Taehyung'un arkadaşları yani Jungkook ve Jimin yanımıza gelmişlerdi. Taehyung'u bulamayınca bize sormaya gelmişler.
Rose çok tedirgindi Jennieye çok değer veriyorduk ve ikisinden de bir haber alamıyorduk.
Sonunda Jimin uzun sessizliği bozarak Taehyung'u aramaya karar vermişti.
Aralarında birşey olduysa bozmamak için aramamıştık. Ama artık yeterdi.
Jimin'in telefonun çalış sesini duyduğumda beklemeye başladık. İki kez aradıktan sonra açtı. Rose sessizce sonunda dedi.
Jiminin telefonundan durabildiği kadar nefes nefese ve ağlıyordu. Burdan tüm konuşulanları duyamadığım için çıldırıyordum. Jimin kısa süre sonra telefonu kapattı.
Bizi germemek amacıyla sakince " Jennie hastanedeymiş " dedi . Ben sakin olamıyordum. " Hangi hastane? Neresi?"
Rose de benim gibi çıldırmış gibi " Ne duruyoruz !?" diye bağırdı.
Jungkook " Hadi çantalarınızı alın." dedi. Onu dinleyip eşyalarımızı telaşlıca çantaya koyduk ve koşar adımlarla okuldan çıktık.
Otoparktaki lüks sayılabilecek arabasına bindik. Ne olduğunu çok merak ediyordum. Rose de bu merakına yenik düşüp ne olduğunu sormuştu.
" Bilmiyorum bende Taehyung çok endişeliydi çok kötü dedi o kadarını biliyorum." dedi. Jungkook'a bağırarak " Az daha hızlı sürsene yaa!!" dedim .
Bana kızarcasına " En fazla bu kadar oluyor ayrıca oraya ambulansla gitmek istemiyorsan katlan buna." dedi. Onun dediğiyle sustum.
(Taehyung) Jennie'yi hastaneye getirir getirmez ameliyathaneye götürdüler. Onun için çok endişeliydim. Ona değer veriyorum ama bunu hangi sıfatla veriyorum bilmiyorum. Onun arkadaşı olan biri olarak mı yoksa onu seven biri olarak mı?
Gerçekten duygularımdan emin değilim. Şuan düşünebildiğim tek şey onu iyi olması.
Jiminler aradığında onlara haber vermeyi unuttuğumu fark etmiştim.
Eğer onu öpmeseydim bende kaçmazdı değil mi? Benim yüzümden oldu. Kendimi suçlamak hiç bir işe yaramıyordu fakat bunu bırakamıyordum.
Hastane duvarlarında boş adımlarla ama dolu bir kafayla yürürken Jimin omzumu tuttuğunda geldiklerini fark ettim.
Kafamı onun omzuna koyduğumda jungkook eliyle sıvazladı. Kızlar ise ne olduğunu soruyorlardı. Onları da anlıyordum endişelilerdi.
En sonunda Jimin " Tae'de iyi görünmüyor sakinleşsin anlatacaktır." dedi. Kafamı Jimin'n omzundan çektiğimde kızlara bir açıklama yapmam gerektiği hissettim. Ama ağzımı açmaya kalktığımda kelimeler boğazımda düğümlendi. Söyleyeceğim şeyleri seçemiyordum bile beni suçlayacakları apaçıktı.
Sakinleştirmek için dışarı çıktılar ve ben ameliyathanenin önünde yalnız kaldım.
Bir doktor gelecek mi beklentisi içindeyken arkadan babamlar ve Jennienin ailesi geliyordu.
Gerçekten daha ne kadar beter olabilir diyordum. Kızları benim yüzümden ağır yaralanmıştı. Babam yanıma geldiğinden sakince nolduğunu sordu. Annem Jennienin annesini sakinleştiriyordu.
Arkadan Jungkook Lisa Jimin ve Rose gelince artık açıklama yapmanın zamanı geldiğini anlamıştım. Her ne kadar ağzımı açmaya yorulsamda konuşmak zorundaydım. Kekeleyerek bile olsa.
Ağzımı açtığımda derin bir nefes aldım ve başladım.
Bi dakka Tanrım aramızda geçen şeyleri söylemezsem anlamsız olacaktı lanet olsun.
Bu detayları atlamaya çalışarak tekrar başladım.
" Jennie ile bugün okula giderken yolda bir şere- çocuk Jennie'ye kötü bakıyordu ve arsızca bir teklif sundu." Bunu söylememle annesi şok olmuştu.
Devam ettim " Daha sonra ben orda olduğum için çocuğu patakladım sonrada kaçtık."
Geldik en zor kısma " Jennienin üstü ıslanmıştı eve üstünü değiştirmeye gitmiş ama bize söylemedi. Dersteyken gitmiş. Daha sonra geldiğimiz yoldan geri dönerken büyük ihtimalle o pi- çocuk onu gördü ve onu d-dövdü." sonunu zor getirmiştim o piçten bahserken ailem var diye bir şey diyememiştim ama o şerefsiz piçin yaptıklarını düşünmek bile kötüydü. Yaşarken nasıl acı çekmişti belkide. Neyseki daha ileri gitmemişti. Bu onu çok daha yıkardı.
Ailesi bu duyduklarıyla yıkıldı. Babası şokla annesini tutmaya çalışırken Rose şok olmuş ağlıyordu. Lisa Roseye göre biraz daha kendini sıkıyordu.
Jungkook Lisaya sarıldığında Lisada ağlamaya başladı.
Babam gelip " O herifi gördün mü geldiğinde" diye sordu. Başımı hayır dercesine sağa sola salladım.
Kendimi tutmaya çalışıyordum. Ya daha ileri gitseydi ya ona pis elleriyle dokunsaydı ve öl- hayır hayır düşünmeyi kesmeliyim.
Daha fazla üzülmemeliyim o iyi olacak.
Yemin ederim o iyi olsun gerekirse ondan uzak duracağım.
Etrafımdaki insanlar yüzünden ona zarar veriyorum.
Sahi benim için hiçbir değeri olmayan kız için neler yapıyordum. Belki de korkup birbirimize sarıldığımız gün olmuştu herşey.
Ona bilmediğim bir şekilde bağlanmıştım. Ama şimdi biliyordum.
Akşam saat sekize yakın doktor çıktı. Ameliyat 2 buçuk saat sürmüştü. Tam 2 buçuk yıl gibi gelen 2 buçuk saat bitmişti.
Doktor çıktığında " Durumu şimdilik stabil yaklaşık 1 gün uyanamayabilir." derken onun sözünü kesti Lisa " Onu görebilir miyiz" dedi buruk bir heyecanla. Doktor " Olmaz şuan dinlenmesi lazım hemşirelere sorarsınız girmek istediğiniz zaman uygunsa girebilirsiniz." dedi.
Suratımız düşsede Jungkook ortamı yükseltmek amacıyla " Ameliyattın başarılı geçmesi bile çok büyük birşey üzülmeyin." dedi. Haklıydı.
Lisa Jungkook'un omzuna yaslanırken Jimin Rose'nin saçını okşuyordu. Sakinleştirme amacıyla yürüyorlardı kızlara ama kızlar onlara kızarmayacak kadar yordundu.
Ben duvara yaslanıp yere çömelmiştim. Gece bu şekilde geçmişti.
Jennie iyi olacak mısın? Yaşadıklarımız anlam kazanacak mı? Öyle olmasını diliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonunda beklediğiniz bölüm geldi. Olaylar çok hızlı ilerledi diye düşünüyorum ama ilk kitabım hatalar olacaktır.
Gününüz Jennienin gülümsemesi ve Tae'nin götü kadar güzel geçsin. (Bölüm fazla acıklıydı az gülmekten bi şey olmaz)
