Worth the Wait

Prologue

A/N: Hi guy's sorry kung nagpa author's note ako I just want to say thank you to miss@gracious_22804 for giving me an inspirational message to continue this story kase wala talaga akong balak na ipagpatuloy tong story nato kase feeling ko d ko mabigyan ng hustisya plus busy ako ngayon sa research namin kasi individual sya so yeah I don't know kailan ulit ako nakapag update.
Enjoy reading the prologue😘💜💙

Warning:  kung may mga typos and errors to  pagpasensyahan niyo na cp lang po yung gamit ko hehehe
---------------

"Hey, you alright?" sabay tapik nito sa balikat niya.

"Yeah."

"Oh, akala ko ba ok ka, eh bat ang lalim nun." kasabay nang pag-upo nito sa tabi niya.

Ang totoo niyan , malalim talaga ang iniisip niya, ang daming tumatakbo sa utak niya. Pero ang nakakapagpabagabag sa kanya ay ang nangyari noon. Kung saan nawala sakanya ang lahat na hanggang ngayon hindi niya padin kilala kung sino ang taong may gawa nun sa kanyan. Na kahit hitsura nito hindi niya makilala ang tanging pinanghahawakan niya lang ay ang boses nito dahil pamilyar sakanya ngunit di niya mawari kung sino ito.

Ano nga ba ang hitsura nung lalaking yun?
Bakit nga ba niya yun ginawa? Alam ba nito kung anong kahihinatnan nang ginawa nito sakanya, sa kanyang pamilya? Napakawalang hiya talaga nang lalaking yun, lahat kinuha sa kanya. Pati pangarap niya napurnida dahil sa hayop nayun. Hanggang ngayon di' niya lubos maisip kung bakit sinapit niya ang napakapait na pangyayaring iyon sa kanyang buhay. Ni hindi pa nga niya nakamit ang pangarap niya. Hindi niya rin natulungan ang magulang niya na pag-aralin ang dalawang kapatid niya. Hindi niya natulungan ang pamilya niyang makaluwag-luwag man lang. Higit sa lahat gumuho ang kanyang mundo nang may panibagong buhay ang nadagdag sa kanilang pamilya.

Paano nga ba niya haharapin ang lahat nang ito kung sa murang edad ay naranasan niya ang kahindik-hindik na pangyayari na siyang bumago sa lahat nang panawnaw niya sa buhay.

Hindi niya namalayan na tumulo na pala ang luha niya kung  di' lang may naramdaman siyang daliri na pumunas sa kanyang pisngi.

"Kahit di mo sabihin, alam kong binalikan mo na naman ang nangyari noon. Alam kong masakit sayo ang pangyayari noon hanggang ngayon pero, alam mo ring nandito lang kami- ako na handang tulungan ka. "

"At nagpapasalamat ako sayo dahil nakilala kita. Tinulungan mo ako noon to overcome my fear and until now you still did it. For that, thank you...for all the things you've done. " sabay hawak niya sa kamay nito.

"Because that's my job ".

"No...sobrang dami mo nang naitulong sakin-samin".

"That's because we're friends, what are friends are for right...lahat gagawin ko, hanggang sa tuluyan kang makawala sa bangungot ng nakaraan."

Sa sinabing yun nang kaibigan niyakap niya ito habang walang hinto ang pagdaloy ng kanyang luha. Maswerte siya dahil hindi lang ito ang therapist niya kundi isang mabuting kaibigan na walang hinangad kundi ang makalaya siya sa nakaraan upang mamuhay siya nang walang takot sa nakaraan at mabuhay nang masaya sa kasalukuyan.

Nahinto lang siya sa pag-iyak at pinunasan ang luha ng narining ang boses nang dalawang batang paparating sa kanilang kinauupuan.

"Mommy! Mommy, look I have a star" masayang ani ng kanyang anak na babae.

"Really baby! Ohh congrats..Come on give mommy your big kisses little girl ". masayang turan niya habang nakalahad ang kanyang kamay na magiliw na tinanggap nang kanyang anak at binigyan siya ng pogpog na halik sa kanyang mukha ganun din siya dito.

"Tita, I have too" maligayang turan naman ng matalik na kaibigan ng kanyang anak na nasa kandungan nang kanyang tiyuhin.

"Wow! So I guess, let's called it celebration.hmmm..What so you think little girl?" tanong niya dito at nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawang bata na nakatingin sa isa't-isa na may nagniningning na mata.

"We can celebrate in our house mom then...you baked us some cookies, right ashtine?" bibong turan nito na may malawak na ngiti sa kanya at sa kaibigan nito na may excitement sa tono nito na akala mo hindi pa nila nagagawa ang bagay na ito samantalang palagi naman nilang ginagawa. Lahat ng achievements ng mga bata ay sinecelebrate talaga nila.

"Yes ! And I'm excited , OMO MY COOKIES " with matching hawak sa dalawang pisngi nito na parang nag daydreaming lang na may nakapalibot na maraming cookies dito. Kaya natawa silang lahat sa reaksyon nito dahil alam nila kung gaano talaga ka paborito ng bata ang cookies lalo na't siya ang gumawa.

"Alright! Enough with this chika chika girls. Let's go to tita Lexi's house to celebrate your little achievements " biglang singit nito na medyo natatawa pa sa kakulitan ng kanyang pamangkin tsaka niya ito binuhat.

"Hindi ka busy.? Wala kang appointment sa mga pasyente mo?" aniya habang tumayo at hinawakan ang kamay ng anak upang pumanhik na.

"No. So, let's go?"

"Alright then.."

"Goodbye Ashtine. Goodbye Tito Dax" sabay halik ng kanyang anak sa pisngi ni Ashtine at Dax.

"Goodbye Kendra. Goodbye Tita Lexi" aniya ng bata at ganun din ang ginawa nito sa kanilang dalawa.

Tumango lang siya sa dalawa na may ngiti sa labi sabay sinabing "See You" habang kumakayaw at ganun din ang ginawa ng anak niya na may flying kiss pa kaya pinisil tuloy niya ang pisngi nito dahil sa kabibohan at kakyutan. Pagkagayak sa kanyang kotse sakto namang bumusina si Dax upang ipaalam sa kanya na susundan siya nito hanggang sa makarating sila sa kanilang bahay.