Unstable

.

ZAMBALES

Kanina ko pa hindi pinapansin si Void mula nung umalis kami sa bahay nila.
We lived there for more than three months. Mama Lyn offered us to stay with them even just for a short period of time, to get to know me more.

Void and I are together for almost five years.

Medyo matagal na pero parang bago pa lang kaming magkasintahan.

Nakakainis talaga!

Hindi ko talaga siya pansin! Manigas siya dyan!

Paano ba naman kasi ang sabi ko'y gisingin niya ako nang maaga dahil may papanoorin akong teleserye sa tv. Tapos mukha raw kasi akong pagod na pagod kaya hindi niya na 'ko ginising.

Inis na inis ako sa kaniya! Idagdag pa na kanina pa 'ko nahihilo mula nung umalis kami sa bahay nila.

"Hey Cla, I'm sorry, 'kay? I know it's all my fault, I admit it." he said while driving.

As you should.

Lumingon siya sakin, kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "Eyes on the road." I said.

Bumuntong hininga siya at maayos na nag drive.

We're heading to Zambales, kung saan nakatira sina Ate Leriza.

Pangalawang beses na siyang pupunta doon kasama ko.

Inirapan ko siya kahit hindi niya ko nakikita, ibinalik ko ang tingin sa labas ng bintana at kumain na lang ng fries na binili niya kanina.

Sinubuan 'ko rin si Chowy ng fries na nakakandong sa'kin.

After a few minutes, he stopped the car at the side of the road.

"The fuck did you stop?!" inis kong sigaw.

"I just want us talk, 'kay? I can't stand with you if you keep on ignoring me. I'm sorry. " he said while gently stroking my hand.

My heart melt when I saw the pain in his eyes.

I'm thinking to forgive him but I remembered the reason why I'm annoyed at him.

So, it's still a no!

Malalaman na kasi ni Josefa kung anak ba talaga niya si Isko, sila yung mga bida doon sa teleserye na sinusubaybayan ko araw-araw. Pero dahil hindi ako ginising ni Void kanina nang maaga, hindi ko napanood.

Umiling ako't hinatak ang isang kamay ko mula sa pagkakahawak niya.

"Please?" nag puppy eyes siya.

Umiling ako.

Si Chowy naman na nasa lap 'ko ang kinulit ni Void. ''Bud, tell your Mom that I'm sorry. Tell her that I'm begging to forgive me.''

Si Chowy ay tumahol lang. Humarap sa'kin at dinilaan ang mukha 'ko. 

I chuckled. ''I love you so much, baby. Hindi natin dapat iforgive si Daddy 'di ba?''

Tumahol si Chowy, parang sumasang ayon sa'kin.

He sighed, admitting his defeat.

''Mag-drive kana.'' sabi 'ko at kumain na lang ulit kami ng fries ni Chowy.

Matapos ang halos limang oras ay nakarating na kami sa Sta. Cuz , Zambales. 

''Ate Leriza!Kuya!'' sigaw 'ko nang makarating na kami sa bahay.