"My Sweet SAVAGE"(BTS SERIES #1)

Chapter 10

Chapter 10

Tulala akong pumasok sa Kwarto ko at napa upo sa study table ko, sabi kasi ni mama kanailangan niyang pumunta sa US hindi daw muna niya ako masasama kasi konti lang pera niyang naipon para sa Plane tiket magpapadala nalang daw siya dito, babalik nalang daw siya sa Dati niyang trabaho doon, sayang naman daw yung pera na ginamit ko pang endroll at sa dorm pag di ko tinuloy ang pag aaral ko dito pagkatapos naman daw nang dalawang buwan pag graduate ko nang high school saka na lang daw ako sumunod.

Gusto ko sanang sumama pero hindi pwede

Na guguilty  tuloy ako kay papa iniwan ko namin siya dun mag isa tapos nag uusap naman kami sa Phone wala man lang siyang sinabi sa akin tas hiningian kopa siya nang pera sobrang guilt na tuloy ang nararamdaman ko.

Kaya Kinuha ko ang phone ko at dinaial ang Number ni papa maka ilang ring wala pang sumagot pag abot nang manga 4 na ring saka pa nasago

"Ohh pa! Asan ka kumain kana?" Basag na boses na sani ko sa kanya

"Ohh mia Ok lang ang papa mo but napa tawag ka" sagot ni papa sa kabilang linya

"Ampf ano po walang lang po" sabi ko na pinipigilan na ang  ma Luha

Di ko pala nakakamusta ang papa ko kapag tumatawag ako sa kanya ang palagi kolang kinukwento sa kanya na masaya ako dito na nag aaral na ako nang maayos matataas na ang Grades at Tungkol sa amin ni yoongi

"May problema ba?" Tanong niya

"Papa! Kamusta ka?" Tanong ko sa kanya habang pinipigilan ang pag Luha

Narinig kong tumawa ang papa ko

" ok lang naman ako anak ano kaba busy ako dito inaayos ko yung companya nating nalugi at sa awa na nang dios unti nang Bumabangon kaya ok lang ang papa anak" sabi niya na ramdam sa boses na nagbabadya na ang luha sa mata niya

"Sinungaling ka naman eh" sabi ko at napa hagulgul nalang kasi ang alam kong nakaratay siya ngayon sa Hospital yun kasi ang sulat na Pinadala nang Ungle ko pero di namin alam kung gaano siya kalala.

Narinig ko naman siya umiiyak "wag kang umiyak magiging ok lang si papa huh" sabi niya

Kaya dahil dun mas napa hagugul ako "sorry papa sorry kung iniwan kita naging pasaway ako!" sabi ko na nahihirapan sa pag sasalita dahil sa hikbi ko

"Shhhhh! Walang kang dapat ipag sorry anak, Kasalanan nang papa yun anak! Kung di ko Kayo pinabaayaan hindi sana kayo aalis,"sabi niya na basag ang boses

"Sorry po" tanging nasabi ko at napa hagulgul na sa sobrang guilt ko sa pag iwan sa papa ko "babalik kami ako jan papa after Two months ok pag balik ko dapat magaling na kayo, mag pagaling ka babalikan Kita" sabi ko na pa ulit ulit kong sinasabi sa kanya at tango lang ang sinasabi niya.

Sorry lang ako nang sorry hanggang sa maputol ang linya

Kinalma ko muna ang sarili ko bago Tumawag kay Yoongi

"Hellow" sigaw niya at medjo ma ingay sa Background niya

"Busy ka?" Tanong ko sa kanya na pilit inaayos nag boses

"Hindi naman break time naman namin bakit?, maingay lang tong manga kasama ko" sabi niya
Naririnig ko naman na nag tatawanan ang manga tao sa Background

"Ahhh, kumain kana?" Tanong ko sa kanya

"Ummm kumakain kami ngayon" sabi niya

"Hyung(kuya) sino Yan?" Tanong nang boses sa background rinig kong nag tatawanan sila napangiti naman ako dahil maayos lang ang kalagayan niya, kahit papaano panatag ako.