(Rose'den)
Jennie için fazlasıyla endişeleniyorduk. Doktorlar bile yaşadıklarının psikolojisini etkileyeceğini ve bir psikologla görüşmesini söylüyorlardı.
Ama ona baktığımızda gayet mutluydu. Taehyung'a kesinlikle gıcık olduğunu söylese de ona içten bir bağlılığı vardı ve bu yeni ortaya çıkıyordu.
Kimse onların bu kadar kısa sürede kaynaşacaklarını düşünmezdi. Kendileri bile...
(Jennie'den)
Hastane'deki 10. günümdü. Kesinlikle hastanelerden nefret ettiğim için geliyordu başıma.
Taehyung her istediğimi yapıyordu. Kendimi hamile kadınlar gibi hissediyorum. Bir gün o da olu- ay tövbe tövbe ne diyorum ben.
Neyse onu koşturmak hoştu.
Elindeki tabletle yanıma geldi. En sevdiğim diziyi açtı. Yanıma yatmak için ne kadar söylense de yatırmadım yanıma. Mooda çok hızlı adapte olmuştum ve mutsuz değildim.
Biliyorum kendini bu duruma düşürmesinin asıl nedeni yaşadıklarımı unutturmak. Bu yüzden yalnız bırakmıyor beni. Ama hiç giymediğim etekler iyice kabusum olmuştu. Milyon kere şükrediyorum sadece bana vurdu diye.
Yanıma çömelmiş diziyi izlerken ona bakıyordum. O ise diziyi kavramaya çalışıp bana sorular sorup duruyordu. En sonunda ona baktığımı fark etti.
"Niye bana bakıyorsun. Tamam dizideki çocuğa odaklanmadığına sevinmeliyim ben bile gözümü alamıyorum çocuktan." dedi.
Dediğine gülerken içimden 'şapşal' diye geçirdim.
" Yerde durma gel yanıma" dedim. Ana yüreği dayanır mı dayanmadı işte.
"Ee sen demedin mi gelemezsin diye " dedi yatağa yerleşirken.
" Demiş olabilirim ama ana yüreğim dayanmadı." dedim. Tae gülerken yatakta durabilmek amacıyla bana daha çok yaklaşmıştı.
İçeriye giren babamla benden uzaklaşmaya çalışırken yere düşmüştü.
Babam ise dışarıya çıkmaya çalışırken Tae ona olan biteni anlatmaya çalışıyordu.
Babam olayı geçiştirirken Taehyung onun kızgın olduğunu sanıp dibinden ayrılmadı.
Onun sinirli halini görmemişti ve bu yüzden anlatmaya çalışıyordu. İlgi üzerimden azalsa da asla moodum bozulmuyordu.
En sonunda pes edip yanıma geldi.
"Taehyung-ah tüm ilgiyi babama gösterdin burda yalnız kaldım." dedim bebekçe bir tonda.
Taehyung ise cidden ciddiye almıştı ve benimle ilgilenmeye başlamıştı. Onun bu hali beni güldürürken yanıma gelmesini söylemiştim.
" Taehyung benim için bu kadar şey yapmak zorunda değilsin. Lütfen kendini yorma kendimi mahçup hissediyorum." dedim.
Bu dediğime göz devirdi. " Jennie ben yorulmuyorum sen güldüğünde yorgunluğum geçiyor böylece çokça gülersen enerjim hiç bitmez ve sana odaklanabilirim." dedi.
Bu dediğine güldüm.
"Bak şarjım fullendi. Şarj etmesi fazla kolay bir mekanizmayım." dedi.
Bu beni daha çok güldürürken çarpılıyor gibi yapıyordu. Ben daha çok gülmeye başlayınca o da yaptığını bırakıp gülmeye başladı benimle.
