Indigo Night | Texting •BkDk•

14. Bölüm (Final)

IndigoNight: Herşeyi hatırlıyorum.

Izuku: Evet, bende.

IndigoNight: Sen sarhoş bile değildin ki!

Izuku: Aklımda tek bir soru var, neden?

IndigoNight: Anlamadım?

Izuku: Seni sevdiğimi bile bile neden beni oyaladın?

IndigoNight: Bilmiyorum, iyi bir şekilde söylemek istemiştim sana. Sarhoş olup seni becerirken değil!

Izuku: Seni seviyorum Kacchan..

IndigoNight: Pfft! Söylemeye gerek yok biliyorum!

Izuku: Ego tavan yapmış yine.

IndigoNight: Ölmeyi mi diledin inek?!

Izuku: Y-yo ne alak!

IndigoNight: Yazarken bile kekeliyorsun..

Izuku: Özür dilerim, ama korkuyorum.

1 Yıl Sonra..

Izuku ve Bakugou çıkmaya başlayalı 1 yıl olmuştu, tam bir yıl olmuştu. "Kacchan!" dedi Izuku mutlu bir ses tonu ile. "Efendim?" diye yanıtladı Katsuki. "Bugün ayın kaçı?" dedi Izuku mutlu bir ses ile. "22 Mart, neden?" dedi Katsuki. "Hatırlamıyor musun?" dedi Izuku üzülerek. "Hayır, neyi hatırlamam gerekiyor ki?" dedi Katsuki. "Hiç, hiçbirşey..." diye mırıldandı Izuku. Anında oradan uzaklaşıp Todoroki'nin yanına gitti. Katsuki, Izuku'nun gözden kaybolduğunu görünce hemen telefonunu çıkarttı ve Kirishima'yı aradı. "Alo?" dedi Kirishima. "Hazır mı?" diye sordu hızlıca Katsuki. "Balonlar ise, hazır olmak üzere." diye yanıtladı Kirishima. "Deku Todoroki'nin yanındaymış!" diye bağırdı arkadan Uraraka. "Bu iyi." dedi Katsuki. "Evet, bize zaman kazandırır Todoroki." dedi Kirishima. "Tamam, kapat. Ben Denki'yi arayıp mekan hazır mı soracağım." diye devam etti Kirishima. Katsuki, zaman kaybetmeden telefonu kapattı. Katsuki de heyecanlıydı, sadece belli etmemeye çabalıyordu. Telefonu yine çalınca bir küfür savurarak telefonu eline aldı. Arayan kişinin Denki olduğunu duyunca yüzüne sebepsiz bir gülümseme koydu ve telefonu açtı. ''Hazır mısınız?'' dedi Katsuki. ''Evet, hazır olmak üzere.'' dedi Denki nefes nefese. Çok çalışmış olduğu yorgun gelen ses tonundan belli oluyordu. ''Tamam, sen dinlen biraz Pikachu. Ben birazdan gelir kalanları hallederim.'' dedi Katsuki, Denki'yi şaşırtmıştı. ''Tama-'' Katsuki, Denk'nin cümlesini bitirmesine izin vermeden telefonu kapattı. Hemen yatak odasına girdi ve üstüne uygun birşeyler giydi. Kapının anahtarını komidine uzanıp aldı ve kapısını dışarıdan kilitleyerek odadan çıktı. İki anahtarı da cebine attı ve yüzündeki o koca gülümseme ile yurdu terk etti. KiriKami ikilisi yaklaşık bir gündür bir mekan bulmak için çalışıyorlardı, bu sırada Bakugou ne mi yapıyordu? Yatıyordu, yemek yiyordu ve Izuku ile uğraşıyordu. Taksi ile uğraşmak istemediği için yürüyerek gidecekti Katsuki. Nereye gitmesi gerektiğini bilmeyen Katsuki telefonunu eline aldı ve Denki'ye yazmaya başladı.
---
Katsuki: Oi!
Pika pika, konum at.

Kaminari: *KONUM ATAR*
Burası, sen neredesin? Akşam olmak üzere.

Katsuki: Yoldayım, geliyorum.

Kaminari: Pika pika ne ya! Uff. Doğru düzgün lakap bulamaz mısın?

Katsuki: Hayır, istediğim gibi seslenirim. Pika pika, Pikachu, Aptal Sürat!

Kaminari: Ama neden?!

Katsuki: Hadi görüşürüz, hızlı gelmem lazım.
---
Katsuki hızlıca Denki'nin gönderdiği konuma doğru yürümeye başladı. Buna pek yürümek denemezdi, koşuyordu. Katsuki sonunda ter içinde Denki'nin attığı konuma gelmişti. ''Ne kadar iş kaldı?'' diyerek içeri girdi Katsuki. Hava karardı kararacaktı. ''Fazla birşey yok, tek kalan şey Midoriya'yı buraya getirmek.'' dedi Denki alnından akan teri silerken. Köpek gibi, dili dışarıda geziyordu. ''Git su falan iç!'' dedi Katsuki, Denki'ye ''Tamam Baku-bro! Kızma hemen!'' dedi Denki gülümseyerek. ''Tsk!'' diye bir ses çıkarttı Katsuki, sonra o da diğerlerine yardım etti. Çünkü işlerini doğru dürüst yapamamışlardı. Sonunda herşey mükemmeldi, hava tamamen kararmıştı. Artık tek yapmaları gereken şey Izuku'yu buraya getirmekti. ''Ben gidip getireyim.'' dedi Katsuki sakince. ''Tamam Baku-babe! Sizi bekliyor olacağız.'' dedi Mina yerinden sıçrayarak. Katsuki hemen telefonunu eline aldı ve Izuku'ya yazmaya başladı.
---
Katsuki: Hey, Deku!
Cevap ver, çok acil.

Izuku: Ne oldu Kacchan?
Yine bir köpek sana mı havladı? -_-

Katsuki: Evet havladı! Ama olay bu değil.
Hazırlan hemen, seni saat 9'da alırım.

Izuku: Nereye götüreceksin beni, yine sadece acı yemekler yapan o restorana mı?

Katsuki: Dalga geçme de hazırlan. Sürprizim var sana. ;)

Izuku: Tamam, hazırlanıyorum.
---
Katsuki yüzüne bir gülümseme yerleştirdi ve kapıdan dışarı çıktı. Bu kutlama kusursuz olmalıydı. Bu sefer geldiğinden daha hızlı gidebilmek için bir otobüse atladı ve 10-15 dakika içinde yurdun önüne varmıştı. Katsuki üstünü bir kez silkeledi, önünde duran arabanın camından görüntüsüne baktı ve içeriye girdi. "Sakin ol, bağırma." diye geçirdi içinden bir kez daha. İçeriye girdi ve Izuku'yu beklemeye başladı. Izuku biraz beklemenin ardından geldi ve gözlerinin içi parlıyordu. "Hadi gidelim!" dedi Izuku sevinçle. "Tamam." dedi Katsuki, ve hemen çıktılar. Yürüme mesafesinde olan yere sakin bir şekilde yürümeye başladılar. Izuku aslında herşeyin farkındaydı, o da rol yapıyordu. "Geldik!"  dedi Katsuki gülümseyerek. Bir anda kapılar açıldı, içerisi zifiri karanlıktı. Katsuki, Izuku'nun elinden tutarak Izuku'yu içeri sürükledi. Bir anda ışıklar açıldı ve herşey görünmeye başladı. Izuku hayranlıkla etrafa bakıyordu. Her yer yeşil-turuncu mobilyalar ile süslenmiş, çok güzel bir yer olmuştu burası. Sonra Mineta ve Tokoyami dışındaki tüm arkadaşları bir anda "Sürpriz!" diyerek fırladılar. Izuku, Katsuki'nin göğsüne bir tane geçirdi ve "odun!" diye bağırdı. "Yıldönümüne arkadaş mı davet edilir?" dedi Izuku sinirle. "Ama bu sadece bir yıldönümü kutlaması değil Izuku." dedi Todoroki, Katsuki'ye göz kırparak. Kısık sesle olsa da bir şarkı duydu Izuku. İlk başta anlayamadı, ama sonradan ses açılınca anlamaya başladı. Indigo Night çalıyordu. Izuku'nun gözleri dolmuştu, Katsuki'ye sarıldı Izuku mutlu bir şekilde. "Seni seviyorum Kacchan." dedi Izuku ağlarken. "Bende seni aptal!" dedi Katsuki, kollarını Izuku'ya sararken. Sonra Katsuki, Izuku'yu bıraktı ve yavaş yavaş yere eğildi. Diz çöktü ve eli giydiği takım elbisenin cebine doğru gitti. Bir kutu çıkarttı cebinden. O kutuyu yavaşca açtı ve,

"Izuku Midoriya, benimle evlenir misin?"

Izuku daha da şiddetli ağlamaya başladı. "Evet!" kuşkusuzca evet diye bağırdı. Katsuki, kutudaki yüzüğü çıkarttı ve Izuku'nun yüzük parmağına taktı. Herkes mutlu bir şekilde onları izliyordu. Bu hikaye Indigo Night ile başlamıştı, Indigo Night ile bitecekti.

Sadece bir şarkı, onların hayatını değiştirdi. Peki ya siz? Siz böyle bir hayat ister miydiniz? Sadece olumlu yanları değil, olumsuz yanları da görerek söyleyin bana. Ben Izuku Bakugou ve ailem ile mutlu bir hayat yaşıyorum. Aslında anlamıştım Indigo Night'ın Kacchan olduğunu, fakat hızlı bitmesini istemedim bu hikayenin. Şuan 2 çocuğum ve Kacchan ile mutluyum. Ve bu mutluluğumu kimse bozamayacak.

                            - S O N -