İDDİASINA AŞK

BENİMLE GEL

Sabah saat 7'de uyanıp sıcacık bir duş aldım ve üstüme okul için uygun bir kıyafet seçmeye koyuldum.
(DAMLA'NIN SEÇTİĞİ KOMBIN)

Nihayet üstüme uygun bir şeyler bulduktan sonra kahvaltı hazırlamak için mutfağa doğru yöneldim. Ama mutfağa görmemle karşımdaki manzaraya şahit olmam bir oldu. Babam üstünde bir mutfak önlüğüyle ve elinde krep tavasıyla krep yapıyordu. O kadar komik görünüyordu ki gülmeden edemedim. Babam da bana katılınca ev tamamen bir şenlik yerine döndü. Masada eksik olan tek şey kreplerdi ve birazdan onlarda hazır olacaktı. Ben Sakız'ı alıp salona geçtim ve sabah programlarından birini açtım.

Babam krepler de hazır olduğunda beni yemeğe çağırdı ve baba kız güzel bir kahvaltı yaptık. Kahvaltı boyunca hiç kimse konuşmadı zaten bugün ikimizde konuşmayı pek istemiyorduk, annem ile buluştuktan sonra epey bir konuşacağımıza emindim. Kahvaltı bittikten sonra çantamı alıp okula doğru yürümeye başladım. Okulun yanındaki bos bir arazide üç kişinin tartıştığını görmemle olduğum yerde kalakalmam bir oldu. Çünkü iki çocuk(bizden bir ya da iki yaş büyük iki erkek çocuğu) Arda'yı sıkıştırmışlar ve bir şeyler söylüyorlardı ama pardon söyleyemiyorlardı resmen tehdit ediyorlardı. Bu olaya daha fazla şahit olmak istemediğimden bendeki deli cesaretiyle Arda ve Arda'yı tehdit eden kişilerin olduğu yere doğru yürümeye başladım.

Benim geldiğimi farketmiş olacaklar ki konuşmayı kestiler. Içlerinden birisi atılıp:
- Merhaba güzellik bir sorun mu var yolunu mu kaybettin? dedi. Bir Arda'ya bir de yanındaki iki çocuğa baktım ve:
- Açıkçası evet bir sorun var ama bu sorun benimle ilgili değil, ben gelmeden önce tehditler savurduğunuz çocuk ile ilgili, diyerek onların bana vereceği tepkiyi izledim. Daha önce benimle konuşanın aksine diğer çocuk bana doğru dönüp:
- Bak küçük sen bu işlerden anlamazsın, en iyisi burnunu fazla sokma yoksa o burnunu kıran birileri olabilir, dedi imali bir şekilde. Artık daha fazla dayanamayan ben:
- Eminim ki benim burnumu da siz kırarsınız ama şöyle bir şey var ki ben bir şeye burnumu sokmadan duramam, yani eğer burnumu kırmaya falan kalkışacaksanız kalkışmayın çünkü bu durumda kırılan benim burnum değil içinizden birisinin ya da ikinizin de burnu olur, dedim aynı tonda iğrenerek. Adam böyle bir söz duymaya hazır değildi sanırım çünkü ondan küçük bir kızdan böyle bir laf duymak onu fazlasıyla renkten renge sokmuştu. Arda oradan benim söylediğim şeye gülerken lafı yiyen adam Arda'nın karnına vurdu , Arda bunun etkisiyle acıyla inlerken ben artık bunun bir kavgaya dönüşeceğini düşünerek elimdeki siyah saç tokası ile açık olan saçlarımı arkadan at kuyruğu yaptım.(Damla kavgaya hazırlanırken her zaman saçlarını at kuyruğu yapar.) Arda'ya doğru dönerek:
- Ardacım burada olanlar burada kalırsa çok sevinirim bu arada bana borcun falan da yok, dedim. Arda ne dediğimi anlamamış olacak ki bana boş boş baktı. Ben ise boşver manasında elimi salladım ve karşıdaki çocuğu biraz daha kızdırmak için:
- Yaa bir şeyi çok merak ettim, dedim. Adam da yarım bir gülümsemeyle bana cevap verdi:
- Neymiş bakalım? dedi yarı merak dolu sesiyle. Bende amacına ulaşmış bir şekilde:
- Buraya gelmeden önce ne düşünüyordun? Arkadaşımı tehdit edip gidecektin belki de dövecektin. Ama üzgünüm Allah akıl verirken başka yerlere giderek aklı olmayan aptal çocuk, ben geldim ve bu önceden düşündüğün şey gerçekleşmeyecek, dedim kocaman bir sırıtışla. Çocuk bana sinirli bir şekilde:
- Aklı sıra beni kavgaya teşvik edecek görüyor musun Mert? dedi ve büyük bir kahkaha patlatıverdi. Ardından :
- Bana bak kızım biz senin olay çıkarabileceğin tipler değiliz, git kendi yaşındakilerle kavga et hadi bakalım yaylan, deyince daha fazla motivasyon alan ben:
- Emir aldığım tek kişi, keyfim. O yüzden senin bana yağdırdığın emirler boşuna, hiç uğraşma ve senin de daha önce dediğin gibi sende yaşıtlarınla kavga et, dedim. Çocuk tam da benim istediğim kıvama gelmişti, üstüme doğru yürümeye başladı. Benim tam önümde durdu ve yüzüme doğru bakmaya başladı. Bende onun yüzüne dik dik bakarak ilk hamleyi yapmasını bekledim. Tam da istediğim gibi ilk hamleyi o yaptı ve kıvrak bir şekilde savurduğu yumruktan kurtuldum. Ikinci hamlesini beklemeden karnına bir tekme savurdum ve hiç beklemediği bu hamle ile geriye doğru savruldu. Karnını tutarak bana sert bir şekilde küfretti ve üzerime doğru koşmaya başladı. Bende tam bu hareketi yapmasını bekliyordum ve tam benim önüme gelince savurduğu yumruk benim yana doğru kaymamla etkisiz bir hâl aldı. Ben hem bunun etkisiyle hem de annem ve babam ayrıldıktan sonra ilk defa yaptığım kavga ile mutlu bir şekilde gülümsüyordum. Ama aniden saçlarımı kavrayan bir elle bu mutluluğum son buldu, anlaşılan Mert denilen çocuk da kavgaya dahil olmuştu. Saç diplerim o kadar çok acıyordu ki bunu dışa vurmamak imkansızdı. Ama şu an bu durumda olmak benim canımı çok fena sıkıyordu ve sağ ayağımla Mert'in bilmem hangi bacağına vurdum ve çocuk ani bir refleksle saçlarımı bırakıp bacağını tuttu, bende bu esnada tüm gücümle Mert'in sırtına çok şiddetli bir tekme savurdum ve çocuk acı ile bağırarak yere düştü. Diğer çocuk az önceki yerinde değildi, ben biraz endişelensem de fazla takmadım ve Arda'nın olduğu yere doğru ilerledim.