Indigo Night | Texting •BkDk•

3. Bölüm

Saat: 12.37
Izuku: Se-lam~
Nasılsın?
Yine beni dövdü, neden dövüyorsun diyince "içimden geldi!" dedi..

IndigoNight: Ne yapayım lan?!

Izuku: Oh, rahatsız ettim galiba. Özür dilerim...
*Izuku çevrimdışı*

IndigoNight: Gerizekalı Deku, geri gel!
*Izuku aranıyor*
*Cevapsız arama*
Cevap ver lan!?

Izuku'dan...
Kalktığım gibi Uraraka'nın yanına gittim.
Aslında alışmıştım IndigoNight adını verdiğimiz yabancıya. Bir aydır falan onunla konuşuyorduk, alışmıştım. Bu konuşmaya ilk başladığımız zaman pek olmamıştı, sonradan sinirini benden çıkartmaya, sürekli olarak bana hakaret etmeye başladı. Halbuki onun hakkında bir tane kötü laf etmedim. Hüngür hüngür ağlayarak geldim Uraraka'nın odasına. "Deku, ne oldu! Yine mi o çocuk?" dedi endişeli bir ses tonuyla.
   "Uraraka ben onu sevmiştim!" dedim gözyaşlarımın arasından
    "Hık, o-o'da ben-i sevdiğini söylemişti!"
Uraraka bana korkan gözler ile bakıyordu. Dayanamıyordu benim böyle sürekli olarak ağlamama. Uraraka bana mesajları okuyordu, bende dinliyordum.
    "Özür dilerim Izu, kendimi kaybettim bir anda, özür dilerim, lütfen geri gel. Çok özür dilerim Izuku, affet beni..." diye sesli bir şekilde okudu. "Telefonu verir misin?" dedim Uraraka'ya. O da elime verdi ve yanıma geçti.

Izuku: *bir sesli mesaj gönderdiniz*
Sesli Mesaj: "Biliyor musun, ben seni aslında tanımıyorum. Bir anda çıktın karşıma dedin ki 'seni seviyorum' sana karşı çıkmadım, birşey diyeme-dim! Seni Kacchan'dan farklı sandım, seni sevme-ye, hık, başladım, ama sen geldin sinirini benden çıkarttın. Senin kimseden farkın y-yok..."

Sesim nedensizce 'senin kimseden farkın yok' derken kısılmıştı. Engellemiştim onu. Birkaç gün sonra açarım diye düşündüm, biraz daha Uraraka ile konuştuktan sonra odama gittim. Hâlâ kendime gelememiş, bebek gibi ağlıyordum. Dışarıda da yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyordu. "Neler oldu yine sana?!" diyerek odaya daldı Kacchan. Kafamı yastığa sokarak, "Çık buradan, umursuyormuş gibi yapma!" dedim. Yanıma yaklaşan ayak sesleri duydum. Yanıma geldi ve oturdu, telefonumu eline aldı ve WhattsApp'a girdi. "özğüdilerim izuisvhrkulmcı," mırıldanarak okuduğu için saçma sapan sesler çıkmıştı ağzından. Sonra ses kaydını açmak için parmağını ekrana yakınlaştırdı. "Açma!" dedim beni dinlemeyip açtı. Ses kaydını 2. kez dinliyordum Kacchan ile beraber. "Biliyor musun, ben seni aslında tanımıyorum. Bir anda çıktın karşıma dedin ki 'seni seviyorum' sana karşı çıkmadım, birşey diyeme-dim! Seni Kacchan'dan farklı sandım, seni sevme-ye, hık, başladım, ama sen geldin sinirini benden çıkarttın. Senin kimseden farkın y-yok..." Kacchan bunu dinledi ve gözleri fal taşı gibi açıldı. Sonra yukarıya doğru kaydırdı. Birşey diyebilecek halde değildim. Bir bahane uydururdum. "Deku, bana bak?!" kafamı yastıktan kaldırıp baktım. "N-ne oldu K-kacchan?" dedim. Sonrasını hatırlamıyorum zaten. Çok yorgundım, uyuya kalmışım.

IndigoNight: Seni cidden seviyordum Izuku, hâlâ da seviyorum. Beni dinlesen bir kere daha?