We rijden langzaam de stad uit. Het landschap veranderd van een drukke stad, naar rustige straten en veel bomen. Na elke minuten zijn er alleen nog maar bomen en laten we de huizen achter ons. Je hebt naast de stad New Orleans een groot bos. We kwamen hier vroeger heel vaak, we gingen hier altijd trainen. Je hebt in het bos genoeg plek voor trainingen en er zijn bijna geen mensen. Als mensen je zagen trainen zouden ze heel raar opkijken. wie traint er nou met houten staken? niemand nee.
Olivier rijdt een onverharde modder weg op en recht het bos in. De koplampen van de auto zijn het enige licht wat we hebben. Het is pik donker in het bos en het geeft me een heel naar gevoel. Ik vind vampiers niet heel eng meer, maar donkere plekken hou ik totaal niet van. De auto wordt uit gezet dus de koplampen gaan ook uit. Ik haal uit het dashboard kastje een zaklamp vandaan. We stapten tegelijk de auto uit. ''laten we dit maar snel doen'' zegt Olivier. Ik stemde met hem in want het was ook niet bepaald warm. Het was eind februari dus we zitten nog vol in de winter.
''ik heb hier een grote olielamp op de achterbank liggen, dat geeft veel ligt. Als we het gat moeten gaan graven'' zegt hij. Ik pak de twee scheppen wel. Ik loop naar de achter kant van de wagen. De scheppen liggen naast de dode vampier, de ogen zijn nog open van hem. Hij kijkt me heel door dringend aan, ook al is hij dood. Ik sluit zijn ogen, dat geeft mij een prettiger gevoel. Olivier en ik beginnen aan het graven van het gat. Ik heb wel eens vaker een gat moeten graven voor een dode vampier, maar toch elke keer vind ik het raar. Ik wordt toch met de dood geconfronteerd. Ik kan volgende keer de volgende zijn die begraven wordt, maar zo denken wel weer mensen van mijn familie. Als vampier hunter heb je niet veel kans op een lang en gelukkig leven te leiden. Het leiden van een normaal leven is ook al niet te doen. Het enige normale wat ik aan mijn leven heb is, naar universiteit gaan en vriendinnen hebben. Olivier heeft zijn leven gewijd aan het vak. Hij is vaak genoeg dagen of zelfs weken weg om vampiers te vermoorden.
''ik denk dat dit wel diep genoeg is, vind je niet?'' ja dit is prima Olivier, laten we snel het lichaam erin gooien en vertrekken. '''goed plan Eef''. Mijn broer had nog maar net antwoord geven of we horen verder op gehuil. Het klonk wel als heel ver weg.
Olivier dat zal toch niet... Ik kijk naar boven. Het is vollemaan en we staan in een bos met weerwolven. ''Hoe kan dat nou? Hier hebben nooit wolven geleefd''. Ik weet het niet, maar ik wil hier heel graag snel weg. We gooien snel de aarde boven op het lichaam en lopen naar de auto. Ik wil graag hier snel weg en veilig naar mijn appartement toe gaan. Ik ben kapot want het is ondertussen al 3:29 en ik heb morgen gewoon college lessen. We rijden weer over de onverharde weg terug naar de gewone weg. We moeten nog 15 minuten rijden en zijn dan weer in New Orleans.

JE LEEST
New Orleans Vampire Hunter ( Dutch )
Ma cà rồngIk ben Eva. Ik leef in New Orleans, de beruchte stad van de vampiers. Al de generaties van mijn familie hebben er gewoond. Wij hebben maar 1 doel, ze allemaal vermoorden.