Kırmızı Başlık - Chanlix-

Savaş

 Adam kendini her zaman büyük görürdü. Çünkü kendinden şüphe eden kişi asla yükselemezdi. 

Adam kendini her zaman katı olmaya zorlamıştı. Çünkü zayıf ruhlu insanlar muhakkak yenilirdi. 

O her zaman en güçlü olmak için çabalar, bu niyetle harekete ederdi. Asla tereddüt etmezdi. Ama adamın hayatı boyunca tek bir tereddüdü vardı. İçinde engelleyemediği ve sürekli sakladığı duygularının uzanmak istediği biri vardı. Ve onu yanlış kişilere kaptırmıştı.   Onu kaybettiğinde artık harab olduğunu düşünerek boş vermek üzereydi. Takii diğerini görene kadar. Onu da kaybetmişti. Ama geri alacaktı.  Bu sefer istediği elinde olacaktı. Çünkü onlar zayıftı.   Küçük tilkisini geri alacaktı. Bunun için tilkinin ruhunu sökmesi gerekse bile istediğini alacaktı.

*************************** 

Günler çılgın gibi birbirini kovalarken onuncu gün kapıya dayanmıştı. Kabilenin güçleri neredeyse bir tümen askeri toplamıştı. Lakin ani saldırılara karşı güç merkezinin korunması ve üssün dayanıklılığı için ana ordunun büyük kısmı halen yerleşkelerde idi. Daha önceden harita odasında  oluşturdukları plana bir kaç ekleme daha yapılmış, daha stratejik bir plan kurulmaya çalışılmıştı. Park kardeşler istediği şeylerden biri , adamın sandığının aksine iki enikten daha fazlası olduğunu ona göstermekti. Ve Chris, eşini kaybetmeyeceğine ona sahip olabilecek tek kişinin kendisi olduğuna kendini inandırmıştı. Karşısında yaşlı ve tecrübeli bir kurt olabilirdi. Fakat Chris, onun sandığından daha fazlası idi. Onda atalarının kanı vardı. Ve ataları eşleri için tüm toprakları sert bir kale haline getirip, aynı zamanda onlar için güzel bir cennete de çevirmişti.

 Eş ailenin temeliydi. 

Eş mutluluğu, huzuru getirendi. 

Eş nefesti. Ve nefesini korumak kendini, nesillerini korumaktı. Eşi korumak refleks olmuş bir şeydi. Bir içgüdü gibi kurtların içine yerleşmiş bir mekanizmaydı.

'Bugünü atlatırsak bir daha asla sırtımız yere gelmez. Felix'in fark edilmemesini ummaktan başka çaremiz yok. ' dedi Chanyeol. Chris abisinin dediğine tepki vermedi. Felix beyninin zonklamasına sebep oluyordu. Felix'i yanında getirmemek hem içini rahatlatıyor hem de deli gibi korkmasına sebep oluyordu. Onu yanında getirseydi açık hedef halinde olacaktı. Ama böylesi de çok tehlikeliydi. Kalbinin daralmasını göz ardı ederek karşısına baktı. 

'Baekyun abiye güveniyorum.' dedi sessizce. 

Şimdi geniş arazinin iki ucunda buluşmuş olan sürüler birbirleri arasında bulunan üç kilometrelik mesafeden birbirilerini gözetlerken  savaşı başlatacak şeyin ne olduğunu düşünüyorlardı. Felix sürüye iade edilmemişti. Çünkü o Park sürüsünün bir bireyi olmuştu. Adamın gönderdiği elçi ile son kez dile getirdi.

'Efendimiz, yeğenini teslim etmeniz durumunda sizinle savaşmayacağını bildirmek istedi. Sürünüzün geleceği ve eşlerinizin korunması adına Felix- sshi'yi teslim etmenizi öneriyor.' dedi.  Chris sessizce adama baktıktan sonra  bir iki adımla adamın yanına gelerek kulağına fısıldadı. 

'G*tü yiyorsa gelsin alsın.' dedi. Adam söylenen cümle yüzünden bozarmış halde onaylayıp gerisin geri döndü. 

Elçi efendisinin önünde eğilerek gelen haberi verdiğinde Lee Youngho önce bakışlarını Chris'e çevirdi. Yüzünde hafif bir gülümseme vardı.  Fakat gözleri öfkeden parlıyordu. Elini kaldırdığında yanındaki adımlar bir tık adım atarak emri bekledi. El aşağı iner inmez adamlar kurda dönüşerek  düşmanları olan Park sürüsü ile aralarındaki mesafeyi kapatmaya başladılar.  Yolu yarıladıklarında Park sürüsünden hala bir atak yoktu. Fakat anın adrenalini ile bunu fark etmeyen kurtlar hala heyecanla koşturuyorlardı. Ta ki önce giden öncü kurtlar üç metre derinliğindeki hendeğin içine düşene kadar. Diğer kurtlar anlık olarak duraksasalar bile  bir uluma salarak hendeğin üzerinden atlayıp boyunlarını daha yere yakın tutup daha hızlı koşmaya başladılar. Bu sefer fazlayla sinirli idiler.  Chris ise keskin gözlerini hala kendisine diken baş düşmanından çekmemişti.  Yüzüne kendini beğenmiş bir gülümseme salmış, adama dik gözlerle bakıyordu. Henüz yaptıkları bitmemiş gibi...