𝐔𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝 ¦ 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐢𝐧

11 End Of The Story

3 yıl sonra

Elimdeki çiçeği Jeongin'imin mezarının üzerine bıraktıktan sonra konuşmaya başladım.

"Jeongin. 3 yıl oldu. Asla aklımdan çıkmıyorsun. Hergün kendime kızıyorum seni daha önceden fark etmediğim için. Hergün daha da bir pişman uyanıyorum. Hatırlıyor musun bana mektubunda seni 1 senede unutacağımı çünkü senin pekte üstünde durulacak birşey olmadığını yazmıştın. 3 yıl oldu be Jeongin. Sensiz koca 3 yıl. Özleminle geçen 3 yıl. Ve sen o kadar üstünde durulacak birisin ki Jeongin. Sensiz olmuyor. Dünya sensiz dönmüyor birtanem. Seni özlüyorum."

Uzunca bir süre öylece oturup ağladım. Ardından tekrar konuşmak için dudaklarımı araladım.

" Jeongin her sabah camımın önünde bembeyaz bir güvercin oluyor ve odamı izliyor. Ben onu izliyorum o beni izliyor. Sonra da kanatlanıp uçup gidiyor. Gözden kayboluyor. O senin güvercinin değil mi Jeongin? Beni görüyorsun değil mi aşkım. Seni çok seviyorum birtanem. O baban olacak şerefsiz de hala hapiste merak etme miniğim."

"Aşkım yine kelimelerim tükendi. Sanırım gitme vaktim geldi. Seni çok seviyorum birtanem. Yine geleceğim."

Eveet birden bire kendimi iyi hissetmediğim bir anda yazmaya başladığım bir kitaptı Understand. Bu kitaba hep moralim bozukken bölüm yazdım. Ne kadar güzel oldu tartışılır yani. Neyse okuyan herkese çok teşekkür ediyorum umarım beğenmişsinizdir. Öpüyorum komacan💋