Bölüm 3

1K 81 106
                                    

(Jennie)
Kızlarla görüntülü konuştuktan sonra uyuyakalmıştım. Lanet olsun geç kaldım. Gözüm kapalıyken bunları düşünüyordum. Gözümü açmamla çığlık atmam bir oldu.

Taehyung yandaki koltukta oturmuş beni izliyordu. " Ne işin var burda senin!?" diye bağırdım. Bağırmam onu sinirlendirmiş sinirle " Ne bağırıyosun be, kulağım intahar etti.Geç kaldın, uyandırmaya gelmiştim." dedi.

Pot mu kırdım ben şimdi yok be beni izliyodu sonuçta. " Beni izlemenin nedeni olamaz!" dedim. Sanırım haklıyım. " Burda , geç kalmışken bunu mu konuşacağız cidden!" dedi. Of yine haklı geç kaldım daha fazla geç kalamam. Hışımla ayağa kalktım.

Evden çıkarken alabildiğim birkaç kıyafeti aldım. Giyinmem için onun çıkması gerekiyordu, bu yüzden ona ölümcül bir  bakış attım. Ne demek istediğimi anlamış olmalı ki odadan çıktı. Kıyafetlerimi hemen giyinip aşağıya indim.

Kahvaltı etmeye vaktimiz yoktu. Eunhwa teyze " Kahvaltı yapmayacak mısınız?" diye sordu. Kahvaltı masası gerçekten çok güzel duruyordu ama daha fazla geç kalmamak için " Okula geç kaldık, kahvaltı yaparsak daha fazla geç kalırız." dedim.

Anladığını belirterek kafasını salladı. Kapıda bekleyen Taehyung'ın yanına gittim. Kapıdan çıktıktan sonra tam okula doğru yürümeye başlayacakken kolumdan tutarak durdurdu beni.

" Burdan okula nasıl gidileceğini biliyor musun? Ayrıca araba var onunla gideceğiz." dedi. Arabayı o mu sürecekti.

Okuldakilerin diline düşmesem iyiydi. Irene ve tayfasının dilinden düşmeyeceğim kesindi çünkü bu hiçbişeydi.

Irene kötü kız değildi, sadece çok aşıktı Taehyung'a o yüzden yanındaki tüm kızları kovuyordu. Ah aslında ona özeniyorum. Çünkü daha önce kimseye aşık olmadım ben.

Nasıl birşeydi acaba aşk. Onu herkesten kıskanmak. Sana yüz vermiyorsa zor bişey herhalde. İşi zordu.

Taehyung arabaya geçmiş arabadan bana nE bekliyorsun bakışı atıyordu.

Hemen arabanın ön koltuğuna geçtim. Okul yürünecek mesafedeydi. Tüm yolu dışarıdan bakarak geçirdim çünkü bir daha arabaya binmek istemiyordum. Özellikle onun arabasına...

Okula gelmiştik...

Aha şimdi sıçtım.

Herkes bana ne olduğunu soracak ve neden Taehyung'ın yanında geldiği falan sorup anca dedikodu yapacaklardı.

Okulun bahçesindeki herkes bize bakıyordu. Herkese ne bakıyosunuz bakışı atmak istedim. Ama bunun mantıklı bir nedeni yoktu. Garip bir durumdaydım. Kızları görüp tam yanlarına koşacakken Irene beni durdurdu.

Neden ya? Cidden bu durumda neden ben varım?

" Neden Taehyung'ın yanındasın!? Hemde onun arabasında geldin!?" diye bağırdı herkesin önünde.

Cevap vermeye çalışırken sözümü kesti. " Kim bilir neler yapmışsınızdır! Bütün kızlardan beklerdim ama Sen Kim Jennie'den bunu beklemezdim. Sende tüm kızlar gibi Taehyung'ın koynuna girmeye çalışmışsın. Soğuk yaparak dikkatini çektin tabii!" dedi. Tamam iyi kızdı kıskanıyordu ama bu kadarıda fazlaydı.

" SEN NEYDEN BAHSEDİYORSUN YA! Ne saçmalıyorsun!?" diye bağırdım sinirlenmiştim. Taehyung kolunu önüme koyarak beni arkasına sakladı beni.

" Irene sen kim oluyorsun da hesap soruyorsun!? Ayrıca hatırlatırım Jennie'nin evi yandı." dedi. Irene şok olmuştu. Sevgilisi falan değildi sonuçta.

Tüm okul bizi izliyordu ve bundan hoşlanmıyordum çünkü içine çekinik bir kız olarak insanların beni izlemesi acayip rahatsız ediciydi özellikle böyle bir durumda.

Taehyung " Ayrıca tüm okula söylüyorum, Jennie evimizde misafir olarak kalıyor. Ailelerimiz arkadaş bu yüzden aklınıza başka hiçbirşey gelmesin!" dedi. Bir açıklama iyi olmuştu ama durumlar daha kötü olmuştu.

Dillerine düşeceğim belliydi ama Taehyung'ın Irene'ye çıkışması durumları daha kötü yapmıştı.

Ve Irene beni ölesiye düşmen bellemişti.

Direk kızların yanına koşmuştum. Onlarda olanları şokla izliyorlardı.

Lisa hemen atıldı " Kızım noluyo? Taehyung az önce Irene'ye senin yüzünden çıkıştı mı?"
dedi. Rose baya şaşırmıştı ağzından sadece " Oha" kelimesi çıkabildi.

Kızlara" Sınıfa gitmek istiyorum daha fazla burda herkesin önünde duramayacağım." dedim. Beraber merdivenlerden sınıfa çıktık. Herkes yine bana bakıyordu. Tanrım bundan asla kurtulamayacağım.

Sınıfa girer girmez kafamı sırama koydum.
Kızlarda yanımda oturuyorlar. Olayın şokunda bir şekilde anlamdırmaya çalışıyorlardı.

Lisa " Irene'den kaçsan iyi olur" diyip güldü. Şuan bununla dalga geçicek durumda bile değildim. Ofladım ve kafamı sıraya vurdum.

Kızlarda bu durumdan hiç memnun olmadığımı anlayarak sustular. Irene'nin tayfasında bir kişi bizim sınıftaydı. Wendy. Wendy'le arkadaş sayılırdık. Ayrıca o gruplarının en tatlı ve kötülük yapmayan kızıydı.

Irene'nin tayfasında olmasının nedeni Irene her sınıftan bir köstebek diye umarak her sınıftan bir kız seçmişti. Wendy onların arasına hiç arkadaşı olmadığını düşünerek girmiş.

Ders başlayana kadar uyukladım. İyi geldi mi hayır. Hala düşünüp duruyordum.

~~~
(Taehyung)

Birkaç sıkıcı dersten sonra öğle teneffüsü olunca direk kantine gitmek yerine Jennie'nin yanına gittim.

Ona bir özür borçluydum. Çünkü herkes önünde rencide olmuştu ve benim yüzümden daha doğrusu benim takığım yüzünden.

Şu kızdan kurtulmak istiyordum artık çünkü artık çok ilerlemişti ve beni sevgilisi olarak görüyordu.

İlk başlarda eğlenceliydi tabii ama artık sıktı.

Jennie'nin sınıfına gittikten sonra orda olduğunu görmem iyi olmuştu çünkü orda olmasaydı onu nerede bulacağımı bilmiyordum. Yanına oturdum. Söze girmeye çalıştım. Ama ağzımdan sadece "Özür dilerim" çıktı.

Jennie kafasını kaldırıp bana garip bakışlar attı. Bende ona anlamadığımı belli eden bakışlar attım.

" Neden buradasın? Yemeğe niye gitmedin?" diye sordu. " Ayrıca özür dilemekle geçmez. Tüm okulun bakışlarına mağruz kalacağım. Birde takığın yüzünden oldu. Boşver artık." dedi. Böyle diyince daha da suçlu hissettim. Kafamı onun gibi sıraya koydum. Ve onun yanında bir kaç dakika geçirdim.

Sonrasında kimse gelmeden gittim. Çünkü birileri gelse daha kötü olurdu.

Bölümler 700-800'lük oluyor hep daha uzun tutmaya çalışıyorum ama biraz zor oluyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölümler 700-800'lük oluyor hep daha uzun tutmaya çalışıyorum ama biraz zor oluyor. Bu bölümü yazarken yolda olduğumuz için uzun tutamadım.

Çok uzun tutmayacağım bu kitabı. Umarım hoşunuza gidiyordur.

Sınır koymayacağım ama lütfen satır araları yorum yapın. Yorumlarınızı görmek istiyorum. 🖤🐻✨💚🐯

In the same HouseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin