"My Sweet SAVAGE"(BTS SERIES #1)

Chapter 14

Chapter 14

"Doc?"

Napa baling naman ako sa lalaking kasama niya. kaya nata uhan naman ako at napa iwas nang tingin sa kanya
Shocks Bakit sa Dinami dami nang hospital bakit dito pa siya nag pa check up?

"Owhh s-sorry please have a seat" sabi ko at nag paka busy sa sarili ko "How can i help You?" Tanong ko sa manager

"Check up?" sarcastikong sagot niya

Oo nga naman alangan mag Fifile nang insurance? Eh doctor ako

"Ahh yeahh you right" sabi ko at ni search agad ang hospital record niya Sa Loptop ko

"So dahil pala yan sa Assident mo?" Tango tangong sabi ko na parang nandun ako sa sitwasyon yun but actually iam there

He sarcisticaly smile

"Ahem" sabi ko saka napa tingin sa kanya
"Ampf fred ok na ako dito i titxt nalang kita Pag mag papasundo na ako" Baling niya dun sa Lalaking
kasama niya at tumango naman ang lalaki
'Wag wag kang aalis' bulong nang isip ko kasi di ko alam ang gagawin ko pag naiwan lang kami mag dalawa dito, kaya binasa konalang ang Hospital record niya,

"Mashado mo atang nagamit ang Balikat mo" Dahan dahang sabi ko"Maigalaw moba?" Tanong ko agad

"Hindi"maikling sabi niya

"can i check?" Pahihingi ko nang permiso sa kanya tumango lang siya at tinanggal ang hoodie niya at na iwan ang White shirt niya sa loob

"May I?" Hingi ko rin nang permiso sa kanya para mahawakan siya

Tumango naman siya

I try to  manage my Shivers but the heck bakit kinakabahan ako lalo pag lapit sa kanya at nag aalangan na idampi ang kamay ko sa kanya

Napatigil naman ako sa pag iisip nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko.

"Wag kang matakot di kita kakainin" sabi niya at walang emosyong nilapag ang kamay ko sa balikat niya kaya napa froze ako nang ilang sandali.

"Tingnan mona"sabi niya sa akin

"Ampf O-ok" sabi ko

At chineck yung balikat niya, nung pinisil ko pa lalo Umaray na siya "ok sorry pero masakit To ok lang ba?" Tanong ko sa kanya

"Madami nang sakit ang dumaan sa akin kaya bale wala lang yan sa akin"walang buhay na sabi niya

"Ah" tanging nasabi ko anjan nanaman ang katapangan niya na walang Evidencia.

Mukhang Hugot ata yun pabayaan na natin

so i move his hand Slowly at di panga nakaka galaw nang maayos ramdam ko naman ang pag higpit nang hawak niya sa akin, ramdam kong  nahihirapan siya sa sakit

"Kaya pala ah"bulong ko

Napataas naman ang kilay niya sa akin pero umakto lang ako nang parang wala akong sinabi
At hinawakan Uli ang balikat niya at pinakiramdaman ang balikat niya

"Augghhhh masakit gagamutin moba o mas papalalain molang!"sigaw niya

"Gagamutin" sabi ko

At dahil dun sumeryoso ang mukha ko bumalik na ako sa utak doctor ko dahil sa aray niya isasantabi ko muna ang kaba ko i think this injury is to serious

"Matagal naba yang nararamdaman mong sakit?" Tanong ko ulit

Tumango lang siya

"Bakit ngayon kalang nag pa check up?" Inis kong sabi