İLK ÖPÜCÜK

3. Bölüm: "Aras'ın Karanlık Dünyası"

"BARBARA" takside gideceğim yere kadar ismi unutmamak için içimden söyleyip durdum. Değişik bir adı vardı barbara gidip görecektim şoför de zorlanıyordu anlaşılan nerdeydi ki bu mekan nasıl bir yer di.

-Kızım pek tekin bir yere benzemiyor kız başına napacaksın burada yanlış anlama haddim değil ama...

Anlaşılan devam edecekti konuşmasını kesip tanımadığım biri de olsa benim için endişelenen birini üzmeye hakkım yoktu.

-Amcacım çok teşekkür ederim beni düşündüğün için babamın çalıştığı yer burası merak etme :)

NAPAYIM!!! Sonuçta beni düşünen biri ne deseydim canım sıkıldı okulu ekip macera aramaya mı geldim deseydim off yalan söylemek çok iğrenç ama bazen ufacıkk yalancıktan bişi olmazdı ama dimi :)

Amcanın içi rahatlamıştı anlaşılan yüzünde gülümsemesinden belliydi. Orman yoluna girmiştik baya uzaktı 2 saattir yoldayık karışık karışık yolları vardı. Araba durdu vardık galiba parayı ödeyip indim arabadan. Araba gittikten sonra şöyle etrafa göz attım gerçekten tekin yer değildi. Korktum açıkçası ama Aras burdaydı korurdu beni. Ormanlık alandı havada kapanmaya başlamıştı yağmur yağacaktı sanırım, teneklerin içinde ateş mi yanmıştı duman çıkıyordu.

Ormanlık alandı ama burayı nasıl bir yere çevirmişlerdi öyle ileriledim biraz daha birkaç çocuk çıktı karşıma başları öne doğru eğik burunlarına birşey çekiyorlardı. Aman Allahım! Yoksa düşündüğüm şey mi Arasın ne işi olur du böyle pis işlerle yanımdan geçerken acıyarak baktım onlara üst başları yırtık göz altları morarmış daha 15,16 yaşlarında idiler. Anne babaları yok muydu bunların bu yaşta düştükleri batak ve buna sebep olanlar eğer Aras da bunu yapıyorsa inanamıyorum ya

Ormanlık alandan sesler duymaya başladım. Gidip baksamıydım kararsız kaldım. Offf bakacaktım ah bu merakım. Koşarak sese doğru ileriledim kalp atışlarım benden önde gidiyordu. Kalbim ağzımdan atıyordu sanki. Alnımdan şıp şıp dökülüyordu terler gördüğüm görselle birlikte şahit olduğum ana inanamıyorum
Aman Allahım napacağım nasıl gideceğim buradan ya beni görürlerse çok korkuyorum napmam gerek bilmiyorum hemen telefonumu çıkardım. Adamı delicesine dövüyordu boyu uzun kaşları keskin bakan gözleri masmavi biri diğer ikiside kollarından tutmuş. Adi şerefsizler adamı ne hale getirmişler

Duydugum seslerden sonra daha çok korkmaya başladım.

-Abi yapma abi! Kulun köpeğin olayım. 2 tane çocuğumu babasız bırakma. Ben bu işleri yapamıyorum satamam yardım edemem sevkiyat işlerini yapamam yakalanırım. Hayatım biter karım çocuklarım mahvolurlar. Yapma abi!!

-Sen bizi sattın sevkiyatın yapılacağı yeri ihbar ettin kurtuldun sandın dimi lan!! Bize ihanet eden yaşarmı? Yaşarmı söyleyin lan?

-Yaşamaz abi!! Öldür abi

Adamlar it gibi korkuyordu. Korkudan elleri titriyordu. Gerçi benimde onlardan kalır yanım yoktu. Videoya çekiyordum gizli yerimden ama napacak tım ki polisemi verecektim yüzü açık seçik belliydi adamların bulurlardı hemen ama beni öğrenirlerse kesin yaşatmazlardı.

-Aferin yaşamaz tabi!!

Tak! Tak! Silah seslerini duyduğum an telefon elimden düştü Allah kahretsin!!gördüler beni.

-Abi kız bizi izliyormuş bizi çekmiş

-Lan koşun yakalayın

Arkamdan ayak seslerini konuşmalarını yarı yarıya duydum telefonumu alıp hayatımda koştuğum en hızlı koşuşu yaşıyordum. Ormanlık alandan çıktım. Koşar adımlarla depo gibi benzeyen bir yere girdim koca koca tırlar vardı Allah seni Ali nasıl bir yere gönderdin lan sen beni okula gelince gebertecem seni bittin oğlum sen! Saklandığım yerde durdum kaldım nasıl çıkacaktım burdan kesin bulacaklardı beni burda. Arkamda ayak sesleri duydum gözlerimi kapatıp dua ettim beni bulmaması için