(Jennie'den)
Hastaneden ayrılalı 4 gün oluyordu. Yaşadığım talihsiz olaylar silsilesinin başladığı yangın dolayısıyla aynı evdeydik. Bu olaylar sırasında başıma gelen en iyi şey o olabilirdi.
Bu durumda ise annemden çok ilgileniyordu. Dersleri pek takan birisi değildi. Bazen annesinin zoruyla önemli derslerin olduğu gün gidiyordu sadece. Kızların söylediğine göre koşa koşa geliyormuş.
Bana bu kadar yakın ve ilgili olması beni heyecanlandırıyordu. Ona karşı ilk izlenimim asla böyle değildi çünkü.
Kendimi daha iyi hissettiğim için yarın okula gitmek konusunu anneme soracaktım. Ortamı çok özlemiştim. Yalan yok Taehyung sayesinde derslere ilgim azalmıştı ve şuan okula gitme amacım o değildi.
Hem korkuyordum hemde gitmek istiyordum.
Herşeyi değiştirmek istediğim günde herşey başıma gelmişti.
Kendimi resmen rezil hissediyordum. Etek giymek istemiyordum. Belki hayatım boyunca asla da giyemeyecektim.
Eskisi kadar kapanamamda. Korktuğum kadar da istiyorum işte. Tıpkı aşk gibi...
Ama korkmaya lüzum yok. Herşey bir şekilde hallolacak.
Annem bu halimden dolayı işe gitmiyordu. Yanıma geldiğinde ona direkt sorumu yönelttim.
Beni dinledikten sonra " Haftada tek gün git yorulma" dedi.
İşe yarardı en azından reddetmedi.
"Yarın gidiyorum o zaman"
"Peki ama dikkatli ol Taehyung'un yanından ayrılma."
-
(Taehyung'tan)
"Jennie aşağıya inebilecek misin? Geleyim mi yardıma."
"Yok gerek yok iniyorum şimdi"
"Hızlı ol güzelim geç kalmayalım."
"Tamam geldim."
Aşağıya indiğinde ona şaşkınlıkla bakıyordum. Yine bu kadar özenli giyineyeceğini düşünmüyordum. Güzel gözüküyordu. Üzerindeki sweatshirt ve altındaki garip ama tarz pantolonuyla.
"Hadi gidelim artık." dedi.
İkimizin çantasını alıp arabaya doğru yürümeye başladım. Jennie de yanımda yürümeye çalışıyordu.
Onun ağırlığını hafifletmek amacıyla kolumu uzattım. Tüm ağırlık bendeydi ama sorun değildi.
Arabaya ulaştığında kapıyı açıp oturdu. Bunu fırsat bilip çantaları arkaya atıp sürücü koltuğuna geçtim.
Sürmeye başladığımda vitesteki elimi tuttu. Her yaptığı kalbimi çarptırıyordu. İlk zamanlardaki dalga geçtiğim kızdı bu. Aynı zamanda da ilk aşkım. Hayat karmaşıktı ilk başta köpeği olduğum kızı tekrar lise de gösteriyordu. Ve tekrar köpek ediyordu.
Okula geldiğimizde arabadan çıkarken gerginliğini çok net hissedebiliyordum. Elimi daha sıkı tuttu. Etraftaki herkesin yeni odak noktası olmuştuk.
Gerçekten bu insan çok meraklıydı dedikodu yapmaya.
Şimdiden bakışlarından ne düşündüklerini anlayabiliyordum.
(Seulgi'den)
"Aa bakın kimler gelmiş." Kai'nin gösterdiği yere baktığımda gelenin Jennie olduğunu fark ettim.
Şuan yaptığım boklukların büyük ihtimalle Ireneye patlayacağını düşünüyordum. Ve Kai sikimde bile değildi.
Napıcam ben ne kadar rezilim.
