

''Siguro po next week?'' 

She sighed. ''Hay sya sige, wala naman akong magagawa.''

Natawa ako. ''I love you, Ma. Miss ko na rin po kayo ni ate.'' 

''Oo na oo na, magiingat ka dyan ha.''

''Ingat din po kayo dyan, Ma. Sige na po, may lakad pa po ako eh.'' sabi 'ko.

''O sige, I love you.'' pinatay niya na ang tawag.

I don't have a big family. Just my older sister, Vicky Jison. Her 7 year-old child, Carlin. And my mom, Erlin Jison.

Palabas pa lang ako ng condo unit pero napaka bilis na ng tibok ng puso 'ko. Nagsisimula na rin akong pagpawisan. Huminga ako nang malalim.

You can do this, Void. 

Lumabas ako ng pinto at mabilis na naglakad papuntang elevator. Thankfully, ako lang magisa ang nasa loob.

Nang makarating sa Parking Lot ay sumakay na ako sa kotse 'ko.

Matapos ang ilang minuto ay nakarating na 'ko sa Psychological Center. Bago 'ko iparada ang sasakyan ay huminga muna ako nang malalim. Mas bumilis ata ang tibok ng puso ko kesa kanina.

Nandito kana, Void. Kayang kaya mo 'to. Nagawa mo nga noong nagpa consult ka sa isang Psychiatrist e. Kaya mo 'to.